Ζούμε σε μια κοινωνία που το φαίνεσθαι υπερνικά του είναι.

Ας εξηγήσουμε όμως πρώτα τι εννοούμε όταν μιλάμε για το “είναι” και για το “φαίνεσθαι”.

Είναι: αντιπροσωπεύει το πραγματικό και το αληθινό. Δηλώνει την πραγματική και βαθύτερη αξία των πραγμάτων, δηλαδή τι είναι στ’ αλήθεια ανεξάρτητα με το τι παρουσιάζουν και θέλουν να δείχνουν.

Φαίνεσθαι: αντιπροσωπεύει το ψεύτικο, το εικονικό, το αληθοφανές και το επιφανειακό. Δηλώνει το τι θέλουμε να βγάλουμε παραέξω, την εικόνα που θέλουμε να φτιάξουμε και να δείχνουμε ανεξάρτητα με το τι είμαστε στην πραγματικότητα.

Σήμερα το φαινόμενο είναι-φαίνεσθαι παρουσιάζεται εντονότερο από κάθε άλλη εποχή, μιας και η εποχή μας, «η εποχή της εικόνας», όπως έχει χαρακτηριστεί από πολλούς, επιτρέπει κάτι τέτοιο

Πλέον το να γινόμαστε κάτι που δεν είμαστε είναι σύνηθες φαινόμενο σε μια κοινωνία του καταναλωτισμού και του νεοπλουτισμού.

Ακόμα και σε περίοδο κρίσης προσπαθούμε να αποκτήσουμε “πράγματα” χωρίς ουσία, που δεν τα χρειαζόμαστε καν για να είμαστε ευτυχισμένοι απλά για να μεταμορφωθούμε σε κάτι που άλλο.

Πρέπει, λοιπόν, να θυμόμαστε ότι μαγκιά είναι να είμαστε ο εαυτός μας.

Αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς σε αυτό τον πλανήτη. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αυτή τη μοναδικότητα πρέπει να την εκτιμάμε και να τη ζούμε στον υπέρτατο βαθμό.