Το Κέντρο Φυσικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με την υποστήριξη του Δήμου Πάφου και του American University of Beirut – Mediterraneo, διοργάνωσε στο Auditorium του πανεπιστημίου διάλεξη στην αγγλική με θέμα:Venetian Cyprus and Dalmatia. Relations in the Late 15th and 16th centuries.Οι διασυνδέσεις μεταξύ της Κύπρου και της Δαλματίας επί βενετοκρατίας (1473 – 1570)
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, η διάλεξη μετεδίδετο ταυτόχρονα και διαδικτυακά με ομιλητή τον Δρ Νικόλα Κουρέας, Ανώτερο Ερευνητής στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών.
Ο Ομιλητής ανέφερε, πως στην παρούσα εισήγηση εξέτασε πρώτα τα διάφορα στάδια της βενετικής παρουσίας στην Κύπρο και στη Δαλματία από τα τέλη του 11ου αιώνα μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα, η οποία και στα δύο μέρη άρχισε με την παραχώρηση εμπορικών προνομίων, ιδίως την παραχώρηση πρόσβασης σε λιμάνια εμπορικής και στρατηγικής σημασίας.
Στη συνέχεια ωστόσο οι Βενετοί μπόρεσαν να επιβάλουν την κυριαρχία τους τόσο στη Δαλματία, κάτι που επιτεύχθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα παρά τις απόπειρες των βασιλέων της Ουγγαρίας να την προσαρτήσουν, όσο και στην Κύπρο μέσω της βασιλείας της Αικατερίνης Κορνάρο (1474-1489) παρά τη συνομωσία των Καταλανών πρώην μισθοφόρων του αποθανόντος βασιλιά της Κύπρου Ιακώβου Β’ να καταλάβουν το νησί.
Όπως ανέφερε ο ομιλητής, από τα τέλη του 15ου αιώνα μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα η βενετική κυριαρχία και στις δύο περιοχές ήταν αναμφισβήτητη και οι σχέσεις μεταξύ Κύπρου-Δαλματίας κατά την περίοδο αυτή εξετάζονται εντός του θεσμικού πλαισίου της βενετικής διακυβέρνησης.
Οι σχέσεις που αναπτύχθηκαν ήταν στρατιωτικές, μια και οι Βενετοί έφεραν στρατιώτες μισθοφόρους από τη Δαλματία στην Κύπρο, κάτι που αναφέρεται στα χρονικά του Γεώργιου Βουστρώνιου και του Florio Bustron, τα οποία συγγράφθηκαν τον 16ο αιώνα, ενώ Βενετοί μηχανολόγοι με ειδίκευση στην κατασκευή φρουρίων και άλλων οχυρωματικών έργων αποστέλλονταν και στα δύο μέρη για να σχεδιάσουν τέτοια έργα.
Αξίζει να σημειωθεί πρόσθεσε, ότι η σταθερή εδαφική επέκταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας στα τέλη του 15ου αιώνα και καθ’ όλη τη διάρκεια του 16ου αιώνα καθιστούσε την οχύρωση των βενετικών κτίσεων ιδιαίτερα επιτακτική υπόθεση, ιδίως όταν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η Κύπρος και η Δαλματία γειτνίαζαν με περιοχές εντός της οθωμανικής επικράτειας, η Κύπρος με την Καραμανιά στη νότια Μικρά Ασία και η Δαλματία με τη Βοσνία, μια περιοχή στην ενδοχώρα της που δεχόταν οθωμανικές επιδρομές και επιθέσεις συστηματικά.
Επίσης, ορισμένοι Βενετοί αξιωματούχοι είπε ο Δρ Νικόλα Κουρέας σταδιοδρομούσαν και στα δύο μέρη και η συγκεκριμένη περίπτωση του Michiel Membré, μεταφραστή, διερμηνέα και διπλωμάτη στην υπηρεσία της Γαληνότατης, ο οποίος μάλιστα γεννήθηκε στην Κύπρο γύρω στο 1509, είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική ως παράδειγμα ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου που υπηρέτησε αρχικά στην Κύπρο και στη συνέχεια στη Δαλματία.
Τέλος ανέφερε, το εμπόριο μεταξύ Κύπρου και Δαλματίας ήταν ιδιαίτερα ζωηρό, ιδίως τη προμήθεια σιτηρών από την Κύπρο στη Δαλματία στα τέλη του 15ου αιώνα και μέχρι τα μέσα του 160ου αιώνα. Η Ραγούσα και άλλες πόλεις στις ακτές της Δαλματίας με αυξανόμενη εμπορική ανάπτυξη χρειάζονταν να εισάγουν σιτηρά για τους κατοίκους τους, ιδίως τη στιγμή που η ενδοχώρα της Δαλματίας, η Βοσνία, δεν μπορούσε να τα παρέχει λόγω των καταστροφών που είχαν επιφέρει οι διαρκείς οθωμανικές επιδρομές. Υπό το φως αυτής της κατάστασης, οι εισαγωγές κυπριακών σιτηρών ήταν ιδιαίτερα σημαντικές, κατέληξε.
