Ο Ιούλης έχει σημαδέψει σκληρά την Κύπρο και το λαό μας. Πέρασαν 48 χρόνια από το δίδυμο έγκλημα – το προδοτικό πραξικόπημα και την βάρβαρη τουρκική εισβολή. Πέρασαν δύο γενιές χωρίς να φθάσουμε σε λύση του Κυπριακού για να απαλλαγούμε από τον τουρκικό στρατό κατοχής. Τιμούμε τους υπερασπιστές της Δημοκρατίας που πρόταξαν τα στήθη τους απέναντι στον φασισμό, και όλους αυτούς που θυσιάστηκαν για να σταματήσουν την τουρκική απόβαση, την πρώτη και δεύτερη εισβολή. Τι λέμε, όμως, στους εαυτούς μας και τα παιδιά μας; Γιατί φθάσαμε ως εδώ;
Όλοι παραδέχονται ότι όσο περνά ο καιρός τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα. Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα είναι το χειρότερο. Θα μείνουμε θεατές μιας πορείας προς την οριστική διχοτόμηση της πατρίδας μας;
Ανήκω στη γενιά των Κυπρίων που γεννήθηκαν μετά το ’74.
Είναι πεποίθησή μου ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι.
Δεν αξίζει στην πατρίδα μας να μείνει μισή. Πρέπει να παλέψουμε να δημιουργήσουμε ξανά την ευκαιρία για λύση με βάση την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Η ΔΔΟ, όπως την υπέγραψαν και συμφώνησαν όλοι οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας μετά την εισβολή, είναι η ασπίδα του αγώνα μας, την υποστηρίζει ο ΟΗΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και όλη η διεθνής κοινότητα, και οφείλουμε να μείνουμε σταθεροί σε αυτήν.
Κάθε άλλη επιλογή θα νομιμοποιήσει τη διχοτόμηση και θα έχει τραγικές συνέπειες για όλους: εμείς, οι Ελληνοκύπριοι, θα μείνουμε στο μισό νησί και θα χάσουμε οριστικά το 37% του εδάφους της χώρας μας. Οι Τουρκοκύπριοι θα γίνουν μειοψηφία και τη θέση τους θα πάρει η Τουρκία των 80 εκατομμυρίων. Αυτοί κι όχι οι συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριοι, θα είναι απέναντι μας, πάνω στην κυπριακή γη, από τον Πύργο Τηλλυρίας μέχρι την Δερύνεια.
Δεν έχουμε συνομιλίες μετά το Κραν Μοντάνα το 2017. O πρόεδρος Αναστασιάδης είχε άλλες προτεραιότητες. Άφησε τον χρόνο να περνά ανεκμετάλλευτος, χωρίς να μείνει σταθερός στις συγκλίσεις που έχουν επιτευχθεί με τόσο μόχθο. Το αποτέλεσμα ήταν να διαβρωθεί η βάση των συνομιλιών. Η Τουρκία παραμέρισε τον Μουσταφά Ακιντζί και έβαλε στη θέση του ένα οπαδό του Ντενκτάς, τον Ερσίν Τατάρ που θέλει χωριστή κυριαρχία και «δύο κράτη» που να ζουν δίπλα – δίπλα σαν γείτονες.
Ο ΟΗΕ στην τελευταία έκθεση του (5/7/2022) διαπιστώνει ότι είναι αβέβαιο το πότε και πώς μπορούν να ξεκινήσουν ξανά διαπραγματεύσεις. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος. Δεν μπορεί κανείς πρόεδρος να κωλυσιεργεί γιατί βάζει άλλες προτεραιότητες.
Χρειαζόμαστε ένα νέο πρόεδρο της Δημοκρατίας που θα ξανακάνει το Κυπριακό προτεραιότητα και θα κινήσει τις διαδικασίες για να σπάσει το αδιέξοδο. Η κατάσταση έχει γίνει πιο δύσκολη. Οι θέσεις της Τουρκίας έχουν γίνει πιο ακραίες και η ηγεσία της ζητά «δύο κράτη».
Δεν είμαι βέβαιος ότι οι προτάσεις για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης είναι αρκετές. Η δική μας προσπάθεια πρέπει να επικεντρωθεί στην ουσία του προβλήματος. Για να ξαναβάλουμε το Κυπριακό πάνω στην σωστή βάση για την επίλυση, χρειάζεται να δουλέψουμε σκληρά με επιμονή και συνέπεια.
Θεωρώ ότι η αλλαγή διακυβέρνησης και η ανάδειξη ενός νέου προέδρου με την εμπειρία που έχει ο Ανδρέας Μαυρογιάννης στο Κυπριακό, θα βοηθήσει να κερδίσουμε ξανά την αξιοπιστία μας.
Η ελπίδα θα πρέπει να ξαναδημιουργηθεί.
Αλλά αυτή τη φορά οφείλουμε να είμαστε στοχοπροσηλωμένοι για να μην την χάσουμε οριστικά.
Του Βαλεντίνου Φακοντή, Βουλευτή ΑΚΕΛ Πάφου