Για αυτούς που χάθηκαν στον πύρινο όλεθρο!

Συγκινεί η συμπολίτισσα μας εκπαιδευτικός Μαρίνα Ματθαίου με το ποίημα της , αφιερωμένο σε όσους έφυγαν από τις φονικές πυρκαγιές στην Αττική…

Αφιέρωμα σε όσους  έφυγαν………..

“Εκεί που σμίγει η θάλασσα

Με τ’ ουρανού τα βάθη

Το μπλε θαρρείς με το λευκό

Μες στο γαλάζιο εχάθη

……………………………..

Εκεί που αγέρι δροσερό

Κι αφράτο κύμα σμίγουν

Μες στον γιαλό πλεούμενα

Άσπρα πανιά ανοίγουν

…………………………….

Αγνάντι τα ψηλά βουνά

Πράσινο πέπλο αντάμα

Όνειρο μα και προσευχή

Υφαίνουνε το θάμα

…………………………

Ξάφνου τ΄αγέρι γίνεται,

μαϊστρος μανιασμένος

σπίθες, αγκάθια ξεπετά

στη δίνη του χαμένος

……………………………

Πύρινες πύλες άνοιξαν

Στρόβιλος, λάβας ρεύμα

Σαρώνει από το διάβα του

Σώμα, ψυχές και πνεύμα

………………………….

Φωτιά, καπνός, μαύρο πανί

Σκοτάδι,αποκαϊδια,

Γλάροι νεκροί, καμένη γη,

Τα πράσινα στολίδια

Μαύρες ψυχές που χάνονται,

Στο γύρισμα της ώρας

Όλα καπνός, μες στον καπνό

Στης λαίλαπας την μπόρα

…………………….

Νερό, φωτιά ανταμώνονται

Κι από εχθροί φιλιώνουν

Σέρνουν ψυχές διαβαίνοντας

Χίλιες καρδιές ματώνουν

………………………

Ένα μικρό βλεφάρισμα,

Μια στιγμή στο χρόνο

Άφησε στάχτη κι οδυρμό

Κι αδάμαστο τον πόνο

……………………..

Σαν όνειρο που ξεψυχά

Στου ήλιου την αχτίδα

Μες στο σκοτάδι προσμονή,

Έχει κρυφή ελπίδα

…………………..

Μες απ τις στάχτες το πουλί

Μαζεύει τα φτερά του,

Φτερούγα χτίζει πιο γβερή

Να φτάσει στη φωλιά του

……………………..

Κάθε του δάκρυ, ένα κορμί,

Ξυπνά και ανασαίνει

Σε κάθε του φτερούγισμα

ΑΝΑΣΤΑΣΗ προσμένει!”