Απορρίφθηκε από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο αναθεωρητική έφεση του Δήμου Πάφου για την ανακαίνιση του Μαρκίδειου Θεάτρου Πάφου.
Συγκεκριμένα, στις 18/12/2015 ο Δήμος Πάφου (εφεσείοντες) προκήρυξε δημόσιο διαγωνισμό για την ανακαίνιση του Μαρκίδειου Θεάτρου Πάφου και την ανάδειξη του περιβάλλοντος χώρου. Κατά την τελευταία ημερομηνία υποβολής προσφορών, υποβλήθηκαν τέσσερεις προσφορές, μεταξύ των οποίων και η προσφορά της εταιρείας Zemco Construction (εφεσίβλητοι) και του ενδιαφερόμενου μέρους.
Κατά την αξιολόγηση των προσφορών, μία εξ αυτών κρίθηκε ως μη έγκυρη και απορρίφθηκε. Ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε, τελικά, στις 28/1/2016 στο ενδιαφερόμενο μέρος, το οποίο, κατά τη σχετική απόφαση του Δήμου, είχε υποβάλει τη χαμηλότερη έγκυρη προσφορά, για το συνολικό ποσό των €3.201.031,40 πλέον Φ.Π.Α..
Η Zemco Construction, της οποίας η προσφορά απορρίφθηκε, άσκησε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών, η οποία ακύρωσε την απόφαση κατακύρωσης του διαγωνισμού στο ενδιαφερόμενο μέρος για λόγους κακής σύνθεσης της Αναθέτουσας Αρχής, προχωρώντας και σε παραπομπή σε άλλη απόφαση της σχετικά με τον πρόσθετο λόγο ακυρώσεως περί παράβασης όρων του Διαγωνισμού, καταλήγοντας ότι νόμιμα ζητήθηκαν διευκρινίσεις από το ενδιαφερόμενο μέρος για προσκόμιση οικονομικών καταστάσεων. Ακολούθησε επανεξέταση της απόφασης από την Αναθέτουσα Αρχή και αποφασίστηκε η εκ νέου κατακύρωση στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Με προσφυγή τους στο Διοικητικό Δικαστήριο πλέον, η εταιρεία Zemco Construction προσέβαλε τη νομιμότητα της νέας αυτής απόφασης ημερομηνίας 17/3/2016, υποστηρίζοντας ότι η κατακύρωση του διαγωνισμού στο ενδιαφερόμενο μέρος παραβίαζε ουσιώδεις όρους του διαγωνισμού, την αρχή της ίσης μεταχείρισης και λήφθηκε απόφαση με κακή σύνθεση/συγκρότηση του οργάνου.
Το Διοικητικό Δικαστήριο εξέδωσε ακυρωτική απόφαση. Έκρινε ότι η ενέργεια του Δήμου Πάφου να ζητήσει μετά την υποβολή της προσφοράς του ενδιαφερόμενου μέρους την υποβολή των οικονομικών καταστάσεων για τα έτη 2012, 2013 και 2014 προς επιβεβαίωση του κύκλου εργασιών τους, ως αυτός καταγράφηκε στο Παράρτημα 6 που υποβλήθηκε με την προσφορά του, δεν εδικαιολογείτο, καθ’ ότι οι οικονομικές καταστάσεις δεν μπορούσαν να υποβληθούν εκ των υστέρων. Κρίθηκε από το Δικαστήριο πως ήταν παραδεκτό πως η εν λόγω προσφορά δεν ήταν σύμφωνη με τους όρους του διαγωνισμού. Η αναζήτηση επομένως των οικονομικών καταστάσεων παραβίασε την αρχή της ισότητας.
Ακολούθως, ο Δήμος Πάφου καταχώρισε έφεση, με την οποία αμφισβητείται η ορθότητα της εκκαλούμενης δικαστικής απόφασης, επειδή κατά τον σχετικό ισχυρισμό εσφαλμένα και καθ’ υπέρβαση ή και χωρίς επαρκή ή καθόλου αιτιολογία το πρωτόδικο δικαστήριο αποφάσισε ότι η ενέργεια του εφεσείοντα να ζητήσει από το ενδιαφερόμενο μέρος να υποβάλει εκ των υστέρων τις ελεγμένες οικονομικές του καταστάσεις, ήταν παράνομη, αφού παραβίαζε την αρχή της ισότητας.
Σύμφωνα με όρο του διαγωνισμού, η προσκόμιση των ελεγμένων οικονομικών καταστάσεων της επιχείρησης για τα τελευταία τρία έτη από τους προσφοροδότες δεν επαφίετο στην κρίση των προσφοροδοτών, αλλά απαιτείτο. Δεν αρκούσε η προσκόμιση του συμπληρωμένου από τους προσφοροδότες εντύπου, στο οποίο κατέγραφαν οι προσφοροδότες τη χρηματοοικονομική τους ικανότητα και τις οικονομικές καταστάσεις για τα προηγούμενα έτη.
Σύμφωνα με το αιτιολογικό της απόφασης του Ανωτάτου Συνταγματικού, δεν πρέπει να επιτρέπεται να τροποποιούνται προσφορές υπό το πρόσχημα της αναζήτησης διευκρινίσεων, στην περίπτωση που οι όροι του Διαγωνισμού επιβάλλουν την προσκόμιση των συγκεκριμένων εγγράφων κατά την υποβολή της προσφοράς.
Επομένως, αναφέρεται στην απόφαση, το πρωτόδικο δικαστήριο προβαίνοντας στην αξιολόγηση του συνόλου των δεδομένων, κατέληξε πως η αναζήτηση υπό τύπο διευκρινίσεων των οικονομικών καταστάσεων των τελευταίων τριών ετών, οι οποίες δεν είχαν κατατεθεί, ενώ προβλεπόταν η κατάθεσή τους κατά την υποβολή της προσφοράς, συνιστούσε ουσιαστικά νέα προσφορά, με αποτέλεσμα να παραβιαστούν οι όροι του διαγωνισμού.
“Συμφωνούμε με την πρωτόδικη απόφαση. Υπό το σύνολο των περιστάσεων δεν δικαιολογείτο να αναζητηθούν υπό τύπο διευκρινίσεων οι οικονομικές καταστάσεις των προηγούμενων ετών, τους οποίους, σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, επιβαλλόταν να είχαν κατατεθεί από τους προσφοροδότες κατά την υποβολή της προσφοράς τους”, αναφέρεται στην απόφαση.
Προστίθεται πως το ότι αποτελούσε ουσιώδη όρο του διαγωνισμού η τέτοια υποβολή, δεν αμφισβητήθηκε από κανένα από τα διάδικα μέρη. “Ορθά επομένως αποφασίστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο ότι η απόφαση των εφεσειόντων παραβίαζε τους όρους του επίδικου Διαγωνισμού καθώς και τις αρχές της ισότητας και διαφάνειας, οι οποίες διέπουν τις δημόσιες συμβάσεις”.
Για τους πιο πάνω λόγους, η έφεση του Δήμου Πάφου απορρίφθηκε, ενώ επιδικάστηκαν €2.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων.
