Το Κέντρο Φυσικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με την υποστήριξη του Δήμου Πάφου και του American University of Beirut – Mediterraneo, διοργάνωσε αυτή την εβδομάδα στο Auditorium του πανεπιστημίου διάλεξη με τίτλο Η Χημική Σύσταση της Ατμόσφαιρας. Αλλοιώσεις και αποτελέσματα στο Κλίμα , που μετεδίδετο ταυτόχρονα και διαδικτυακά. Ομιλητής ήταν ο Δρ Κλεάνθης Νικολαΐδης, τέως Διευθυντής του Τμήματος Μετεωρολογίας, Φυσικός και διδάκτωρ μετεωρολογίας. Ο Δρ Νικολαΐδης διάνθησε την ομιλία του και με τμήματα όπου συνόψιζε και στην αγγλική.
Σύμφωνα με σχετικό δελτίο τύπου και το περιεχόμενο της ομιλίας η ατμόσφαιρα της γης είναι ένα μείγμα αερίων N2, O2, CO2, He, H2O, O3 και άλλων συστατικών.
Ορισμένα αέρια όπως το CO2 και το O3 έχουν πολύ μικρό ποσοστό, σε αυτό το μείγμα. Τα αέρια με αυτό το πολύ μικρό ποσοστό επιτυγχάνουν την απαραίτητη ισορροπία της θερμοδυναμικής στην ατμόσφαιρας.
Αλλαγές σε αυτές, τις έστω μικρές ποσοστώσεις, έχουν ως αποτέλεσμα την καταστροφή της ισορροπίας της ατμόσφαιρας Η ατμόσφαιρα, προστίθεται στην ανακοίνωση, έχει περάσει, μέσα από τις γεωλογικές εποχές, αρκετές σημαντικές δομικές αλλαγές. Η τελευταία αλλαγή, ήταν πριν από εκατομμύρια χρόνια, όταν το ποσοστό του O₂ ήταν σημαντικό και φιλικό προς την εξέλιξη των ειδών, όπως η ανθρώπινη εξέλιξη.
Επισημάνθηκε επίσης, προστίθεται στην ανακοίνωση, πως κατά τη διάρκεια κυρίως των τελευταίων 60 ετών, το ποσοστό ορισμένων αερίων (κυρίως CO2 και O3) της ατμόσφαιρας άρχισε να αλλάζει με αποτέλεσμα την έναρξη της περιόδου της κλιματικής αλλαγής.
Το ποσοστό του CO₂ και άλλων αερίων του θερμοκηπίου αυξάνεται σημαντικά λόγω ανθρωπογενών δράσεων, όπως είναι η χρήση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας.
Όπως αναφέρεται το ποσοστό του O3 κυρίως στο νότιο ημισφαίριο έχει μειωθεί σημαντικά λόγω της δράσης CFC (ανθρωπογενής δραστηριότητα) και στη σημερινή εποχή της κλιματικής αλλαγής, ο πλανήτης θα επιβιώσει, αλλά οι συνέπειες για την ανθρωπότητα θα είναι τεράστιες, καθώς η κλιματική αλλαγή έχει ήδη οδηγήσει σε κρίση.
Πρέπει συνεχίζει η ανακοίνωση, να καταβληθούν επείγουσες πλανητικού επιπέδου προσπάθειες για να ξεπεραστεί η κλιματική αλλαγή με ορατά αποτελέσματα μετά από 50 (καλύτερο σενάριο) έως 80 χρόνια ή περισσότερο (χειρότερο σενάριο).
