Παρουσιάστηκε την Πέμπτη το βιβλίο της συγγραφέως Μαρίνας Χατζηθεολόγου “ Ο Γκιώνης και εγώ” στο Κέντρο Ενηλίκων της Γεροσκήπου.
Στην παρουσία του βιβλίου η Θεοδώρα Ζάγγουλου Υπεύθυνη Πολιτισμού στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Κοινωνική λειτουργός στο Γραφείο Ευημερίας Πάφου ανέφερε μεταξύ άλλων πως στο λογοτεχνικό έργο “ Ο Γκιώνης και εγώ” η συγγραφέας συνθέτει μια φανταστική ιστορία για μεγάλους, φροντίζοντας να μας επισημάνει ότι όλοι ανεξαιρέτως περνάμε από προκλήσεις στην ζωή. Ότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και να πιστεύουμε ότι μπορούμε να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια που συναντάμε κατά το ταξίδι μας προς την αυτοπραγμάτωση.
Πρόσθεσε πως η ιστορία του βιβλίου πραγματεύεται κυρίως την εσωτερική πορεία που διανύει ο καθένας μας ως επιβάτης στο ταξίδι της ζωής τη σχέση της αγάπης με τον εαυτό μας και τους άλλους.
Η αφήγηση συνέχισε, μας ταξιδεύει με έναν τρόπο πρωτότυπο , σε μια πτήση άνευ προηγουμένου, στα φτερά ενός πουλιού. Από την σκοπιά του μαγικού ρεαλισμού που χαρακτηρίζει το παραμύθι, εκεί που η πραγματικότητα συναντά τη φαντασία, συμβαίνει κάτι το αλλόκοτο.
Ένα μικρό κορίτσι γνωρίζει ένα πουλί τον Γκιώνη, που γίνεται ο καλύτερος φίλος του και δάσκαλος στην ζωή ενώ το κορίτσι μεγαλώνει. Ο Γκιώνης συντροφεύει το κορίτσι καθ’ όλη την διάρκεια της μετάβασης από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση με κυριότερο σταθμό το στάδιο της εφηβείας. Το κορίτσι μέσα στο βιβλίο εξηγεί « ο Γκιώνης για μένα υπήρξε ο πιο μεγάλος δάσκαλος γιατί δεν ήταν ένα συνηθισμένο πουλί. Ήταν όλες οι γλώσσες του σύμπαντος και όλα τα νοήματα σ’ ένα τραγούδι. Ήταν όλα τα συναισθήματα κάτω από μερικά φτερά. Ήταν όλοι οι νόμοι σ’ ένα παραμύθι ενός μικρού παιδιού, ανακατωμένα με ανθούς της λεμονιάς και φεγγαρόφωτο».
“Όταν τα παιδιά της ηλικίας μου έτρεχαν στους δρόμους και έπαιξαν κρυφτό εγώ έτρεχα μ’ ένα πολύ που τον έλεγαν Γκιώνη. Μια φορά θυμάμαι με ρώτησε μια μακρινή θεία, ποια είναι η καλύτερη μου φίλη- ο Γκιώνης της απάντησα. Α μου λέει δηλαδή είναι αγόρι – Όχι απαντά το κορίτσι , πουλί. Η μάνα μου θύμωσε . Μου ζήτησε να μην λέω ασυναρτησίες και από τότε δεν μίλησε σε κανέναν για τον Γκιώνη|”.
Η κ. Ζάγγουλου είπε ακόμη πως πολλές φορές οι γονείς δεν γνωρίζουν ότι η ικανότητα προσποίησης και τα διάφορα παιχνίδια ρόλων βοηθούν ένα μικρό παιδί να καλλιεργηθεί συναισθηματικά, μπορεί να ανησυχήσουν με αυτό το φαινόμενο και άθελα τους να παρεμποδίσουν την διαδικασία της συναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού.
Τον προλογισμό του βιβλίου έγραψε η Άνθια Χριστοδούλου ψυχοθεραπεύτρια.
Σημειώνεται πως η συγγραφέας Μαρίνα Χατζηθεολόγου σπούδασε επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατόπιν σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας κι έκανε μεταπτυχιακό στον κλάδο της Συμβουλευτικής στο University of Hull στην Αγγλία. Ακολούθως εξειδικεύτηκε για τέσσερα χρόνια στη Συστημική Ψυχοθεραπεία για ζευγάρια και ενήλικες στο Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου και ακολούθως στη Συστημική Ψυχοθεραπεία για παιδιά και εφήβους άλλα δύο χρόνια. Ίδρυσε το Συστημικό Κέντρο δια Λόγου και Τέχνης, το Λογοτέχνημα το οποίο είναι ένα σύγχρονο κέντρο προσωπικής ανάπτυξης στη Λεμεσό.. Το 2009 μέχρι το 2016 εργάστηκε στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας στην Κύπρο στον τομέα της Οικογενειακής Συμβουλευτικής. Το 2018 αποφοίτησε από τη Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης της Αθήνας. Σήμερα εργάζεται ως Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια τόσο με ενήλικες όσο και με παιδιά.
