Ένα μυθιστόρημα αφιέρωμα για την Κύπρο.
Παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματος «Αδυσώπητο Μίσος» της Τέρψας Αγαθοκλέους Παπακώστα διοργανώνουν ο Όμιλος Φίλων Δημοτικής Βιβλιοθήκης Στροβόλου και οι Εκδόσεις Γερμανός, μαζί με εκδήλωση – αφιέρωμα για την Κύπρο και τον απελευθερωτικό αγώνα 1955-59 που συμμετείχε η συγγραφέας .
Τη Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018 και ώρα 19:30 στο Πολιτιστικό Κέντρο Στροβόλου (Αρχ. Κυπριανού 34). Το βιβλίο θα παρουσιάσει ο Αντισυνταγματάρχης Θεόδωρος Τεκεδής. Χαιρετισμούς θα απευθύνουν ο Δήμαρχος Στροβόλου Ανδρέας Παπαχαραλάμπους, η Δρ. Μαρία Μιχαηλίδου, Εκπαιδευτικός, Συγγραφέας και Πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Δημοτικής Βιβλιοθήκης Στροβόλου, εισαγωγή και ανάγνωση αποσπασμάτων από την Τέρψα Αγαθοκλέους – Παπακώστα, ανάγνωση ιστορικών γεγονότων από την Οικονομολόγο Τέρψα Λουκαϊδη και καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τη Μουσικό Χαριτίνη Χαραλάμπους. Το συντονισμό και απαγγελία ανέλαβε η Δημοσιογράφος Καρολίνα Κυπριανού.
Λίγα λόγια από τη συγγραφέα:
Για το ιστορικό μυθιστόρημα «Αδυσώπητο μίσος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Γερμανός” μιλά η συγγραφέας Τέρψα Αγαθοκλέους – Παπακώστα. Το βιβλίο αναφέρεται στην περίοδο της αποικιοκρατίας και του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα 1955-59, γεγονότα τα οποία η συγγραφέας έζησε από πρώτο χέρι. Έφηβο κορίτσι τότε, μόλις 13 ετών, θυμάται τον αγώνα που έδιναν μικροί και μεγάλοι, ο καθένας από το πόστο του, για να βοηθήσουν στην αποτίναξη του αγγλικού ζυγού. Η Τέρψα Αγαθοκλέους – Παπακώστα γεννήθηκε στην Κύπρο το 1944. Σπούδασε στην Ελλάδα, στην Αγγλία και στον Καναδά. Είναι εκπαιδευτικός και ζει και εργάζεται στην Άρτα. Εδώ και χρόνια αρθρογραφεί σε διάφορες εφημερίδες με μόνο στόχο την προβολή της Κύπρου και του κοινωνικοπολιτικού της προβλήματος.
«Αδυσώπητο Μίσος» – Πρόκειται για ένα βιβλίο που αναφέρεται σε μια ιστορικά σημαντική περίοδο για την Κύπρο. Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο;
Ο τίτλος του βιβλίου είναι εντελώς παραπλανητικός. Ουδεμία σχέση έχει με οποιοδήποτε είδος μίσους ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Το αντίθετο θα έλεγα, εφόσον περιγράφει μακροχρόνιες και ακλόνητες σχέσεις φιλίας ανάμεσα σε απλούς πολίτες των δύο κοινοτήτων. Επέλεξα τον τίτλο αυτό, διότι θεώρησα ότι θα ήταν ένας ελκυστικός τίτλος για τον αναγνώστη.
Στα 13 σας λάβατε μέρος στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955-59. Πολλοί σήμερα θέτουν το ερώτημα, εκ του αποτελέσματος, αν άξιζε τελικά και είχε νόημα εκείνος ο αγώνας.
