Ο αγώνας προσέλκυσης φοιτητών βρίσκεται κάθε Αύγουστο και Σεπτέμβρη σε πλήρη εξέλιξη. Πτυχία, μεταπτυχιακά διπλώματα και άλλοι τίτλοι σπουδών, προσφέρονται στους σημερινούς νέους, από πανεπιστήμια, κολλέγια, ινστιτούτα και κάθε λογής «ναό της γνώσης» στην Κύπρο. Το «φως» της κάθε επιστήμης προσφέρεται όπως επιτάσσει η οικονομία της ελεύθερης αγοράς, έναντι ανάλογου χρηματικού τιμήματος.
Κρατικά πανεπιστήμια δωρεάν, ιδιωτικά πανεπιστήμια και κολλέγια από τρεις έως και εικοσιπέντε χιλιάδες ευρώ για δίδακτρα το χρόνο, ανάλογα κλάδου σπουδών. Και να έφτανε μόνο τούτο; Από 450 – 800 ευρώ τα φοιτητικά ενοίκια το 2020-21, σύμφωνα με την έγκυρη οικονομική σελίδα Stockwatch, με τη Λεμεσό «ακλόνητη στις ψηλές τιμές» και τη Λευκωσία να υφίσταται απώλειες πληρότητας, λόγω μάλλον της πανδημίας και της φοίτησης εξ αποστάσεως.
Οι δυο πόλεις αδειάζουν τις οικονομίες της παφίτικης οικογένειας, που ενώ μαστίζεται από τη φτωχοποίηση, καλείται να τους πληρώνει χαράτσι για τις σπουδές των παιδιών της. Αν συνυπολογίσουμε και τα άλλα έξοδα διαβίωσης, από 500-1000 ευρώ το μήνα, τότε δεν είναι δύσκολο να παραθέσουμε αξιόπιστους αριθμούς για το κόστος σπουδών των Παφιτών, που ας σημειωθεί δεν διαφέρει ποσώς από σπουδές στην Ελλάδα, στην Αγγλία, στη Γερμανία κτλ. Από 12000-18000 ευρώ ετησίως σε κρατικά πανεπιστήμια σε Κύπρο, Ελλάδα και Γερμανία και 18000-50000 ευρώ ετησίως σε ιδιωτικά πανεπιστήμια ή κολλέγια στην Κύπρο ή στην Αγγλία και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Στο πιο δραματικό κεφάλαιο της ιστορίας, μετά τις σπουδές τι; Για όσους υπάρχει θέση στην οικογενειακή επιχείρηση, μπορεί να σηκώσουν κεφάλι! Για τους υπόλοιπους, κάποιες χιλιάδες νέους κάθε χρόνο, ποια είναι η προοπτική εργοδότησης την οποία όφειλε να δημιουργεί ένα συντεταγμένο κράτος; «Η ελεύθερη οικονομία ρυθμίζει και την αγορά εργασίας», στην Κύπρο φυσικά προς όφελος των «ημετέρων», ρίχνοντας τους υπόλοιπους στον Καιάδα της ανεργίας και της απόγνωσης. Άλλωστε αυτή είναι η συνήθης πορεία των «ευγενών γόνων», που χωρίς καμιά ιδιαίτερη αξία, λόγω μόνον επιθέτου και γνωριμιών, αναρριχώνται σε υψηλούς κυβερνητικούς θώκους. Μετά, με απύθμενο θράσος ισχυρίζονται πως δεν στηρίχτηκαν στο όνομά τους αλλά σε σκληρή δουλειά»!
Εσείς οι υπόλοιποι πού και πώς θα βολευτείτε; Για σας υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου μπορείτε να αναζητήσετε την τύχη σας. Υπάρχουν επίσης διεθνείς εταιρίες όπου θεωρητικά μπορείτε να δουλέψετε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης! Κάποιοι από σας θα προσπαθήσετε να «επιχειρήσετε» και αν για λίγους από σας παν όλα καλά, ίσως πετύχετε. Να έχετε όμως υπόψη πως πνιγήκαμε στον καφέ, στο φαί και προπάντων στο σουβλάκι. Η οικονομία μπορεί να σηκώσει ακόμα κομπιουτεράκηδες, υδραυλικούς, μηχανοδηγούς, ηλεκτρολόγους, ψυκτικούς, οικοδόμους, μάγειρες, τραπεζοκόμους.
Πώς θα ζήσουν οι υπόλοιποι και με τι μισθούς; Με τις οικονομίες φυσικά της οικογένειας ή υπάλληλοι κάποιας επιχείρησης με 800 ευρώ το μήνα, για να διαπιστώσουν εκ των υστέρων τη λάθος σπουδή που επέλεξαν. Το κράτος υπό ημικατοχή «κατάφερε» να διαχωρίσει το λαό, ειδικά τους νέους, σε προνομιούχους και πεταξούμενους. Και αν είστε από τους τελευταίους, μην ξεχνάτε ότι, συν τοις άλλοις, σε σας πέφτει το βάρος να στηρίξετε την υπό εξαφάνιση πατρίδα. Εσείς πρέπει να «τρέχετε» στην εφεδρεία με δικά σας έξοδα, εσείς να χάνετε το μεροκάματο για κάθε «τρέξιμο», εσείς να προτάξετε τα στήθη σας σε κάθε νέα επιβουλή του Αττίλα. Οι άλλοι, ξέρετε, έχουν μέσο!
«Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί; Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν».
Κύπρος 2021. Περιμένοντας τους βαρβάρους.
Αντώνης Τρακκίδης, Δημοτικός Σύμβουλος Γεροσκήπου, Κίνηση Σωτηρία της Πάφου.
