Τον αείμνηστο συμπολίτη μας γλύπτη, λογοτέχνη και συγγραφέα Άντη Χατζηαδάμο τίμησε ο Δήμος Πάφου, δίνοντας το όνομά του σε ένα από τα πάρκα της πόλης, ως ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης και εκτίμησης προς το έργο και την προσφορά του στα πνευματικά και πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας.
Ο Αντης Χατζηαδάμος δικαίως θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες όχι μόνον της Κύπρου αλλά και του ευρύτερου Ελληνισμού.
Γεννήθηκε το 1936 στην Πάφο αλλά έζησε για πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Σπούδασε γραφικές τέχνες στο Art College του Durban της Νοτίου Αφρικής από το 1955 μέχρι το 1957 και γλυπτική από το 1959 έως το 1963 στο Πανεπιστήμιο του Natal, όπου εργάστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα ως Λέκτορας.
Το 1964 εργάστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, στην Πελοπόννησο. Κατά την περίοδο 1971-1972 υπηρέτησε ως διευθυντής του τμήματος γλυπτικής στο τεχνικό κολέγιο Durban στη Νότιο Αφρική. Στην Κύπρο επέστρεψε στα τέλη του 1972 κι εγκαταστάθηκε στην Αμμόχωστο όπου δημιούργησε εργαστήριο και ταυτόχρονα σχολή γλυπτικής.
Το καλοκαίρι του 1974, μετά την κατάληψη της Αμμοχώστου από τους Τούρκους, επέστρεψε στη Νότιο Αφρική, όπου δίδαξε γλυπτική σε εργαστήρι στο Τζιοχάννεσμπουργκ, μέχρι το 1980. Την χρονιά αυτή επανήλθε στην Κύπρο κι εγκαταστάθηκε στην Πάφο.
Η γλυπτική του, ιδίως τα έργα του σε ξύλο, έχει βαθείς επηρεασμούς από την παραδοσιακή τέχνη της Αφρικής. Το ίδιο και μεγάλο μέρος της δουλειάς του σε χαρακτική σε ξύλο, όπου συνδυάζει και τη χρήση χρωμάτων.
Τα έργα του παρουσιάστηκαν σε πολλές χώρες όπως Νότια Αφρική, Κύπρο, Βραζιλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Αυστρία, Αίγυπτο και άλλες.
Ο Άντης Χατζηαδάμος διακρίθηκε και στον τομέα της λογοτεχνίας. Εξέδωσε 3 βιβλία πεζογραφημάτων και ποίησης, που ήταν διανθισμένα με δικά του σχέδια:
Σκνιπόγιακ (1982), Κρεπέλλο (1988) και Ζανζουέρα (1990). Μάλιστα, το πρώτο του βιβλίο τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο διηγήματος εκείνης της χρονιάς.
Όσοι τον γνώρισαν από κοντά μιλούσαν πάντοτε για ένα άνθρωπο που αντιμετώπιζε τη ζωή με αισιοδοξία και χιούμορ, κάτι που οι αναγνώστες το έβρισκαν συχνά στα έργα του. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 29 Νοεμβρίου 1990 μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο.
