Αγαπημένε μας Πανίκο,

Αγωνιστή, συναγωνιστή, φίλε, φωτισμένε εκπαιδευτικέ,

Μεγάλο το βάρος της ευθύνης που μας επώμισες με τον αδόκητο χαμό σου. Της ευθύνης ενός αποχαιρετισμού που μας γέμισε οδύνη, που σκόρπισε βαθιά θλίψη στην οικογένεια, στους συγγενείς, τους φίλους, τους συναδέλφους, τους συναγωνιστές σου.

Όμως η βαθιά μας θλίψη δεν είναι μόνο για τον απρόσμενο χαμό σου. Είναι γιατί χάνουμε εσένα που ακτινοβολούσες με τον υπέροχο χαρακτήρα σου, σαν άνθρωπος, εκπαιδευτικός, αγωνιστής, δημοκράτης, οικογενειάρχης, ενεργός και υπεύθυνος πολίτης. Ένας άνθρωπος του λαού μας που πάλεψε μια ολόκληρη ζωή για να ομορφύνει τον κόσμο.

Γεννημένος στην Πάφο το 1942 από ενάρετους γονείς σπουδάζεις στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών την επιστήμη της Ελληνικής Φιλολογίας, ενώ καταξιώνεσαι σε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, Γυμνασιάρχης, Λυκειάρχης θέτεις ανεξίτηλη σφραγίδα στα εκπαιδευτικά δρώμενα της Πάφου και της Κύπρου.

Απλός, σεμνός, αυθεντικός, αντισυμβατικός, αναδείχθηκες άξιος της γενιάς και των καιρών σου. Πραότητα, προσήνεια, καλοσύνη, δένονταν αρμονικά με τον εθνικό και κοινωνικό αγωνιστή, τον φωτισμένο εκπαιδευτικό, τον συνεπή ιδεολόγο, τον εχθρό της αδικίας, της καταπίεσης, της ανελευθερίας.

Μέσα από τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη σου, ανάβλυζαν και πλημμύριζαν οι αρετές της προσφοράς και της αγωνιστικής στάσης. Της διαρκούς ανταπόκρισης στο κάλεσμα της πατρίδας.

Δεν φυγάδευσες ποτέ τον εαυτό σου από τους αγώνες και τις αγωνίες του λαού μας.

Υπήρξες ασυμβίβαστος στις ιδέες σου και στα ιδανικά στα οποία πίστευες, στις αρχές τις οποίες υπηρετούσες.

Υπήρξες παρών στους αγώνες για τη δημοκρατία, την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ήδη από την περίοδο των φοιτητικών σου χρόνων στην Ελλάδα συμμετέχεις ενεργά στους δημοκρατικούς αγώνες του Ελλαδικού και κυπριακού φοιτητικού κινήματος.

Στα δύσκολα χρόνια της ανωμαλίας και της συνωμοσίας για υπονόμευση της νόμιμης Κυβέρνησης του προέδρου Μακαρίου και αποσταθεροποίησης του πολιτειακού και δημοκρατικού ιστού, στάθηκες στις επάλξεις της τιμής και του καθήκοντος. Μέσα από τις τάξεις του ευρύτερου δημοκρατικού Κινήματος αγωνίζεσαι εναντίον της ξενοκίνητης συνωμοσίας και για την υπεράσπιση του νόμιμου Προέδρου της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Και όταν το φοβερό πρωινό της 15^ης Ιουλίου εκδηλώθηκε το τουρκοφόρο προδοτικό πραξικόπημα δεν δίστασες ούτε για μια στιγμή. Έτρεξες να προασπίσεις τη δημοκρατία. Σε θυμάμαι στον Ελεύθερο Ραδιοσταθμό της Πάφου του Νίκου Νικολαΐδη από τον οποίο ακούστηκε το ιστορικό μήνυμα του Προέδρου Μακαρίου με το οποίο καλούσε το λαό μας σε αντίσταση για τη συντριβή του πραξικοπήματος. Συντάκτης και εκφωνητής. Δίνεις με την εμβληματική και επιβλητική φωνή σου το μήνυμα της δημοκρατίας και της ελευθερίας.

