‘’ Είμαι λίγο θυμωμένη όπως αντιλαμβάνεσαι. Μ’ εμένα. Διότι θα έπρεπε να έχω ωριμάσει. Να μην απορώ με τίποτα.’’- Κική Δημουλά –
Ξεκινώ το συνειρμό μου με το πιο κάτω απόσπασμα από τη Κική Δημούλα , αφού το τελευταίο διάστημα με εκφράζει απόλυτα , γιατί είμαι και εγώ θυμωμένη που ακόμα απορώ …
Απορώ γιατί σε μια κοινωνία που καθημερινά κάποιοι παλεύουν για ίσες ευκαιρίες και ίσα δικαιώματα , νέοι στερούνται το βασικό δικαίωμα στη διεκδίκηση του μέλλοντος που αξίζουν, γιατί δεν στάθηκαν τυχεροί να προέρχονται από μεγάλα τζάκια ή από εύπορες οικογένειες.
Απορώ γιατί σε μια κοινωνία που κραυγάζει για την σημασία της οικογένειας το να μπορεί ένας νέος άνθρωπος να συνεχίσει προς αυτήν τη κατεύθυνση είναι σχεδόν ακατόρθωτο με τους μισθούς και την ακρίβεια.
Απορώ γιατί εν έτη 2021 δεν έχουμε ακόμα βρει τη χρυσή τομή για να μην πετάμε σε γηροκομεία τους ανθρώπους που μας ανέθρεψαν και αποτελούν το βασικό συστατικό για το τι είναι η σημερινή Κυπριακή κοινωνία.
Απορώ γιατί εν έτη 2021 ακόμα χάνουμε ανθρώπους από πείνα και φτώχεια .
Απορώ γιατί εν έτη 2021 βρίσκουμε ανθρώπους απομονωμένους και παραμελημένους γιατί δεν είναι ‘’το φυσιολογικό’’ που έχει ο μέσος πίθηκος στο μυαλό του.
Απορώ γιατί ακόμα κάποιοι θεωρούν τη γυναίκα μηχάνημα παραγωγής απογόνων και οτιδήποτε άλλο δημιουργεί το γυναικείο φύλο θεωρείται ανούσιο .
Απορώ γιατί το να να έχεις καλό χαρακτήρα τρόπους και συμπεριφορά αντικαταστάθηκε με κοιλιακούς και πλαστικές παραινέσεις παντός είδους.
Το ξέρω δεν θα έπρεπε να απορώ , αλλά απορώ και θυμώνω και πεισμώνω και αυτό ίσως είναι η κινητήριος δύναμη για να μην σταματήσω ποτέ να παλεύω για να δω ένα καλύτερο τόπο.
Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και θα τον αλλάξουμε το τόπο μας , θα τον κάνουμε καλύτερο.
