11 χρόνια χωρίς τον Αλέκο Μιχαηλίδη

Υπάρχουν πολιτικοί που είναι αποδεκτοί από το κοινό, μόνο για το πολιτικό τους γίγνεσθαι. Για τους χαρακτήρες τους , ούτε λόγος.

Λένε πολλά! Για τον Αλέκο Μιχαηλίδη , κανένας ούτε ακόμη αυτοί που διαφωνούσαν πολιτικά μαζί του , δεν έχουν εκφραστεί ποτέ με κακά λόγια. Ήταν ο άνθρωπος με το χαμόγελο! Ο πολιτικός θέλει και ευαισθησία . Κι ο Αλέκος Μιχαηλίδης δεν την έχασε ποτέ. Ήταν παθιασμένος πολιτικός σε δύσκολες εποχές. Τότε που η πολιτική αξιοπρέπεια υστερούσε των σημερινών δεδομένων, όπου οι νέοι , (οι σύγχρονοι πολιτικοί όπως θέλουν να αποκαλούνται) , έχουν στην διάθεση τους και του πουλιού το γάλα. Με τον Αλέκο Μιχαηλίδη μας ένωνε μια μακρόχρονη φιλία που αναπτύχθηκε από την εποχή που ήταν Υπουργός Εξωτερικών. Έτρεφε τον απόλυτο σεβασμό προς τους δημοσιογράφους και δεν κόμπαζε να λέει τα πράγματα με το όνομα τους, ακόμη κι αν πίστευε ότι θα είχε πολιτικό κόστος.

Ανέπτυξε έντονη δράση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, με την Ισραηλινή κυβέρνηση.

Τον Αλέκο Μιχαηλίδη τον ζήσαμε σε κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις κατά την παραμονή τους στην Πάφο. Με νηφαλιότητα , ψυχραιμία και ένα τρόπο αρκετά πρωτότυπο για πολιτικό , ο Αλέκος Μιχαηλίδης αντιμετώπιζε τα θέματα που άπτονταν του Υπουργείου του με πάθος και ζήλο, βάζοντας πάντοτε την δική του σφραγίδα.

Στο γήπεδο της πολιτικής , ο Αλέκος Μιχαηλίδης έπαιζε δυνατά. Ενώ θα μπορούσε να αρκεστεί στο βόλεμα της καρέκλας , κυνήγησε την ουσία στο μεγάλο Εθνικό μας πρόβλημα. Ίσως αυτό να είναι και το ήθος της πολιτικής κουλτούρας!

Ο Α. Μιχαηλίδης πρωτοστάτησε στην ιστορική συνάντηση Βάσσου Λυσσαρίδη μα Σιμόν Πέρες που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Annabell , το 1993.

Η πολιτική παιδεία , όμως , του Αλέκου Μιχαηλίδη και η εντιμότητα που τον διέκριναν σε κάθε πολιτικό του βήμα ήταν κεκτημένη. Έδωσε το δικό του στίγμα , γι αυτό καταξιώθηκε στην συνείδηση του κάθε πολίτη , ανεξάρτητα από την πολιτική του προέλευση.

Με τίμησε με την φιλία του , και νοιώθω ευγνώμων. Χαρακτηριστική ήταν η φράση του ότι «στην πολιτική δεν χωρούν εμπάθειες» .Αλήθεια αυτό το κατανοούν μερικοί; Κάποιοι που βρίζουν ασύστολα και λασπολογούν αδιακρίτως για να επιβιώσουν στην πολιτική σκακιέρα;

Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια από τον θάνατο του Αλέκου Μιχαηλίδη (6 Ιανουαρίου 2008). Κι θυμόμαστε το δικό του δίδαγμα. Ότι , ότι κι αν κανεις , από όποιο πόστο κι αν προσφέρεις , πρέπει να αφήνεις ανεξίτηλα την σφραγίδα του ανθρώπινου στοιχείου… Όπως έκανε και ο ίδιος στην αδιάκοπη , πολιτική του καριέρα.

Λένε πως ο Αλέκος Μιχαηλίδης δεν ήταν απλός άνθρωπος. Το πιο εντυπωσιακό όμως για αυτόν ήταν η απλότητα με την οποία συνυπήρξε καθημερινά η προσφορά του!