Το τελευταίο διάστημα, λόγω και της προεκλογικής περιόδου, βρέθηκα πολύ κοντά σε ανθρώπους που είχαν περιπέτεια με την υγεία τους. Μίλησα και με επαγγελματίες υγείας που δραστηριοποιούνται και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.

Ακόμη και οι ιδιώτες ιατροί συμφωνούν ότι ο τομέας της δημόσιας υγείας στην επαρχία μας υστερεί, θα έλεγα ακόμη ότι νοσεί, έναντι των υπολοίπων επαρχιών. Ακόμη χειρότερη είναι η εικόνα που μου μετέφεραν πρώην ασθενείς ή συγγενικά πρόσωπα ασθενών που ξεκαθάρισαν ότι οι εργαζόμενοι πολλές φορές υπερβαίνουν εαυτούς προκειμένου να σώσουν ζωές ή να μη κινδυνεύσουν ζωές.

Το νοσοκομείο Πάφου δεν διαθέτει όλες τις αναγκαίες κλινικές. Πολλές από αυτές έχουν περιορισμένο ρόλο και δράση αν και είναι εφικτό με κάποιο εξοπλισμό και μικρή ακόμη στελέχωση να δημιουργηθούν οι συνθήκες για πολλούς ασθενείς στην επαρχία μας να μην ταλαιπωρούνται με τα μακρινά ταξίδια στην πρωτεύουσα για επεμβάσεις και θεραπεία.

Το νοσοκομείο Πάφου δεν θα πρέπει να αποτελεί ένα παράρτημα του νοσοκομείου Λεμεσού και ένα μικρό επαρχιακό νοσοκομείο όπου τα «δύσκολα» περιστατικά θα πρέπει να τυγχάνουν χειρισμού αλλού. Πρέπει να απαιτήσουμε εμείς οι Παφίτες να απολαμβάνουμε την ίδια δημόσια υγεία που απολαμβάνουν οι πολίτες και των υπολοίπων επαρχιών.

Το χειρότερο παράδειγμα αφορά το νοσοκομείο Πόλεως Χρυσοχούς όπου η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη. Εδώ και χρόνια ακούμε υποσχέσεις για αναβάθμιση του νοσοκομείου αυτού που εξυπηρετεί τους κατοίκους ολόκληρου του διαμερίσματος. Οι υποσχέσεις έγιναν πιο έντονες και «πειστικές» με την εφαρμογή του γενικού σχεδίου υγείας. Δυστυχώς το αποτέλεσμα και εδώ είναι απογοητευτικό. Καμία αναβάθμιση, συνεχόμενες υποβαθμίσεις. Πρέπει να αντιδράσουμε. Η υγεία των Παφιτών δεν παζαρεύεται. Θέλουμε έργα, φτάνουν τα λόγια και οι υποσχέσεις.

Αντώνης Φωτίου

Υποψήφιος Βουλευτής ΔΗΠΑ Συνεργασία Δημοκρατικών Δυνάμεων στην επαρχία Πάφου