Η απομόνωση ενός χώρου από υγρά καλείται ΥΓΡΟΜΟΝΩΣΗ ή στεγανοποίηση, η απομόνωση από θερμότητα και ψύχος ονομάζεται ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗ. Παρόλο που το φάσμα εφαρμογών είναι τεράστιο, θα επικεντρωθούμε στα κτήρια.
Οι έντονες αλλαγές στη θερμοκρασία των δομικών υλικών που αποτελούν το σπίτι μας, μπετόν, τούβλα, σουβάς, μπογιά κλπ προκαλούν ρωγμές στο κέλυφος, ειδικά στην οροφή. Έτσι, υγρασία και νερό της βροχής που εισχωρούν, μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στο κτήριο και να επηρεάσουν την ασφάλεια του, αλλά και την άνεση μας.
Μια πληθώρα υγρομονωτικών υλικών διατίθενται στο εμπόριο για τη στεγανοποίηση των κτηρίων, ειδικά των ταρατσών. Είναι κοινή η διαπίστωση ότι, για επίλυση προβλημάτων στεγανότητας, χρειάζονται πολλές φορές συχνές και δαπανηρές διορθωτικές επεμβάσεις. Η χρήση επαλειφόμενων στεγανωτικών υλικών, αποτελούν μεν σχετικά φτηνές λύσεις, αποδεικνύονται όμως λύσεις περιορισμένης χρονικής διάρκειας. Η χρήση κατρόχαρτου (ασφαλτόπανου), είτε ο συνδυασμός ελαφρομπετόν και κατρόχαρτου σε ταράτσες, χωρίς συχνή συντήρηση, μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά, τόσο στην ασφάλεια του κτηρίου όσο και στην τσέπη μας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, λύσεις με συστήματα πολυουρεθάνης πάνω στο υφιστάμενο κατρόχαρτο, μπορούν να δώσουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Ο συνδυασμός ακρυλικών προϊόντων με πολυουρεθάνη, τα λεγόμενα υβριδικά προϊόντα, είτε η τσιμεντομόνωση, που συνδυάζει δίκτυ, ειδικό κονίαμα και επάλειψη με ακρυλική μπογιά, αποτελούν μια καλή προσφερόμενη λύση για υγρομόνωση ταρατσών, δεδομένου ότι διενεργούνται εργασίες συντήρησης κάθε λίγα χρόνια. Ιδιαίτερης αντιμετώπισης χρήζει το πρόβλημα της «ανερχόμενης υγρασίας» από τα πιο χαμηλά προς τα ψηλότερα σημεία ενός τοίχου. Ειδικότερα, για προβλήματα που προέρχονται από τη θεμελίωση του κτηρίου, απαιτούνται λύσεις και επέμβαση από εξειδικευμένο προσωπικό.
Η θερμομόνωση κτηρίων αποτελεί πολύ βασικό συστατικό θερμικής άνεσης στο χώρο διαβίωσης και χωρίζεται σε θερμομόνωση ταράτσας και θερμοπρόσοψη (θερμομόνωση όψεων κτηρίου). Ο βαθμός θερμομόνωσης ενός κτηρίου, αποτελεί επίσης βασική παράμετρο περιγραφής της ενεργειακής του απόδοσης, μέσα από μια κλίμακα από το Α μέχρι το Η. Όσο πιο κοντά στο Α βρίσκεται ο βαθμός θερμομόνωσης, τόσο πιο καλά θερμομονωμένο και άνετο για διαβίωση, είναι το κτήριο. Είναι γνωστό ότι η θερμότητα μεταδίδεται από το σώμα με την ψηλότερη θερμοκρασία προς εκείνο με τη χαμηλότερη θερμοκρασία. Έχουμε δηλαδή τον χειμώνα, διαφυγή θερμότητας από το ζεστότερο εσωτερικό του σπιτιού μας προς τον πιο κρύο εξωτερικό χώρο. Έχουμε αντίθετα το καλοκαίρι, διείσδυση θερμότητας από τον ζεστότερο εξωτερικό χώρο, προς το εσωτερικό του σπιτιού μας. Και τα δύο συμβαίνουν μέσα από τα δομικά στοιχεία του κτηρίου μας, μπετόν, τούβλα, σουβάς, κουφώματα κλπ. Και για τις δυο περιπτώσεις, για να σταματήσουμε ή να ελαχιστοποιήσουμε τη διαφυγή/διείσδυση θερμότητας, πρέπει να θερμομονώσουμε το κέλυφος του κτηρίου μας.
Πολυστερίνη, πετροβάμβακας, υαλοβάμβακας, αποτελούν τα βασικά υλικά που χρησιμοποιούνται σήμερα για θερμομονώσεις κτηρίων, μαζί και ο αφρός πολυουρεθάνης, που είναι εξίσου καλός και σαν υγρομονωτικό υλικό. Ειδικά για ταράτσες, είναι σοφό, μιας θερμομόνωσης να προηγείται μια σωστή υγρομόνωση, αφού η ταράτσα ενός κτηρίου αποτελεί τον πρώτο στόχο για να εισχωρήσει η υγρασία και το νερό, αλλά και για διείσδυση ή διαφυγή θερμότητας.
Σαν κατάληξη, συστήνεται όπως όλα τα υλικά για τα συστήματα υγρομόνωσης και θερμομόνωσης, διαθέτουν το σήμα CE (συμμόρφωσης με ευρωπαϊκά πρότυπα) και άλλα πιστοποιητικά ελέγχου ποιότητας από διαπιστευμένα εργαστήρια.
Αντώνης Τρακκίδης, Διορισμένος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Γεροσκήπου.