Καταρχάς να μου επιτρέψετε να πω ότι θεωρώ, πως ένα από τα πλέον επιθυμητά αγαθά του ανθρώπου, είναι η ελευθερία. Και για την απόκτηση αυτού του υπέρτατου αγαθού, ο Ελληνοκυπριακός Ελληνισμός κατέφυγε σε εκείνο τον άνισο αγώνα το 1955-59. Ο απότερος στόχος του αγώνα αυτού, ήταν η Ένωση της Κύπρου με τη Μητέρα Ελλάδα. Εάν έπειτα ο στόχος αυτός δεν κατόρθωσε να επιτευχθεί, διότι τα συμφέροντα των ισχυρών και όχι μόνο, δεν το επέτρεψαν, αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνος ο αγώνας δεν άξιζε τελικά και δεν είχε νόημα. Πιστεύω ότι κάθε αγώνας ο οποίος διεξάγεται στο βωμό της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του δικαίου, δεν είναι ποτέ μάταιος.
Υπάρχουν στοιχεία του εαυτού σας στην ηρωίδα του βιβλίου;
Μάλιστα υπάρχουν. Άλλωστε η συμμετοχή μου στον Απελευθερωτικό Αγώνα των Ελληνοκυπρίων εναντίον της Μεγάλης Βρετανίας στην τρυφερή εκείνη ηλικία των 13 ετών, αποτελεί για μένα μια ιερή παρακαταθήκη, την οποία αισθάνομαι ότι οφείλω να μεταφέρω στις καινούργιες γενιές και να τους αναφέρω-ας μου επιτραπεί-ότι. Αυτή την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία οι παλαιότεροι έκτισαν με τόσες θυσίες και αγώνες, να τη φυλάξουν σαν κόρη οφθαλμού και να μην λησμονούν την ιστορία τους. Διότι. “Λαός που δεν γνωρίζει το παρελθόν του, δεν έχει παρόν και μέλλον”.
Αν κάνατε μια σύγκριση με τη νεολαία της σημερινής εποχής, παρά το γεγονός ότι διαφέρουν πολύ τα δεδομένα, βρίσκεται να υπάρχουν κοινά στοιχεία στον τρόπο σκέψης ή αντίδρασης;
Είναι γεγονός ότι τα δεδομένα για τη σημερινή νεολαία, είναι εξ ολοκλήρου διαφορετικά από εκείνα της δικής μας γενιάς. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της καινούργιας τεχνολογίας, ο νέος σήμερα, αγωνίζεται για ένα καλύτερο επίπεδο ζωής ή για ένα καλύτερο μέλλον. Οι δικοί μας στόχοι υπήρξαν εντελώς διαφορετικοί. Θεωρώ ότι, όταν υποβάλλει κάποιος τη ζωή του καθημερινά σε κίνδυνο για την ιδέα της ελευθερίας, αυτό σημαίνει πιθανώς, ότι είναι έτοιμος και να τη θυσιάσει για την ιδέα αυτή.
Πώς αποφασίσατε να ξεδιπλώσετε την όλη πλοκή γύρω από τη σχέση μεταξύ μιας Ελληνοκύπριας και ενός Τουρκοκύπριου; Ήταν δηλαδή σύνηθες να αναπτύσσεται ερωτική σχέση ανάμεσα σε άτομα των δύο κοινοτήτων;
Όχι θα έλεγα. Δεν ήταν σύνηθες να αναπτύσσεται ερωτική σχέση ανάμεσα σε άτομα των δύο κοινοτήτων, κυρίως κατά την περίοδο του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-59. Η πλοκή γύρω από τη σχέση μεταξύ της Ελληνοκύπριας Λύδιας και του Τουρκοκύπριου Κερέμ, είναι εντελώς μυθιστορηματική. Μέσα από την ερωτική αυτή σχέση, θέλησα (κυρίως με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού), να στείλω το μήνυμα στους νέους, ότι η επανασύνδεση της πατρίδας μας είναι εφικτή και αναγκαία για το καλό και των δύο.
