Τα παραδοσιακά Χριστούγεννα στην Κύπρο ήταν γεμάτα με έθιμα και παραδόσεις που συνδέονταν με την οικογένεια, τη θρησκεία και την προετοιμασία φαγητών, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Περιβαλλοντικού Ομίλου Χλώρακας Ανδρέα Κυριάκου.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα του παρελθόντος, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, ήταν το σφάξιμο του χοίρου κάτι που βεβαίως τηρούνταν και στη Χλώρακα.

Ο χοίρος, όπως αναφέρει, εκτρεφότανε από την αρχή του χρόνου. Ήταν βασικό στοιχείο της αυτονομίας της οικογένειας, καθώς εξασφάλιζε φαγητό για ολόκληρο το έτος.

Το σφάξιμο γινόταν συνήθως τις μέρες πριν και την ημέρα  των Χριστουγέννων. Η διαδικασία ήταν συλλογική και συμμετείχαν όλοι οι συγγενείς και γείτονες. Ήταν μια γιορτή και ευκαιρία για συνάντηση των ανθρώπων, συμπληρώνει.

Ολόκληρος ο χοίρος “αξιοποιούνταν”. “Κάποια παραδοσιακά προϊόντα που προετοιμάζονταν ήταν, -συνεχίζει-, τα γνωστά μας λουκάνικα που γίνονταν με κρέας, λίπος, κρασί αρωματικά, ιδιαίτερα κόλιανδρο, μπαχαρικά  κτλ, ξηρασιά στον ήλιο, λούντζα, “ζαλατίνα” από το κεφάλι, τα πόδια και κρέας του χοίρου, “τσιρίτζια” που διατηρούνταν στο λίπος, “καρκαλαμιά” και το λαρδί χρήσιμο για τη διατροφή κυρίως των ανθρώπων της δουλειάς και του μεροκάματου”.

Οι οικογένειες, προσθέτει, διατηρούσαν μεγάλο μέρος των προϊόντων για προσωπική κατανάλωση ενώ συχνά τα μοιράζονταν με γείτονες ή προσφέρονταν ως δώρα.

Η σφαγή του χοίρου δεν ήταν απλώς από οικονομική ανάγκη. Ήταν μια τελετουργία σημειώνει,  που συνέδεε την παράδοση με τη θρησκευτική γιορτή των Χριστουγέννων. Το χοιρινό ήταν το κύριο φαγητό του γιορτινού τραπεζιού, ενώ η διαδικασία αυτή συμβόλιζε την αφθονία και τη συντροφικότητα.