Aναβίωσε χτες Σάββατο ο αρχαιολογικός χώρος της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσογιαλιώτισσας στο Δάσος της Πάφου. Ο Μητροπολίτης Πάφου κ.κ. Τυχικός προέστει το πρωί του Σαββάτου της θείας Λειτουργίας που τελέσθηκε στα ερείπια της Ι. Μ. Παναγίας Χρυσογιαλιώτισσας στο Δάσος Πάφου.
O αρχαιολογικός χώρος της Μονής, πέραν από την αρχαιολογική σημασία και τη συμβολή του στις εκκλησιαστικές σχέσεις της Κύπρου και της Γεωργίας αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς φιλίας και συνεργασίας των δύο λαών.
Η λειτουργία έγινε εις μνήμην του Αγίου Νικολάου του Ντβάλι.
Σημειώνεται πως σύμφωνα με το ιστορικό της Μονής το χώρο ανάσκαψε Γεωργιανή αρχαιολογική αποστολή του Υπουργείου Πολιτισμού και Προστασίας Μνημείων της Γεωργίας μεταξύ των ετών 2006 – 2010 σε συνεργασία με το Τμήμα Αρχαιοτήτων. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως εφυαλωμένη κεραμική, διάφορα μεταλλικά αντικείμενα (σταυρό, ορειχάλκινο θυμιατήρι κλπ) καθώς και χρυσά και αργυρά νομίσματα των Βυζαντινών και των Λουζινιανών
Η εκπρόσωπος των Ελληνοποντίων και Γεωργιανών στην Πάφο κ. Μάγια Καριμπίδη δήλωσε πως ο χώρος αυτός της Μονής, που με τόση επιμέλεια διαμορφώθηκε, οφείλεται στην αγάπη και το ενδιαφέρον όχι μόνο των αρχαιολόγων από την Κύπρο και τη Γεωργία αλλά και τεχνικών ακόμα και των εθελοντών.
Πρόσθεσε πως η Γεωργιανή Ορθόδοξη Μονή της Παναγίας Χρυσογιαλιώτισσας, που βρίσκεται περίπου 5 χιλιόμετρα έξω από το χωριό Γιαλιά της Πάφου, είναι μεγάλης αρχαιολογικής αξίας και θρησκευτικής σημασίας.
Όπως ανέφερε η κ. Καριμπίδη, στη Μονή υπάρχει μια ασυνήθιστη βυζαντινή Εκκλησία του 10ου αιώνα, ενώ κατά τις αρχές του 12ου αιώνα μια δεύτερη μικρότερη Εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο προστέθηκε στα βόρεια κτίσματα της Μονής. Εξάλλου, είπε, 200 μέτρα από τη Μονή βρίσκεται και το ερειπωμένο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου των Ελληνοποντίων «Άγιος Τρύφωνας» κ. Ραούλ Τσαχίδης ανέφερε στο ΚΥΠΕ πως η ύπαρξη της Μονής αποδεικνύει τις γεωργιανές χριστιανικές ρίζες στην Κύπρο και ότι η Γεωργία και η Κύπρος βρίσκονται πιο κοντά μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η Μονή, είπε ο κ. Τσαχίδης, καταστράφηκε αιώνες πριν, όμως η μνήμη της επέζησε μέχρι τον 20ο αιώνα και τελούνταν λειτουργίες μέσα στα χαλάσματα της μέχρι το έτος 1935.
Σήμερα το μοναστήρι σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση και είναι επισκέψιμο χάρη σε μια εντυπωσιακή προστατευτική κατασκευή που καλύπτει τα κτίσματά του.