Στο Γενικό Νοσοκομείο της Πάφου, αλλά και στο Νοσοκομείο της Πόλης Χρυσοχούς, αναμένεται να βρεθεί την Παρασκευή 23/3 ο Υπουργός Υγείας, Κωνσταντίνος Ιωάννου, για καταγραφή προβλημάτων, τα οποία αντιμετωπίζουν τα δύο δημόσια νοσηλευτήρια.

Σύμφωνα με τον Διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής του ΓΝ Πάφου, κ. Ιωσήφ Μουτήρη, ο κ. Ιωάννου θα βρεθεί στην επαρχία για να ακούσει τα προβλήματα, τα οποία είναι πολλά, όπως η έλλειψη εξοπλισμού και χώρου για τους ασθενείς, αλλά και οι κτηριακές εγκαταστάσεις, οι οποίες θεωρούνται “προβληματικές” σε αρκετά σημεία.

Μάλιστα, ο κ. Μουτήρης ρίχνει τα βέλη του κατά του προηγούμενου Υπουργού Υγείας, του κ. Γιώργου Παμπορίδη, ο οποίος, σύμφωνα με τον ίδιο, ερχόταν στο Νοσοκομείο, χωρίς να ξέρει τα προβλήματα, “ξεγελώντας” το προσωπικό, ενώ οι κλινικάρχες δεν του απάντησαν ποτέ καταλλήλως, όπως επισημαίνει.

Να υπενθυμίζουμε ότι σε ανακοίνωση του, πριν από λίγες μέρες, ο κ. Μουτήρης είχε δηλώσει πως η Καρδιολογική Κλινική του ΓΝ Πάφου είναι υπερπλήρης, καταγγράφοντας αναλυτικά τα ζητήματα που έχουν προκύψει, στέλνοντας, μάλιστα επιστολή προς τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας.

Καταλήγοντας, μέσα από την ανακοίνωση του, ο κ. Μουτήρης, απευθυνόμενος στον νέο υπουργό, εύχεται όλα αυτά τα προβλήματα κάποτε να βρουν λύση στο ετοιμόρροπο γενικό νοσοκομείο Πάφου που τον περιμένει.

Αυτούσια η ανακοίνωση του:

“Μας ανακοινώθηκε ότι ο νέος υπουργός Υγείας θα επισκεφτεί την Παρασκευή το γενικό νοσοκομείο Πάφου και το νοσοκομείο Πόλης Χρυσοχούς.
“Για να ακούσει τα προβλήματα”, λέει η ανακοίνωση.
Καλώς να ορίσει ο κος Ιωάννου.
Καλοδεχούμενος, όπως όλοι οι προηγούμενοι.
Ως αρμόζει σε πολιτικό προιστάμενο.
Θυμάμαι την επίσκεψη του προηγούμενου.
“Πείτε μου το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κάθε κλινική”, είπε, απευθυνόμενος στους Προισταμένους των Κλινικών.
“Θέλουμε κρεββάτια”, είπε ένας, “ιατρό”, είπε άλλος, “ένα μηχάνημα”, ένας τρίτος.
Μέσα του ο υπουργός διασκέδαζε. Δικηγόρος στο επάγγελμα, ήξερε να ξεγελά. Εκπαίδευση μιας ζωής. Αντί να μεταφέρει στους κλινικάρχες το όραμά του, (που δεν είχε), τους μετέτρεψε σε πρόβλημα, περιμένοντας να ακούσει το ένα, το σημαντικό για κάθε κλινική.
Φυσικά, τα “σημαντικά”, όταν τα πεις, με τον τρόπο που αυτά ζητήθηκαν, έχασαν την αξία τους.
Οι κλινικάρχες εξευτελίστηκαν χωρίς να πετύχουν τίποτα.
Δεν βρέθηκε βέβαια ένας κλινικάρχης να του πει, “μα καλά κύριε υπουργέ, ήρθατε εδώ, να μας συναντήσετε χωρίς να γνωρίζετε τα προβλήματα του νοσοκομείου”; “Οι σύμβουλοι σας τι κάνουν”; “Δεν σας ενημέρωσαν”; “Οι επιστολές που για τόσα χρόνια στέλλουμε, δεν σας δόθηκαν”;
Οχι κανείς δεν μίλησε.
Διότι, όλοι περίμεναν την αμέσως επόμενη προαγωγή. Δεν ήθελαν να δυσαρεστήσουν τον πολιτικό άρχοντα.
Να γλύψουν ήθελαν.
Το έκαναν με ξεχωριστή μαεστρία.
Με τα προβλήματα θα ασχολούνταν;
Με τους γεροντάκους που περιμένουν με τους μήνες για μια εξέταση; για μια θεραπεία; με την έλλειψη κλινών; με την έλλειψη εργαστηρίων; μαγνητικού; αγγειογράφου;
Με αυτά τα “μικρά” θα απασχολούσαν οι κλινικάρχες τον απροετοίμαστο υπουργό;
Οχι βέβαια.
Καλώς να ορίσεις υπουργέ!
Το ετοιμόρροπο γενικό νοσοκομείο Πάφου σε περιμένει.”