Πέρασαν 44 χρόνια από την αποφράδα αυτή μέρα, όπου νέα παιδιά έχασαν τη ζωή τους, ενώ άλλοι ακόμα κουβαλούν νωπές τις μνήμες, αφού δε μπορούν ούτε και θέλουν να ξεχάσουν.
17 Νοεμβρίου 1973 και η Παφίτισα συμπολίτισσά μας, Ξένια Παπαστυλιανού, μας περιγράφει τη δική της εμπειρία, τα όσα βίωσε και το τι σημαίνει για αυτή η φράση “Εδώ Πολυτεχνείο”!
“Πάνε τόσα χρόνια. Όμως για ΜΈΝΑ σαν να μην πέρασε ο Χρόνος.
Πρωτοετής τότε φοιτήτρια. Ένα μόλις μήνα που πάτησα το πόδι μου στην Αθήνα.γεματη όνειρα για την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στην Οδοντιατρική Σχολή.
Ούτε πολιτικά ενημερωμένη ούτε προσαρμοσμένη στο καινούργιο για ΜΈΝΑ χώρο.
Είχαμε μάθημα Φυσικής σε αίθουσα της οδού Σόλωνος στο κέντρο.
Αποφασίστηκε ότι δεν θα γινόταν μάθημα γιατί είχε φασαρίες έξω από το Πολυτεχνείο. Αποφασίσαμε τότε η πλειοψηφία των συμφοιτητών να πάμε να δούμε από κοντά τι γινόταν
Φτάσαμε έξω από την ΣΤΑΔΙΟΥ60.
Εκεί ήταν μαζεμένος αρκετός κόσμος φοιτητές εργαζόμενοι μικροί και μεγάλοι.ακριβως απέναντι τους ένα μπουλούκι ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΊ ΜΕ ΓΚΛΟΠΣ.
Ο κόσμος άρχισε να φωνάζει διαφορά συνθήματα.:Απόψε πεθαίνει ο ΦΑΣΙΣΜΌΣ,Έξω η ΧΟΎΝΤΑ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΑ,ΕΛΕΎΘΕΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα.Ξαφνικα οι αστυνομικοί με τα γκλοπς χύθηκαν πάνω στο πλήθος του κόσμου και βαρουσαν στο ψαχνο με τα γκλομπς.
Είδα τότε ένα αστυνομικό ναρχεται κατά πάνω μου.
Εγώ ενστικτωδώς εβαλα το χέρι μου να προστατέψω το κεφάλι μου.δεν τα κατάφερα.το κεφάλι μου σχηστικε και το χέρι μου εσπασε .τα δάκτυλα μου ο δείκτης και ο μέσος θρυμματιστηκαν.πηγα να πέσω κάτω όταν συνειδητοποίησα ότι ο ΕΣΑΤΖΗΣ .Έτσι λεγοντουσαν οι αστυνομικοί της Χουντας. Ότι ήταν έτοιμος να με κτυπήσει
Εγώ ενστικτωδώς και χωρίς να χάσω την ψυχραιμία μου επεσα βαρελλακικάτω από τις σκάλες που οδηγούσαν σε υπόγεια καταστήματα. Το κεφάλι μου αιμορραγουσε τα δάκτυλα μου άρχισαν να πρίζονται και να μαυρίζουν.
Άρχισαν τότε οι μαγαζάτορες να φωνάζουν.. ..το κορίτσι αιμορραγεί θα πέθανει
Τότε ένας κουρέας με παιρνειμου ξυρίζει το κεφάλι και καυτηριάζει την πληγή και προσπαθεί να σταματησει την αιμορραγία με οτιδήποτε είχε στο κουρείο.Μετα θυρωρός της πολυκατοικίας με ανέβασε στο θυρωρειο που βρισκόταν στην ταράτσα της πολυκατοικίας.
Είχε ανακοίνωση ότι Θα μπουκαραν οι αστυνομικοί και θα συλλαμβάνει φοιτητές .
Βγήκαμε στη ταράτσα και παρακολουθούσαμε το γινόταν κάτω.χαμος.φωτιες βανδαλισμοί.
Ανακοινώσεις συνέχεια.οι φοιτητές είχαν κλειστεί στο Πολυτεχνείο.ειχαν πάρει πλέον την απόφαση να παλέψουν δυναμικά.
Μέσα στις τάξεις των φοιτητών κυκλοφορούσαν χαφιέδες.ηθελαν ΕΛΕΎΘΕΡΕΣ δημοκρατικές διαδικασίες.να φύγει η ΧΟΎΝΤΑ από τα πανεπιστήμια.
Είχαν σκαρφαλώσει στην κλειστή πόρτα του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ και φωναζανΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΑ ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ.
