Παρά το κακό ξεκίνημα της Πάφου στην πρεμιέρα κόντρα στον Εθνικό, άπαντες σε διοικητικό επίπεδο έδειχναν να πιστεύουν απόλυτα στις δυνάμεις της φετινής ομάδας, παρά την γκρίνια και την εσωστρέφεια που πήγε να δημιουργηθεί με το καλημέρα στις τάξεις των φιλάθλων. Οι τελευταίες μεταγραφικές κινήσεις, κατέδειξαν τις προθέσεις των ανθρώπων των “γαλάζιων” για περαιτέρω ενδυνάμωση του υπάρχοντος υλικού και ο αγώνας κόντρα στην Αλκή φανέρωσε την σταδιακή ανάκαμψη από το κακό ξεκίνημα. Σε προηγούμενη τοποθέτησή μας στον “απόηχο” της αναμέτρησης κόντρα στην “Αθάνατη”, είχαμε τονίσει ότι πλέον αυτό που απομένει, είναι το νέο αυτό σύνολο που δεδομένα έχει ποιότητα, να βρει και την ανάλογη συνοχή και “δέσιμο”, αλλά και την απαραίτητη φυσική κατάσταση.
Η χθεσινή λοιπόν ,τεράστιας σημασίας, νίκη κόντρα στην Ομόνοια επιβεβαιώνει την βελτίωση των “γαλάζιων” και δημιουργεί πολλαπλά οφέλη ενόψει της συνέχειας. Καταρχάς είναι ένα “τρίποντο” ψυχολογίας, αφενός μεν γιατί έρχεται εις βάρος ενός ισχυρού αντιπάλου, αφετέρου γιατί “σβήνει” σε μεγάλο βαθμό την γκρίνια και την αρνητική κριτική από το κακό “ποδαρικό” στον φετινό μαραθώνιο. Προς αποφυγήν όμως παρεξηγήσεων, δε θα ισχυριστούμε ότι η Πάφος είναι αυτή τη στιγμή στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, γιατί εμφανέστατα θα πάρει ακόμα χρόνο τα νέα αποκτήματα να μπούνε 100% στο “πετσί” της ομάδας και να φθάσουν στο καλύτερο δυνατό επίπεδο φυσικής κατάστασης. Επί της ουσίας όμως, στο παρόν στάδιο οι νεοφώτιστοι ψάχνουν απλά το βαθμολογικό κέρδος πάση θυσία, με το θέαμα να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Και η χθεσινή νίκη ήταν “μάγκικη” και ήρθε “διά πυρός και σιδήρου”, με τους παίκτες του Έλσνερ να καταθέτουν ψυχή στο γήπεδο, παρά τις αδυναμίες που φάνηκαν κυρίως στα τελειώματα των φάσεων, με την τύχη να είναι επίσης στο πλευρό των Παφιτών σε κάποιες περιπτώσεις.
Επί του αγωνιστικού “κομματιού”, οι “γαλάζιοι” ευτύχησαν να έχουν χθες ένα “σούπερ” Γιαν Κόπριβετς, που εκεί και όπου χρειάστηκε πραγματοποίησε καίριες επεμβάσεις και στο τέλος δικαίως αποθεώθηκε. Από εκεί και πέρα το “ματσάκι” το κέρδισαν η κλάση και η ποιότητα κάποιων μονάδων της όπως ο Καμαρά και ο Κοβαλένκο, ενώ στα μετόπισθεν, ηγετική παρουσία είχαν οι Ντομίγκεζ και Πογιέτ, που πολλές φορές έβαζαν “φρένο” στις πράσινες επιθέσεις. Ας σημειωθεί ότι Καμαρά και Κοβαλένκο έκαναν τη ζημιά στην πρώτη τους επαφή με τη μπάλα από την ώρα που μπήκαν στο ματς, με τον μεν πρώτο να σκοράρει και το δε δεύτερο να κερδίζει πέναλτι. Όσο για το πλάνο της ομάδας, ο αμυντικογενής, φαινομενικά, προσανατολισμός του Έλσνερ με το σύστημα 3-5-2 που εφάρμοσε, έφερε αποτελέσματα, με το “φορτωμένο” κέντρο να “κοντρολάρει” σταδιακά τον γρήγορο ρυθμό της Ομόνοιας και τα 3 “στόπερ” να κάνουν καλή δουλειά στα μετόπισθεν. Βέβαια στο επιθετικό “κομμάτι”, η Πάφος δε μπόρεσε να γίνει ιδιαίτερα απειλητική πριν την είσοδο των Καμαρά και Κοβαλένκο.
Ο κόσμος της ομάδας “πλέει σε πελάγη ευτυχίας” τη δεδομένη στιγμή και πλέον παρουσιάζεται μια χρυσή ευκαιρία στην Πάφο, με νέα νίκη κόντρα στον εξαιρετικό, μέχρι τώρα, Ολυμπιακό, στο Μακάρειο, να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη της χθεσινής νίκης, φέρνοντας περισσότερο κόσμο στο γήπεδο και κερδίζοντας και άλλο χρόνο ώστε οι παίκτες να έρθουν σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο ετοιμότητας.
Χάρης Χατζηκυριάκου
