Γιαννάκη Λ. Ομήρου

​  Πρώην Προέδρου της Βουλής

​  ​των Αντιπροσώπων

Η έξαρση της εγκληματικότητας, η ανάπτυξη αυτού που ονομάζεται οργανωμένο έγκλημα, η δράση ομάδων του υπόκοσμου στη βάση παράνομων δραστηριοτήτων, η δημιουργία δικτύων διακίνησης ναρκωτικών, η μετατροπή της Κύπρου σε ένα απέραντο καζίνο, αποτελούν φαινόμενα άκρως ανησυχητικά που συγκλονίζουν κάθε έντιμο και νομοταγή πολίτη.Πρόσφατα στατιστικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι τον περασμένο χρόνο οι καταγγελίες στην Αστυνομία για τέλεση αδικημάτων αυξήθηκαν κατά 18,2%, ο δε δείκτης εγκληματικότητας ανήλθε στο 584 το 2023 σε σύγκριση με 501 το 2021 και 482 το 2020.

Η αίσθηση των πολιτών είναι ότι είμαστε κράτος και κοινωνία υπό πολιορκία και αιχμαλωσία κυκλωμάτων του εγκλήματος και του υπόκοσμου. Το σωφρονιστικό κατάστημα των Κεντρικών φυλακών καθιερώθηκε ως εκτροφείο εγκληματικής δραστηριότητας.

Τις τελευταίες δεκαετίες οι συνθήκες ησυχίας και ασφάλειας για τις οποίες η Κύπρος περηφανευόταν άλλαξαν δραματικά και ο κοινωνικός ιστός έχει μπει σε μια διαδικασία σταδιακής αποσύνθεσης. Ο θλιβερός απολογισμός της έξαρσης της εγκληματικής δραστηριότητας οδηγεί σε ένα και μόνο συμπέρασμα. Το έγκλημα είναι πλέον ένας εθνικός κίνδυνος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι οικονομικές και κοινωνικές διαφοροποιήσεις επέδρασαν καταλυτικά στη δομή της κυπριακής κοινωνίας η οποία έπαψε πια να έχει τον κλειστό παραδοσιακό της χαρακτήρα και παραδόθηκε ευάλωτη στις αρνητικές επιρροές ξένων προτύπων και ξενόφερτων τρόπων συμπεριφοράς.

Η αυθεντικότητα της κυπριακής κοινωνίας χάθηκε κάτω από την πλημμυρίδα των αρνητικών φαινομένων που εισάγει ο τουρισμός καθώς ο μιμητισμός, η επίδειξη, η σπατάλη, η υπερκατανάλωση και η κραιπάλη της καταναλωτικής κοινωνίας οδήγησαν στη βαθμιαία κατάρρευση των παραδοσιακών αξιών της κυπριακής κοινωνίας που ήταν το μέτρο, η ανεκτικότητα και το αίσθημα αλληλεγγύης.

Μακριά από κάθε πρόθεση ηθικολογίας θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η κυπριακή κοινωνία αφέθηκε ανέτοιμη και ανυπεράσπιστη στο κύμα των αρνητικών επιδράσεων που έφερε μαζί της η νέα εποχή της παγκοσμιοποίησης των οικονομιών, των επικοινωνιών και των τουριστικών και μεταναστευτικών ρευμάτων.

Η επανάσταση στον τομέα των Μέσων Μαζικής επικοινωνίας με την ασυγκράτητη είσοδο και τον πολλαπλασιασμό του μαγικού κόσμου των εικόνων, παρά και το θετικό της χαρακτήρα, επέφερε ρήγμα στο φλοιό προστασίας της κυπριακής κοινωνίας καθώς η ανεξέλεγκτη προβολή κάθε μορφής αντικοινωνικής και εγκληματικής δραστηριότητας με τη θεοποίηση της κατανάλωσης και τον έως θανάτου ανταγωνισμό επέτεινε τον φαύλο κύκλο της ανατροπής των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας της κυπριακής κοινωνίας. Η αποτυχία μέχρι

στιγμής καθιέρωσης ενός πλαισίου που να ρυθμίζει στη βάση ενός αμοιβαία αποδεκτού κώδικα τις τηλεοπτικές συμπεριφορές είχε και έχει το μερίδιο της στην αρνητική εξέλιξη της κοινωνίας μας.

Η κραυγή αγωνίας που εκπέμπεται από τις πρόσφατες δολοφονίες και τις βομβιστικές επιθέσεις εναντίον λειτουργών της Δικαιοσύνης, για να έχει μια ουσιαστική θετική συμβολή στους προβληματισμούς που αναπτύσσονται ευρύτερα για την πρόληψη και εξάλειψη του εγκλήματος και της παρανομίας, θα πρέπει κυρίως να ενεργοποιήσει μια συνολική εθνική προσπάθεια ώστε μέσα από ένα δημοκρατικό κοινωνικό διάλογο να αναληφθούν προσπάθειες και να δρομολογηθούν πρωτοβουλίες για να ξαναβρεί η κοινωνία μας τη χαμένη της αυτοπεποίθηση, τη συνεκτικότητα, την αυθεντικότητα και τις παραδοσιακές της αρετές που τη βοήθησαν άλλωστε μέσα από μια μακρά πορεία δια μέσου λάκκων λεόντων και συμπληγάδων, να επιβιώσει και να διατηρήσει μια πολιτιστική και εθνική φυσιογνωμία.

Η κατανόηση αυτής της ανάγκης σήμερα αποτελεί βασική προϋπόθεση για την αναστροφή μιας αρνητικής πορείας, που αν συνεχιστεί, θα δηλητηριάσει επικίνδυνα και τις προοπτικές της εθνικής επιβίωσης σε μια περίοδο αμφισβήτησης της ίδιας της ιστορικής συνέχειας του Κυπριακού Ελληνισμού.