Είχε στηθεί ένας πρόχειρος πομπός που καλούσε όλους να βοηθήσουν.
ΕΡΓΆΤΕΣ ΑΓΡΌΤΕΣ ΦΟΙΤΗΤΈΣ ενώθηκε.
Απέναντι από την κλειστή πόρτα του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ είχαν παραταχθεί ΑΣΤΥΝΟΜΊΑ ,ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΈΝΑ ΤΑΝΚΣ.προκαλουσαν και απειλούσαν για επίθεση.
ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΈΣ φώναζαν. ΕΊΜΑΣΤΕ ΑΔΈΛΦΙΑ ΣΑΣ
Έγινε τότε η ΜΕΓΆΛΗ ΕΠΊΘΕΣΗ.ΤΟ ΤΑΝΚΣ ΈΠΕΣΕ ΠΆΝΩ ΣΤΗΝ ΠΌΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ. Παρασυρε και ΣΚΌΤΩΣΕ όλους τουςΦΟΙΤΗΤΕΣ που ηταν πανω στην πορτα ισοπεδωνοντας και μια μερσεντες που ηταν πισω.
Χαμός μεγάλος.ΑΓΩΝΑΣ ΆΝΙΣΟΣ μεν ξεκίνησε.
Σκοτώμενοι τραυματίες.τα Νοσοκομεία είχαν γεμίσει.γινοταν μεγάλος έλεγχος.οσοι ήταν φοιτητές τους αποτελειωναν.
Εγώ εντωμεταξύ εξακολουθουσα να μένω στο σπίτι της θυρωρόυ.που να βγω εξω
Μετά κυρηχθηκε στρατιωτικός νόμος.κανενας δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει. Απειλούσαν να κάνουν εφόδους στα γύρω σπίτια για να ελέγξουν για τυχόν περίθαλψη φοιτητών
Έτσι πήραμε την απόφαση ότι έπρεπε να φύγω.
Να’ναι καλά η κυρία που με βοήθησε αν ζει.αιωνια η μνήμη της αν πέθανε.
Με έντυσε γριούλα με μαντήλι στο κεφάλι καμπαρντίνα γάντια και ομπρέλα.
Μεβαλε σένα ταξι και μέσα από ΣΥΜΠΛΗΓΆΔΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΏΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΎ έφτασα στο σπίτι μου
ΡΟΔΩΝ22 ΖΩΓΡΆΦΟΥ.
Εκεί ήταν μαζεμένοι η αδελφή Γεωργία ο γαμπρός μου Θανάσης.φιλοι φοιτητές που το είχαν ακούσει και έφθασαν στο σπίτι.Τσαλακος Ομηρου Ελίζα Σαββίδου Μαμας Βασίλης Μαρίκα Λεριος και άλλοι πολλοί.
Με έπιασε θυμάμαι ρίγος και κλάμα.ενοιωθα ασφαληςσπιτι μου.
Το πρώτο που έκανα ειδοποίησαν τους δικούς μου στην Κύπρο να με ακούσουν ότι ήμουν ΖΩΝΤΑΝΉ.τους είχαν μεταδώσει ότι πέθανα.
Μετά μπήκα σε ιδιωτική κλινική και έγινε επέμβαση στο χέρι μου
Έφυγα μετά για Κύπρο
Ξαναεκανα επέμβαση διότι δεν πέτυχε η πρώτη.φυσιοθεραπειες παραφινολουτρα για να βρει την φυσιολογικά του μορφή.Σπουδαζα Οδοντιατρική και το δεξί χέρι είναι το εργαλείο
Δοξαζω τον Θεό που επέζησα και είμαι καλά.Ευχαριστω τους ανθρώπους που με βοήθησαν και όσους μου συμπαραστάθηκαν.τους γονείς μου τα αδέλφια μου τους φίλους μου.
Τα ματαμωμενα μου ρούχα τα φυλάω μέχρι σήμερα.τα ρούχα της γριούλαςκαι την ομπρέλα.
Κατάφερα και την ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΉ τελείωσα με άριστα.ομως ο δείκτης μου ΘΥΜΊΖΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟ.
Έμαθα πολλά από τότε.συνδικαλιστηκα και στην Ένωση Κυπρίων Φοιτητών και στο Πανεπιστήμιο.. Μέχρι τώρα μου αρέσει να ασχολούμαι και να δραστηριοποιούνται με τα κοινά
Η ΜΝΉΜΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ ΠΑΡΑΜΈΝΕΙ ΑΘΆΝΑΤΗ
ΞΕΝΙΑ ΠΑΠΑΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
ΠροεδροςΟδοντιατρικου Συλλόγου
ΠΑΦΟΥ”