Είναι από τους πιο γνωστούς χορευτές ποτηριών στην Κύπρο . Κατάγεται από την Κάτω Πάφο και είναι σε ηλικία 60 ετών.
Με δεκάδες ποτήρια στο κεφάλι μαγνητίζει τα βλέμματα και αισθάνεται μεγάλη περηφάνεια για το ρεκόρ Γκίνες που έχει εξασφαλίσει το 1996. Ο λόγος για τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη για τους περισσότερους “Τέλη”.
Τα κατορθώματα του με το χορό των ποτηριών τα στηρίζει στην μεγάλη εμπειρία του, στο ταλέντο, και στην σκληρή εξάσκηση. Τίποτε παραδέχτηκε δεν γίνεται από την μια ημέρα στην άλλη. Σοφή κουβέντα…Η εξάσκηση του γίνεται εδώ και 28 χρόνια από το 1995. Ξεκίνησε τυχαία στο εστιατόριο Δημόκριτος που εργάζονταν και μια νύχτα που δεν μπορούσε ο χορευτής με τα ποτήρια να το πράξει. Έτσι η αντικατάσταση έγινε από τον κ. Τέλη . Μετά από μια εβδομάδα εξάσκησης χόρεψε με δέκα ποτήρια στο κεφάλι του και μετά ανακάλυψε πως μπορεί να το κάνει. Έτσι έγινε και η αρχή της επιτυχίας του….
«Όλα τα φώτα στο χορό των ποτηριών είναι πάνω σου και πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός»
Στην Αμερική θυμάται δούλευε ντετέκτιβ και αργότερα στο Λός Άντζελες ως χορευτής. Ο χορός των ποτηριών παρατήρησε χρειάζεται άλλη εξάσκηση, αφού όπως εξήγησε, δεν είναι ο απλός χορός που θα πρέπει να ακολουθείς και να είσαι ομάδα. Όπως είπε, « όλα τα φώτα στο χορό των ποτηριών είναι πάνω σου και πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός». Ο κ. Βαλαωρίτης, έκανε την αγάπη του, τρόπο ζωής. Χαρακτήρισε τον χορό επικίνδυνο και χρειάζεται, όπως είπε, ιδιαίτερη προσοχή και ευθύνη γιατί μπορεί να πέσει ένα ποτήρι και να χτυπήσεις έναν πελάτη.
Με την πάροδο του χρόνου, πείσμωσε ακόμη περισσότερο, θέλοντας να πετύχει αυτό που είχε στο μυαλό του. Να βάζει δηλαδή δεκάδες ποτήρια πάνω στο κεφάλι του. Όπως ομολόγησε έβλεπε τους άλλους που το έκαναν και είπε πως θα τα καταφέρει και ο ίδιος. Έκανε καθημερινή προπόνηση με τα ποτήρια, έβαζε άμμο μέσα επειδή χρειάζεται βάρος για να γίνει η βάση στο κεφάλι. Έτσι, με αρκετό πείσμα που έβαλε, κατάφερε στους έξι μήνες να βάλει δεκαπέντε ποτήρια. Στη συνέχεια, άρχισε να βάζει περισσότερα ποτήρια και πήγε μετά στα δεκαεπτά και μετά στα είκοσι. Με το πέρασμα του χρόνου, άρχισε σιγά σιγά να τον γνωρίζει ο κόσμος.
Τον ζητούσαν λοιπόν σε διάφορα ξενοδοχεία, μετά στις τηλεοράσεις, ενώ τον παρουσίασε και το CNN της Αμερικής.
Ευχάριστη στιγμή από όλη αυτή την προσπάθεια του είναι, όπως είπε, όταν τελειώνει το χορό ….το χειροκρότημα του κόσμου που αποτελεί για αυτόν την καλύτερη αμοιβή.
Επιβάλλεται δεξιοτεχνία και καλή ισορροπία!
Ο Τέλης, συνέχισε με διάφορους χορούς ποτηριών αλλά την ίδια ώρα έβαζε και διάφορα άλλα
πράγματα στο κεφάλι του, καταφέρνοντας να εντυπωσιάσει και να διασκεδάσει τον κόσμο. Πάντοτε είπε έπρεπε να κάνω κάτι το διαφορετικό αφού ο πελάτης επιθυμεί να δει κάτι το διαφορετικό. Έτσι άρχισε να χορεύει με μπουκάλες και διάφορα άλλα αντικείμενα μέχρι και με γαϊδουράκι με πολυστερίνη χόρεψε που δανείστηκε από ένα σουβενίρ αλλά και με καρέκλες, ποδήλατα και φουκού. Ο χορός των ποτηριών συνέχισε, δεν αποτελεί λυπητερό χορό αλλά είναι χαρούμενος χορός που έχεις να κάνεις με την δεξιοτεχνία του χορευτή , και την ισορροπία.
