Ξεκινώντας το 2017 με τον «Ήχο του Βλαδιβοστόκ» στη Ρωσία και εξελισσόμενο με τον «Ήχο του Κιότο» στην Ιαπωνία, το έργο του μουσικοσυνθέτη Μάριου Ιωάννου Ηλία φτάνει τώρα σε νέα καλλιτεχνικά ύψη, στην Κίνα, με τον «Ήχο της Σαγκάης».
Σε δηλώσεις του ο κ. Ηλία ανέφερε πως το έργο του δεν περιορίζεται απλώς στο να τιμήσει την ταυτότητα της Σαγκάης, τη μεγεθύνει ευφάνταστα και δημιουργικά, μετατρέποντας τη σε μια ζωντανή, αναπνέουσα όπερα. Ενώνοντας τις ιστορικές της ρίζες με τους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής «Ο Ήχος της Σαγκάης» αποτυπώνει την πολυδιάστατη ουσία μιας πόλης που συνεχίζει να εμπνέει δέος και να πυροδοτεί τη δημιουργικότητα σε παγκόσμια κλίμακα, όπως είπε.
Η παραγωγή του έργου έχει ολοκληρωθεί. Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση ποικίλων τεχνικών και μέσων, ενώ η μουσική ηχογραφήθηκε σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο και χωρική διάταξη, με τη χρήση ενός εκτεταμένου συστήματος μικροφώνων από το δάπεδο μέχρι το ταβάνι, προκειμένου να αποδοθεί η φυσική ηχητική χροιά του περιβάλλοντος. Στην παρούσα φάση το έργο βρίσκεται στη διαδικασία της μεταπαραγωγής, με τις λεπτομέρειες σχετικά με την πρεμιέρα να ανακοινώνονται εντός του χρόνου, επεσήμανε.
Ο Μάριος Ιωάννου Ηλία ανέφερε πως για τον ίδιο η Σαγκάη συμβολίζει τη διεθνή συνδεσιμότητα και την πολιτιστική καινοτομία, καθιστώντας την το απόλυτο σκηνικό για αυτήν την πολυφωνική εξερεύνηση.
Ερωτηθείς σχετικά ανέφερε πως στην υλοποίηση του έργου συμμετέχουν πάνω από 250 συντελεστές και 29 φορείς, μεταξύ των οποίων η Swatch Group Κίνας και το Κέντρο Τεχνών Swatch Σαγκάης, η Διοίκηση Πολιτισμού και Τουρισμού του Δημαρχείου της Σαγκάης, καθώς και η Διεύθυνση Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της, προσθέτοντας πως στο μουσικό μέρος ξεχωρίζει η 100μελή Εθνική Κινεζική Ορχήστρα.
Επεσήμανε, επίσης, πως συνέθεσε τρία κεντρικά έργα για τον «Ήχο της Σαγκάης». Πέρα από την κινεζική ορχήστρα, το δεύτερο έργο με τίτλο «Εκεί που αρχίζουν τα όνειρα» εκτελείται από σύνολο 18 γκουζένγκ και ενός σενγκ. Ταυτόχρονα, το ίδιο σύνολο ενσωματώνει ισάριθμη μονοφωνική χορωδία όπως είπε, προσθέτοντας πως το γκουζένγκ, ένα είδος ζίθερας, θεωρείται το κύριο εθνικό όργανο της Κίνας.
Να σημειωθεί συνέχισε, ότι εκτελέστηκε από το επίλεκτο σύνολο του Μουσικού Κονσερβατορίου της Σαγκάης, στο οποίο κάθε χρόνο υποβάλλονται αιτήσεις από 16.000 οργανοπαίχτες, ενώ μόλις οκτώ επιτυγχάνουν την εισδοχή. Το τρίτο έργο εκτελείται από μια σοπράνο με χαρακτηριστικά κουν-όπερας και την Jinqi Orchestra, ένα σύνολο ρουάν που περιλαμβάνει διάφορα έγχορδα όργανα, όπως το λιούκιν και η πιπά.
Γεφυρώνοντας την κινεζική μουσική κληρονομιά με τη σύγχρονη τζαζ, συνέθεσε επίσης, όπως είπε, ένα έργο για τζαζ τρίο – drumset, κοντραμπάσο και ηλεκτρική κιθάρα – το οποίο εκτελέστηκε στο ατμοσφαιρικό JazzatLincolnCenter κατά μήκος της κεντρικής οδού Ναντζίνγκ.
Η επιλογή της τζαζ δεν είναι τυχαία σημείωσε, καθώς η Σαγκάη υπήρξε το κέντρο της τζαζ στην Ασία από τη δεκαετία του 1920, συνδέοντας μουσικές παραδόσεις της Ανατολής με τις επιρροές της Δύσης.
Περαιτέρω, συνέθεσε και έγραψε, όπως ανέφερε, τους στίχους για μια παιδική χορωδία 40 μελών από μουσικό νηπιαγωγείο, καθώς και για ένα σύνολο ευγενών κυριών της υψηλής κοινωνίας, ντυμένων με τα παραδοσιακά μεταξωτά φορέματα qipao ή cheongsam – σύμβολο κομψότητας και φινέτσας που άνθισε στη Σαγκάη τη δεκαετία του 1920.
Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε σε έναν χώρο με ιδιαίτερη σημασία: το πρώτο εστιατόριο στη σύγχρονη οικονομική και εμπορική ζώνη του Lujiazui στη Σαγκάη που απέκτησε «κινεζικό αστέρι Michelin». Εκεί, το τσάι δεν είναι απλώς ένα συνοδευτικό ρόφημα, αλλά ο κεντρικός άξονας της γαστρονομικής του φιλοσοφίας, εμπνέοντας τόσο τις γεύσεις όσο και τις τεχνικές παρασκευής των πιάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ήχος της τσαγιέρας μετατρέπεται σε έναν ηχητικό συμβολισμό της βαθιάς σύνδεσης του τσαγιού με την κινεζική κουλτούρα και την υψηλή γαστρονομία.
Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Κίνας που ενσωματώνεται δημιουργικά στο έργο είναι το θέατρο σκιών, το οποίο γεννήθηκε κατά τη Δυτική Δυναστεία Χαν και φέρει μία ιστορία άνω των 2.000 ετών. Ηχητικά, αξιοποιείται επίσης το περιβάλλον του Εθνικού Εργοστασίου Μουσικών Οργάνων της Σαγκάης, όργανα του οποίου χρησιμοποιήθηκαν στις τελετές των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου το 2008, συμπλήρωσε.
Όσον αφορά τα φυσικά σκηνικά που πλαισίωσαν το έργο, ένα από τα πιο γραφικά είναι, όπως είπε, η αρχαία πόλη του νερού Zhujiajiao, με ιστορία μεγαλύτερη των 1.700 ετών. Γνωστή για τις πέτρινες γέφυρές της, τα στενά κανάλια και την παραδοσιακή κινεζική αρχιτεκτονική, αυτή η ειδυλλιακή κωμόπολη αποτέλεσε το σκηνικό για μία από τις πιο εκφραστικές σκηνές του έργου. Η σκηνή εκτυλίχθηκε πάνω σε μια παραδοσιακή βάρκα, η οποία καθοδηγούνταν από τον βαρκάρη καθώς ήρεμα διέσχιζε το κανάλι.
