Η όλη δράση που διοργανώνεται στα πλαίσια των εκδηλώσεων μνήμης για τη μαύρη επέτειο των 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή του 1974, θα ταξιδέψει σε τους τους επαρχίες σε υλική μορφή και παράλληλα στον ψηφιακό ιστότοπο https://nemata.cyens.org.cy/ με την ελεύθερη πρόσβαση και συμμετοχή του κοινού στη διαμόρφωση και ολοκλήρωσή του, από τους 16 έως και τους 21 Ιουλίου 2024.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με ανακοίνωση του Υφυπουργείου Πολιτισμού, το κοινό καλείται να συμμετάσχει στη διαμόρφωση του χάρτη της Κύπρου, όπου θα υπάρχουν χαραγμένα τα ονόματα όλων των χωριών και πόλεων, στον οποίο θα σημειώνει με νήματα την προσωπική του πορεία από το 1974 μέχρι σήμερα.
Το νήμα θα περνά από όλα τα σημεία, όπου ο συμμετέχων έχει εγκατασταθεί ως πρόσφυγας με όποιες αλλαγές μπορεί να προκύπτουν στο ενδιάμεσο (αλλαγή πόλης, χωριού, κλπ) και θα καταλήγει στο σημερινό του τόπο κατοικίας του. Η πορεία του κάθε συμμετέχοντα θα συνδυαστεί με τους πορείες άλλων προσφύγων του νησιού τους ενώ παράλληλα, στη ψηφιακή μορφή του έργου τα νήματα θα δένονται αυτόματα πάνω στον χάρτη τους οθόνης.
Πρόκειται για μια διαδραστική καλλιτεχνική εγκατάσταση που αποτελείται από ένα ανάγλυφο ξύλινο χάρτη τους Κύπρου, ο οποίος θα είναι τοποθετημένος σε δημόσιους χώρους σε πέντε αστικά κέντρα και θα είναι διαθέσιμος για διάρκεια 50 ωρών για αλληλεπίδραση με το κοινό ως ακολούθως:
Ημερομηνία Επαρχία Χώρος διεξαγωγής
16/7/2024 Λάρνακας Πλατεία Ευρώπης
17/7/2024 Πάφου Πλατεία Κέννετυ
18/7/2024 Αμμοχώστου Προαύλιο Μουσείου «Θάλασσα» – Αγία Νάπα
19/7/2024 Λευκωσίας Πλατεία Ελευθερίας
21/7/2024 Λεμεσού Μόλος – Πλατεία Επίχωσης
Το νήμα ως καλλιτεχνικό μέσο σηματοδοτεί την ατομική και συλλογική πορεία των ανθρώπων τους Κύπρου στην ιστορία και τη μοιρασμένη γεωγραφία του νησιού, συνδέοντας τους με το παρελθόν και συμβολίζοντας τον ομφάλιο λώρο που τροφοδοτεί τη σύγχρονη ταυτότητα τους. Το νήμα τους ενώνει με τους παραδόσεις τους, τους είναι το παραδοσιακό «νημάτωμα» εκκλησιών, για να ξορκίσουμε το κακό, ή τα υφασμάτινα τάματα προσευχής. Παραπέμπει τους στην άυλη πολιτιστική τους κληρονομιά, όπου κλωστοϋφαντουργήματα κοσμούν και φορτίζουν με νόημα τελετουργίες αλλά και καθημερινά αντικείμενα.