Ακολούθως συνέχισε, κέρδισε τον Παγκύπριο Διαγωνισμό του παραδοσιακού χορού των ποτηριών το ένα πάνω στο άλλο με τριάντα ποτήρια και εξασφάλισε την πρώτη θέση το 2009. Επίσης το 2010 στον ίδιο διαγωνισμό που διεξήχθη στην Πάφο κέρδισε το “χρυσό “ ποτήρι τοποθετώντας τριάντα ποτήρια στο κεφάλι του. Εξάλλου πιο πριν το 1996 εξασφάλισε το ρεκόρ Γκίνες τοποθετώντας 134 ποτήρια σε στυλ πυραμίδας στο κεφάλι του έναντι του καλού χορευτή από την Λευκωσία κ. Νίκου Ηρακλέους ο οποίος είχε τοποθετήσει 103 ποτήρια. Όχι, ως παραδοσιακός χορός, όπως εξήγησε αλλά ως δεξιοτεχνία με τη δύναμη και ισορροπία. Το σόου με τα 134 ποτήρια το επανέλαβε στην Αγγλία αλλά και στην Ελλάδα για να τους πείσει ότι αυτό που κάνει είναι δύσκολο.
Μπήκε στο ρεκόρ Γκινες με 169 ποτήρια!
Σήμερα ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης συνεχίζει τον χορό των ποτηριών έξι μήνες το χρόνο.
Ξαναδιεκδίκησε το ρεκόρ Γκίνες και μπήκε στο ρεκόρ αυτή την φορά με 169 ποτήρια.
Πολλά νέα παιδιά είπε ασχολούνται με τον χορό των ποτηριών βάζοντας δέκα με δώδεκα ποτήρια στο κεφάλι τους. Ο ίδιος πηγαίνει στα μεγάλα σόου, σε γάμους και σε πολυπληθείς συγκεντρώσεις, παρουσιάζοντας ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα.
Στο Λονδίνο, στα εστιατόρια της Αγγλίας αλλά και στην Κρήτη ο κόσμος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον.
Όλους τους βοηθά…ώστε να μάθουν την τέχνη του. Μάλιστα μεταβαίνει αφιλοκερδώς στη σχολή χορού Μάριου Μαυρομάτη και τους βοηθά.
Στους νέους που επιθυμούν να ασχοληθούν με την τέχνη του στέλνει το μήνυμα ότι χρειάζεται υπομονή και εξάσκηση. Η εξάσκηση γίνεται σταδιακά με ένα δύο ποτήρια και τα λοιπά. Στόχος του καθενός είπε είναι να γεμίζει την πίστα και να είναι show man.
Με μακραίωνη ιστορία ο χορός των ποτηριών
Αναφορικά με την ιστορία του ποτηριού ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης ανέφερε πως αυτή ξεκινά από τα παλιά χρόνια. Είναι κάτι που έκαναν στην Αίγυπτο αλλά και στην Τουρκία ωστόσο για την Κύπρο συνέχισε, ο χορός των ποτηριών αποτελεί κουλτούρα. Ένας παλιός από την Αγία Νάπα του ανέφερε πως τα παλιά χρόνια οι γάμοι οι παραδοσιακοί γίνονταν τρεις μέρες και τρεις νύχτες. Οιάνδρες που έψηναν τα κρέατα συνήθιζαν να πίνουνποτό, με τις γυναίκες τους να τους φωνάζουν ναμην καταναλώνουν αρκετό αλκοόλ. Έτσι για να δείξουν οι Κύπριοι ότι δεν είναι μεθυσμένοι έβαζαν το ποτήρι στο κεφάλι τους και χόρευαν γύρω-γύρω από τη φωτιά για να αποδείξουν ότι είναι νηφάλιοι.
Κάποιοι προσπάθησαν με δόλιο τρόπο να καταρρίψουν τα ρεκόρ μου
Όσο για το ρεκόρ του λέει ότι είναι “ άσπαστο” και για να το “σπάσει” κάποιος πρέπει να κάνει ειδική αίτηση. Την φήμη μου είπε « είναι δύσκολο να την πιάσει κάποιος» γιατί για αυτό εξήγησε, « χρειάζεται κόπος, πείσμα και πολύ δουλειά ». Ο κ. Βαλαωρίτης κάλεσε όποιον με επίσημο χαρτί του Γκίνες έσπασε το ρεκόρ να το αναφέρει. Είπε ακόμη πως θα διεκδικήσει και νέο ρεκόρ Γκίνες στις 26 Μάϊου στο Fitos Inn όπου θα επιχειρήσει να βάλει στο κεφάλι του 340 ποτήρια .
