Συζητήσαμε σήμερα το θέμα της αυτονόμησης του νοσοκομείου Πάφου.
Τα προβλήματα του νοσοκομείου της Πάφου είναι προβλήματα δεκαετιών, είναι κοινά προβλήματα σε όλα τα δημόσια νοσηλευτήρια της Κύπρου και δεν είναι προβλήματα που προκλήθηκαν εξαιτίας της κατηγοριοποίησης σε περιφέρειες από την εφαρμογή του ΓεΣΥ.
Οι εγκαταστάσεις του είναι ηλικίας 30 και πλέον χρόνων και χρήζουν άμεσα ανακαίνισης, επέκτασης και βελτίωσης. Απαιτείται επίσης αναβάθμιση των παρεχόμενων ιατρικών υπηρεσιών του καθώς και περαιτέρω στελέχωση του ούτως ώστε να καταστεί ανταγωνιστικό με τα νοσηλευτήρια του ιδιωτικού τομέα.
Αυτή τη στιγμή, το Γενικό Νοσοκομείο Πάφου έχει δικό του ανεξάρτητο προϋπολογισμό, έχει δικό του Διοικητικό Διευθυντή, Οικονομικό Διευθυντή και Επιστημονικό Διευθυντή. Έχει δικό του ιατρικό, νοσηλευτικό, γραμματειακό και τεχνικό προσωπικό. Στην Λεμεσό εδρεύει μόνο ο Εκτελεστικός Διευθυντής ο οποίος έχει συντονιστικό ρόλο. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω πως από την ανάληψη εκ μέρους του ΟΚΥπΥ, τροχοδρομήθηκαν και είναι στον προϋπολογισμό του ’22, έργα που αφορούν γενικές ανακαινίσεις και επεκτάσεις. Κατά τα τελευταία δύο χρόνια έχουν τροχοδρομηθεί έργα αξίας πέραν των 8 εκατομμυρίων ευρώ.
Ως Δημοκρατικός Συναγερμός είμαστε και έτοιμοι και διατεθειμένοι να συζητήσουμε για την αυτονόμηση των γενικών νοσοκομείων μας, νοουμένου όμως ότι, η αυτονόμηση τους θα τα καταστήσει πιο ευέλικτα, πιο λειτουργικά, πιο αποδοτικά και θα είναι πραγματικά προς όφελος του Κύπριου φορολογούμενου πολίτη. Η αυτονόμηση επιβάλλεται να είναι ουσιαστική και όχι απλά για να λέμε ότι είναι αυτόνομο.