Αλλά και σαν ενεργός και ευαίσθητος πολίτης, αγωνίστηκες από κάθε έπαλξη για την κοινωνική προκοπή και τη δικαιοσύνη.

Σαν εκπαιδευτικός λάμπρυνες το λειτούργημα και τίμησες την αποστολή σου με επιστημονική επάρκεια, ζήλο και αφοσίωση.

Πανίκο,

Οι συναντήσεις με τους συναδέλφους σου στους καθηγητικούς συλλόγους, οι διδασκαλίες σου στις μαθητικές τάξεις, οι αγώνες σου με τους συναγωνιστές σου στην ταραγμένη παλαιότερη και νεότερη κυπριακή ιστορία, όλοι αυτοί με τους οποίους συνεργαζόσουν, επικοινωνούσες και ήσουν συνοδοιπόρος, μπορούσαν με την ίδια ευκολία να αντιληφθούν και να νοιώσουν ότι έχουν απέναντι τους ένα απλό μεν αλλά σπάνιο άνθρωπο.

Χαρισματικό και ευαίσθητο, βαθιά ριζωμένο στις παραδόσεις και τα ήθη του λαού μας, θεσμικό και φιλήσυχο αλλά ταυτόχρονα και  αθεράπευτο δημοκράτη και ανατρεπτικό. Ένα άνθρωπο που δεν έβαζε ποτέ τα προσόντα και την προσφορά του «στον τόκο» αλλά εξετέθη σε θανάσιμους κινδύνους στο όνομα των πεποιθήσεων και των αισθημάτων του.

Και κυρίως έναν άνθρωπο απεριόριστα γενναιόδωρο ως πατέρα, σύζυγο, δημόσιο λειτουργό, αφοσιωμένο υπηρέτη της πατρίδας, της δημοκρατίας, της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης, του πολιτισμού και της Ελληνικής Παιδείας.

Πανίκο,

Όσα λόγια και να λεχθούν μοιάζουν φτωχά και ανήμπορα να περιγράψουν το ανάστημα και τις διαστάσεις της προσωπικότητας και της προσφοράς σου.

Αν υπάρχει ωστόσο κάτι που μπορεί να λεχθεί με βεβαιότητα είναι ότι ως άνθρωπος, λαμπρός εκπαιδευτικός, εθνικός και κοινωνικός αγωνιστής, αποτέλεσες ιδανική σύζευξη των ιδεών, των αρχών και των αξιών και της εθνικής και κοινωνικής δράσης.

Σε μια εποχή δύσβατη, γεμάτη αγώνες, περιπέτειες και αντιξοότητες, η ισχυρή προσωπικότητα, το ήθος και η έφεση προσφοράς ήταν καθοριστικές παράμετροι για να θέσεις σφραγίδα ανεξίτηλη στα εθνικά και κοινωνικά δρώμενα.

Και τώρα Πανίκο τι γίνεται; Μπορούμε άραγε να αποχαιρετιστούμε; Αρκεί μήπως να συλλυπηθούμε την τη σύζυγο, τα παιδιά και τα εγγόνια σου, τους γαμπρούς σου, την αδελφή σου και να σε αφήσουμε στον χρόνο, στη μνήμη και στην ελπίδα μιας επόμενης συνάντησης μας έστω και εις ετέραν μορφή; H απάντηση είναι όχι.

Δεν μπορούμε να αποχαιρετιστούμε. Εσύ είσαι πλέον ασφαλής. Η φυσική σου σιωπή θα αναδεικνύει διαρκώς το μέγεθος του έργου και της προσφοράς σου, τον πλούτο των αισθημάτων σου και το ανεξάντλητο περίσσευμα της διάνοιας και της ψυχής σου.

Εμείς όμως;

Εμείς υπήρξαμε τυχεροί που σε συναντήσαμε και που σε ζήσαμε, ως φίλοι και συναγωνιστές.

Γι’ αυτό σε ευχαριστούμε και να μας συγχωρείς που ακόμα και τώρα μας διαφεύγει όλο σου το μέγεθος.

Καλό σου ταξίδι!!