Ένας εικαστικός που δραστηριοποιείται επί σειρά ετών και ως επιμελητής, ο Γιάννης Σακέλλης, μοιράζεται την επιμέλεια μιας ομαδικής έκθεσης με έναν συγγραφέα, τον Κυριάκο Μαργαρίτη. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν σε δελτίο Τύπου του Πετριδείου Ιδρύματος, η εικοσάχρονη φιλία τους τους οδήγησε στη δημιουργική συνομιλία τους.
Η έκθεση “Re:Mix – An Artist’s Choice” αποτελεί σύμφωνα με τους Επιμελητές μια από τις πιο διευρυμένες ομαδικές εκθέσεις, που έχουν γίνει στην Πάφο. Η έκθεση διοργανώνεται από το Πετρίδειο Ίδρυμα από τις 14 μέχρι τις 22 Οκτωβρίου 2023 στην Παλιά Ηλεκτρική της Πάφου. Στην έκθεση θα συμμετάσχουν επαγγελματίες καλλιτέχνες (πτυχιούχοι ή μη) που γεννήθηκαν ή που διαμένουν στην Πάφο.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των επιμελητών Γιάννη Σακέλλη και Κυριάκο Μαργαρίτη, η ομαδική έκθεση Re:Mix – An Artist’s Choice , θα κινηθεί σε ένα πλαίσιο “οργανωμένης αναρχίας”, όπως οι εφηβικές mixed tapes που συναρμολογούσαμε κάποτε, με κυρίαρχο κριτήριο την έκφραση του έρωτα”, προσθέτοντας πως οι mixed tapes ήταν συνήθως ένας τρόπος ερωτικής εξομολόγησης.
Η διαφορά, για αυτή την έκθεση που αναπτύσσεται ως mixed tape, προσθέτουν, είναι ότι την επιλογή των έργων θα την αναλάβουν οι ίδιοι οι δημιουργοί, οι καλλιτέχνες της Πάφου.
Ερωτηθείς ο Γιάννης Σακέλλης πώς ένας εικαστικός, που δραστηριοποιείται επί σειρά ετών και ως επιμελητής, μοιράζεται την επιμέλεια μιας ομαδικής έκθεσης με έναν συγγραφέα και πώς προέκυψε η συνεργασία, ανέφερε πως «για εμάς είναι πολύ φυσικό. Είμαστε φίλοι εδώ και 20 χρόνια, και συνομιλούμε δημιουργικά όλο αυτό το διάστημα».
Όπως σημείωσε, «η συνομιλία μας έλαβε μάλιστα κι έναν χαρακτήρα πιο επίσημης συνεργασίας κατά το 2018, όταν ο Κυριάκος έγραψε την αφήγηση για μια δική μου, ατομική έκθεση με τίτλο Fener / Φανάρι, ενώ το 2019 ανέλαβε τα κείμενα για την ομαδική έκθεση Κατώφλια της ζωής, που την είχα επιμεληθεί τότε στο πλαίσιο μιας συνεργασίας με το Ξενοδοχείο Almyra και το Ίδρυμα Cittadellarte, του Μικελάντζελο Πιστολέτο» . Οπότε, συνέχισε, η φετινή συν-επιμέλεια είναι κάτι σαν το επόμενο βήμα.
Από την πλευρά του ο Κυριάκος Μαργαρίτης είπε ότι «τον γενικό συντονισμό τον ανέλαβε και πάλι ο Γιάννης, όπως και όλα τα τεχνικά ζητήματα, διαφορετικά δεν νομίζω ότι θα γινόταν η έκθεση». Παραδέχτηκε ωστόσο πως ήταν πολύ ωραίο που, αυτή τη φορά, συμμετείχε σε όλη τη διαδικασία, από την αρχική σύλληψη μέχρι την επιλογή των έργων.