Κάποια γεγονότα από την αγγλοκρατία φαντάζομαι έμειναν χαραγμένα στη μνήμη και στην καρδιά σας. Τι θυμάστε με νοσταλγία από τότε και τι θα θέλατε να ξεχάσετε;
Αυτό που θυμάμαι με νοσταλγία από την περίοδο της αγγλοκρατίας, είναι η μαχητικότητα και οι αγώνες της μαθητιώσας νεολαίας, ιδιαίτερα. Είναι απερίγραπτο αυτό το οποίο βιώναμε καθημερινά, στους δρόμους, τα σοκάκια, στις ταράτσες ή τις αυλές των σχολείων. Αυτό που θέλω να ξεχάσω, είναι τη φοβισμένη φωνή της μητέρας μου, η οποία μας καλούσε να φύγουμε από την αυλή, μήπως και μας ερχόταν καμία αδέσποτη από τα τανκς των Άγγλων στρατιωτών, που είχαν θρονιαστεί στο κατώφλι του σπιτιού μας.
Ακολούθησαν τα γεγονότα του 63 – 64 αλλά και η τουρκική εισβολή του 1974. Πώς τα βιώσατε εσείς;
Στα γεγονότα του 63-64, μαθήτρια τότε του Λανιτείου Γυμνασίου Θηλαίων Λεμεσού, μετέφερα τρόφιμα, πολεμοφόδια και υλικό στην ελληνοκυπριακή πλευρά, διασχίζοντας με μηχανάκι την τουρκική φρουρά στη Λεμεσό. Κατά την περίοδο της εισβολής ήμουν στον Καναδά, όπου και έπαιρνα όλες τις πληροφορίες από τα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης.
Όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα η κατάσταση στην Κύπρο νομίζετε ότι θα ήταν εφικτή η επανασύνδεση και η ομαλή συμβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων;
Πιστεύω ακράδαντα, ότι το συμφέρον των δύο κοινοτήτων, είναι να ζήσουν ειρηνικά και αρμονικά χωρίς εξωγενείς παράγοντες και επιδράσεις. Πεποίθησή μου δε είναι ότι, όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και λύση.
Γιατί επιλέξατε να ζήσετε και να εργαστείτε στην Ελλάδα;
Η Ελλάδα μου πρόσφερε την ανάλογη μόρφωση, μέσα από την οποία απέκτησα όλα εκείνα τα εφόδια που μου επέτρεψαν να επιτύχω στη ζωή και την οικογένεια. Η Ελλάδα μού άνοιξε την αγκάλη της και με δέχτηκε σαν όλα τα παιδιά της. Η Ελλάδα με αγάπησε και για το λόγο αυτό την αγαπώ και εγώ. Όταν η νοσταλγία γίνεται έντονη πολύ, τότε μπαίνω στο αεροπλάνο και κατεβαίνω στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, για να αναπνεύσω λίγο ζεστό αέρα και να ακούσω τα αηδόνια να κελαηδούν στις Πλάτρες. Τόσο υπέροχα… μα τόσο υπέροχα…
Κάνοντας απολογισμό μέχρι τώρα, αν σας δινόταν μια δεύτερη ευκαιρία να ξαναζήσετε τη ζωή σας τι θα αλλάζατε ή τι θα επαναλαμβάνατε;
Δεν νομίζω ότι θα ήθελα να επαναλάβω κάτι από τη ζωή μου. Πόθος μου αβάστακτος, όπως άλλωστε και όλων των Κυπρίων νομίζω, είναι να δω μια μέρα την πατρίδα μου ενωμένη και ελεύθερη. Πολύ με πληγώνει αυτό το μισοφέγγαρο από άκρη σε άκρη του Πενταδάκτυλου!
Είναι η γραφή μια μορφή τέχνης που θα μπορέσει να δημιουργήσει πυρήνες αντίστασης για να ξυπνήσει ο αναγνώστης και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με άλλη ματιά;
Φυσικά και είναι. Ας μην ξεχνάμε ότι το καλό βιβλίο παρέχει στον αναγνώστη γνώση, μόρφωση, προβληματισμό και νέους ορίζοντες διαφορετικούς από αυτούς μέσα στους οποίους ο αναγνώστης ζει και λειτουργεί. Τότε, αναγκάζεται να συγκρίνει και να ανακαλύψει άλλους τρόπους διαφορετικούς και ίσως και πιο ορθούς, για επίλυση των δικών του προβλημάτων.
