Είναι ξεκάθαρο πως ο διπολισμός βολεύει πολύ τους Αγγλοσάξονες.
Η (δήθεν) Ενωμένη Ευρώπη (ΕΕ), φοβισμένη και ανήμπορη να αντισταθεί στις ραδιουργίες τους, συμμετέχει παθητικά. Μετά τα τελευταία γεγονότα στο ”μέτωπο” της Ουκρανίας, έσπευσαν οι ”σύμμαχοι” σε συγχορδία, αφενός να καταδικάσουν τη Ρωσία και αφετέρου να της επιβάλουν καταιγισμό κυρώσεων. Δεν είναι σκοπός του άρθρου να ασχοληθεί με τη διπλοπροσωπία τους έναντι της Κύπρου, που είναι άλλωστε εκνευριστική. Πιο εκνευριστική όμως είναι η στάση των κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου, που δεν τολμούν να παραλληλίσουν άμεσα τα δύο θέματα.
Η ηγέτιδα χώρα της ΕΕ, η Γερμανία, ανακοίνωσε μέτρα κατά της Ρωσίας, με πρώτο τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream II. Ο αγωγός, που θα μετέφερε φτηνό φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία, είναι κατασκευαστικά έτοιμος, υπολείπεται μόνο ο έλεγχος και η έκδοση των σχετικών πιστοποιητικών ασφαλείας. Ποιον θα ζημιώσει πιο πολύ η μη λειτουργία του αγωγού; Τη Ρωσία που εύκολα θα διοχετεύσει το φυσικό της αέριο σε άλλους προορισμούς; Ειδικά τώρα που η τιμή του φυσικού αερίου πάει στα ύψη, η Ρωσία θα κερδίσει πολύ περισσότερα σε χρήμα. Η τεράστια και αχόρταγη σε ενέργεια γερμανική βιομηχανία πώς θα τα φέρει βόλτα; Ας σημειωθεί ότι η Γερμανία, που εξαρτάται κατά 65% στις εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία, κλείνει φέτος και τον τελευταίο της πυρηνικό αντιδραστήρα για παραγωγή ενέργειας. Ακόμη και αν καταφέρει η Γερμανία να αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο που θα προμηθευόταν μέσω του Nord Stream II, το ερώτημα είναι: με ποιο οικονομικό κόστος; Φυσιολογικά, το αυξημένο κόστος θα μετακυλιστεί στον κύριο καταναλωτή, που είναι η Γερμανική βιομηχανία.
Ο πιο σοβαρός βιομηχανικός αντίπαλος της Γερμανίας είναι σήμερα η Κίνα. Δεν είναι λίγοι οι φορείς στη γερμανική βιομηχανία που εκφράζουν τα τελευταία χρόνια την απαισιοδοξία τους για την πορεία της ”ακριβής” γερμανικής βιομηχανικής παραγωγής, έναντι της ”φτηνής” κινεζικής. Η Κίνα, που σήμερα αγοράζει πολύ φτηνά το φυσικό αέριο (λόγω ανανεωμένων συμβολαίων με τη Ρωσία) θα γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστική σε σχέση με την ολοένα ακριβότερη Γερμανία.
Ποιος θα αναπληρώσει τελικά αυτό το ενεργειακό, αλλά και σε προέκταση οικονομικό κενό για τη Γερμανία; Ήδη ο υπουργός ενέργειας του Κατάρ, Saad Sherida Al-Kaabi, δηλώνει ότι, ούτε η χώρα του ούτε και καμιά άλλη χώρα παραγωγός μπορεί να αντικαταστήσει τη ποσότητα του ρωσικού αερίου που προμηθεύεται η Ευρώπη. Μήπως μπορούν οι Αμερικάνοι με το σχιστολιθικό τους αέριο, και μεταφορά του σε μια απόσταση άνω των 8500 km;
Τελικά, τί αποδεικνύουν τα συμβαίνοντα στην Ουκρανία; Είναι πλέον οφθαλμοφανές ότι ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν ”χόρεψε στο ταψί” τους δυτικούς ηγέτες. Απέδειξε επίσης ότι η ΕΕ είναι ανύπαρκτη, τόσο πολιτικά όσο και στρατιωτικά. Όλα τα γεγονότα συγκλίνουν ότι στόχος του εγκλήματος κατά του Ουκρανικού λαού, που οργάνωσαν οι Αγγλοσάξονες, δεν είναι μόνο η Ρωσία. Κύριος στόχος είναι η Γερμανία. Είναι τα βήματα απεξάρτησης της από τους Αγγλοαμερικάνους. Μια Γερμανία με αξιολύπητη ηγεσία. Μια Γερμανία όμως, να μην ξεχνούμε, που σέρνει μαζί της και την υπόλοιπη ΕΕ!
Αντώνης Τρακκίδης, Διορισμένος Δημοτικός Σύμβουλος Γεροσκήπου.
