Ο Χρίστος Σπανός, ένας Παφίτης συμπολίτης μας «πρωταγωνιστεί» στο άθλημα της μοτοσικλέτας, μιλώντας αποκλειστικά στο taxidromos24.com για το “πάθος” του και πως αυτό τον έκανε καλύτερο άνθρωπο, αλλά και για τις γυναίκες μαθήτριες του.
Οι αγώνες μοτοσυκλέτας σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο;
“Όχι τόσο οι αγώνες μοτοσυκλέτας, όσο η αγάπη μου για αυτό το άθλημα είναι που με έκαναν καλύτερο άνθρωπο. Πάντα για ότι συνέβαινε στη ζωή μου έβρισκα διέξοδο στις μοτοσικλέτες και στο μεγάλο μου όνειρο. Ο μόχθος και ο κόπος για να το υλοποιήσω, έχουν αλλάξει και το πως βλέπω τα πράγματα, αλλά και το άτομο μου.”
Πότε οδήγησες μοτοσυκλέτα και τι μάρκα ήταν;
“Πρωτό-οδήγησα μοτοσικλέτα γύρω στο 1996, όταν μου έδωσε την ευκαιρία ο πρώτος μου τότε εργοδότης μέσα από την καθοδήγηση και επίβλεψη του, μια Yamaha 250 cctustro.”
Πότε είχες τον πρώτο αγώνα μοτοσυκλέτας;
“Ο πρώτος μου αγώνας διεξήχθη στην πίστα της Γεροσκήπου το 1999, οδηγώντας μια Kawasaki 125 cc. Ακόμα οι στιγμές εκείνης της μέρας είναι βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μου, αφού με κατέκλυζαν έντονα το αίσθημα της αγωνίας, αλλά και του ενθουσιασμού.”
Πώς συνέλαβες την ιδέα για τον πρώτο αγώνα και την δημιουργία της πίστας στη Γεροσκήπου;
“Η κατασκευή δικής μου πίστας ήταν πάντα το πιο βαθυστόχαστο όνειρο που με ακολουθούσε στη ζωή μου. Όταν το πρώτο βήμα για την εκπλήρωση αυτού του ονείρου έγινε πραγματικότητα και κατάφερα να ανοίξω δικό μου μηχανουργείο. Έτσι, λοιπόν, θεώρησα καλή ευκαιρία να συνεχίσω καταλήγοντας να έχω, ίσως, να έχω τη μοναδική πίστα Supercrossστην Κύπρο. Κοιτάζοντας, όσα έχτισα μέσα από πολλούς γολγοθάδες, έδωσα συνέχεια στην πορεία μου, με τη διοργάνωση του πρώτου αγώνα Supercross στη Γεροσκήπου. Το ενδιαφέρον και η δίψα του κόσμου με έκαναν να θέλω να κατοχυρώσω τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις σε θεσμούς, όπως και έγινε. Τα τελευταία χρόνια έχω διοργανώσει 4 αγώνες Supercross και 3 Motorshow Festival όπου υποδεχόμαστε οδηγούς όλων των ειδών και από όλες τις πόλεις.”
Οδηγείς μοτοσυκλέτα εκτός αγώνων;
“Ναι οδηγώ στο δρόμο, όχι τόσο συχνά όσο παλαιότερα, αλλά όποτε μου δίνεται η ευκαιρία δεν αντιστέκομαι.”
Και γυναίκες στα μαθήματα που κάνεις. Πόσο εύκολο είναι; Υπάρχει ενδιαφέρον από γυναίκες;
“Οποιοσδήποτε θα έπρεπε ν είναι ευπρόσδεκτος σε οποιοδήποτε άθλημα, πόσο μάλλον σε γυναίκες σε ένα τόσο «ανδροκρατούμενο» χώρο, όπως είναι το Motorcross.
Όπως συμβαίνει με όλους τους μαθητές, κάποιοι μαθαίνουν πιο γρήγορα και άλλοι θέλουν τον χρόνο τους, έτσι γίνεται και με τις δικές μου μαθήτριες. Με εκπλήσσει το ενδιαφέρον που προκύπτει και η θέληση που οι γυναίκες μαθήτριες μου, δείχνουν καθημερινά. Σήμερα μετρώ μέχρι και 10 γυναίκες μαθήτριες και ευελπιστώ το καλοκαίρι που μας έρχεται να τις εντάξω σε μια ομάδα που θα διαγωνιστεί.”
Υπάρχει ασφάλεια στην εκπαίδευση;
“Εννοείται. Υπάρχει η κατάλληλη στολή, οι θώρακες που καλύπτουν όλο το σώμα, οι μπότες που προστατεύουν το κάτω μέρος των ποδιών και κράνη. Παρέχεται σωστή και ολοκληρωμένη ενημέρωση όσον αφορά τον χειρισμό μιας μοτοσυκλέτας. Αφού ο μαθητής περάσει από όλα αυτά, μόνο τότε μπορεί να καβαλήσει μοτοσυκλέτα και πάντοτε κάτω από τη δική μου επίβλεψη.”
Ποια τα μελλοντικά σου σχέδια;
“Η αγάπη μου για το άθλημα της μοτοσικλέτας πάντα με προκαλούσε να θέτω υψηλούς στόχους και να τους επιτυγχάνω μέσα από ώρες δουλειάς, δυσκολίες και θυσίες. Γι’ αυτό τον λόγο, εξελίσσω τα σχέδια μου συνεχώς. Η οργάνωση και άλλων πρωτοποριακών εκδηλώσεων και η κατασκευή κέντρου προσέλευσης αθλητών και ανθρώπων που θέλουν να γνωρίσουν το άθλημα και τη μηχανή, είναι κάποια από αυτά.”