Σχετικά με την ομαδική έκθεση Re:Mix – An Artist’s Choice, ο Γιάννης Σακέλλης είπε πως σ’ αυτήν θα συμμετέχουν περισσότεροι από 30 καλλιτέχνες που ζουν στην πόλη, ντόπιοι και ξένοι, και καταξιωμένοι αλλά και νεότεροι δημιουργοί, οι οποίοι καλύπτουν όλο το γενεαλογικό φάσμα, αξιοποιούν διαφορετικές τεχνοτροπίες κι εκπροσωπούν ποικίλες αισθητικές, καθώς και φιλοσοφικές και υπαρξιακές αντιλήψεις, όπως είπε. «Αν προσθέσεις και το κοινό, τους επισκέπτες της έκθεσης, θα δεις γιατί το σκεφτόμαστε όλο αυτό σαν μια μεγάλη συνάντηση, σαν γιορτή», συμπλήρωσε.
Ο Κυριάκος Μαργαρίτης σημείωσε πως αυτό ήταν και το σκεπτικό, δηλαδή εξήγησε «αντί για ένα σαφές θεματικό πλαίσιο, προτείναμε ένα μεγάλο μιξάρισμα. Η αφορμή δόθηκε από μια κουβέντα για τις mixed tapes, τις κασέτες που φτιάχναμε στην εφηβεία».
Τώρα, λοιπόν συνέχισε , αντί να διαλέξουμε εμείς τα «τραγούδια», σκεφτήκαμε να τα ζητήσουμε από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, φυσικά θέτοντας κι ένα κριτήριο, για να μην πέσουμε από το μιξάρισμα στον αχταρμά. Το κριτήριο, όμως, δεν ήταν θεματικό, δεν ήταν ένα concept. «Το μόνο που θέλαμε συνέχισε, ήταν τα πιο προσωπικά τους έργα, εκείνα που αγαπούν περισσότερο, για να φτιάξουμε μια mixed tape με τους όρους που το κάναμε και παλιά, όταν δίναμε αυτές τις κασέτες στα κορίτσια, σαν ραβασάκια. Έτσι θα θέλαμε να δείτε την έκθεση. Σαν ερωτική εξομολόγηση, σαν μια μεγάλη ερωτική επιστολή, από δεκάδες έργα τέχνης, που απευθύνεται στο κοινό της πόλης, σε όλους μας».
Σχετικά με το «Re:» στον τίτλο, με την άνω και κάτω τελεία και τι σημαίνει αυτό ο Γιάννης Σακέλλης απάντησε πως πρόκειται για ένα τυπογραφικό παιχνίδι, που παραπέμπει προφανώς στον μουσικό όρο remix, και έχει δύο σημασίες. Η πρώτη είναι μια σύντμηση του Retrospective, της Ρετροσπεκτίβας, υπό την έννοια ότι ζητήσαν, όπως είπε, από τους καλλιτέχνες να στείλουν κάποια παλιότερα έργα τους, μαζί με μια ιστορία για το καθένα.
Αν και δεν ήταν απαραίτητη προϋπόθεση, «εμείς θέλαμε η έκθεση να έχει κι έναν τέτοιο αναδρομικό χαρακτήρα, ώστε να ξαναγνωριστούμε, το κοινό και οι καλλιτέχνες της πόλης, και να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο λίγο βαθύτερα, σαν να κάνουμε μια νέα αρχή – εν μέρει μετά και την πανδημία και άλλες δυσκολίες των τελευταίων ετών», είπε.
Όσο για τη δεύτερη σημασία του «Re:», είναι έκπληξη, για όποιον διαβάσει την αφήγηση του Κυριάκου στον κατάλογο της έκθεσης.
Σχετικά με τις διοργανώνεις του Πετριδείου Ιδρύματος και τη σταδιακή διαμόρφωση ενός ανθεκτικού θεσμού ο κ. Σακέλλης είπε «πως οι καιροί δεν επιτρέπουν μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς, αλλά ο κύριος Μιχάλης Μαραθεύτης, ο Πρόεδρος του Ιδρύματος, και όλοι οι συνεργάτες του, δουλεύουν με κέφι και επαγγελματισμό, και μας έχουν στηρίξει με απίστευτη γενναιοδωρία».
Επεσήμανε επίσης πως για να είναι ανθεκτικός ο θεσμός, χρειάζεται να είναι ανθεκτικός κι ο δεσμός, κάτι που αφορά και το Ίδρυμα και τον Δήμο και τους καλλιτέχνες και το κοινό, κάθε πολίτη, όλους ανεξαιρέτως.
