Κύριο μέλημα του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκο Χριστοδουλίδη,  είναι να εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, για να επιτύχουμε μια λύση για ένα κράτος ανεξάρτητο και πραγματικά κυρίαρχο, απαλλαγμένο από τις όποιες αναχρονιστικές εγγυήσεις και την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων ανέφερε η Υφυπουργός Ναυτιλίας Μαρίνα Χατζημανώλη στο ετήσιο μνημόσυνο των αγωνιστών της της ΕΟΚΑ 1955-1959 της Κοινότητας Χλώρακας που τελέστηκε στην Εκκλησία Παναγίας Χρυσοαιματούσης στην Χλώρακα προϊσταμένου του Μητροπολίτη Πάφου κ.κ. Τυχικού. 

Εργαζόμαστε είπε η Υφυπουργός Ναυτιλίας  για τον τερματισμό της κατοχής, την επανένωση της πατρίδας μας μέσω της επίτευξης μιας ειρηνικής λύσης του κυπριακού προβλήματος.

Μιας λύσης που θα πρέπει να βασίζεται στα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και να είναι σύμφωνη με τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η βαριά κληρονομιά που τιμούμε σήμερα  συνέχισε, μας υπαγορεύει το καθήκον μας, να αγωνιστούμε αταλάντευτα για τον τερματισμό της κατοχής, την ενότητα του κράτους, τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών του συνόλου του κυπριακού λαού.

Μνημονεύουμε σήμερα  είπε η Υφυπουργός Ναυτιλίας τους ήρωες της Χλώρακας, τον τόπο όπου ξεκίνησε ο αγώνας για την απελευθέρωσή μας από τον αγγλικό ζυγό. Τον τόπο όπου πριν από 70 χρόνια 4 νέα παλικάρια ξεκίνησαν τον αγώνα τους για την ανεξαρτησία και την ελευθερία της Κύπρου. Ένα όνειρο που μοιράζονταν με όλους τους Έλληνες της Κύπρου πήρε σάρκα και οστά σε αυτόν εδώ τον τόπο.

Ο Ανδρέας Αζίνας, ο Νικόλας Αζίνας, ο Κώστας Λεωνίδα και ο Χαράλαμπος Αζίνας ανέλαβαν δράση. Ήδη από το 1953 σε συνεργασία με τη Μυστική Ομάδα των Αθηνών κατέστρωναν σχέδιο για μεταφορά από την Ελλάδα του πρώτου φορτίου όπλων. Την 5η Μαρτίου 1954 στην ακτή Βρέξη της Χλώρακας κατέπλευσε το πλοιάριο «Σειρήν», από το οποίο οι 4 πρωτοπόροι αγωνιστές παρέλαβαν 46 κιβώτια με όπλα και πυρομαχικά.Ο Οπλισμός φυλάχτηκε σε αγροτική αποθήκη των αγωνιστών Νικόλα Λεωνίδα και Γεώργιου Λεωνίδα και μεταφερόταν σταδιακά σε αγωνιστές σε ολόκληρη τη Κύπρο.

Στα απομνημονεύματά του ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής γράφει χαρακτηριστικά είπε η κ. Χατζημανώλη : «Με τα υλικά αυτά ήρχισα τον Αγώνα και τον συνετήρησα επί εν περίπου έτος, οπότε επετεύχθη μικρά ενίσχυσις».

Ακολούθως συνέχισε, ο Στρατηγός Γρίβας Διγενής αποβιβάστηκε μαζί με τους συνεργάτες του Σωκράτη Λοϊζίδη και Νότη Πετροπουλέα στην ακτή της Αλυκής εδώ στην Χλώρακα από το ίδιο πλοιάριο τη 10η Νοεμβρίου 1954. Οι αγωνιστές Κώστας Λεωνίδα, Νικόλας Μαυρονικόλα και Μιχαλάκης Παπαντωνίου παρέλαβαν τον Στρατηγό και τους συνεργάτες του και τους οδήγησαν στο σπίτι του Νικόλα και της Παναγιωτούς Αζίνα, οι οποίοι τους φιλοξένησαν.

Ο Στρατηγός Γρίβας Διγενής ήταν πια στην Κύπρο και η προετοιμασία του Αγώνα είχε ήδη ξεκινήσει. Υπό την καθοδήγησή του οργανώθηκαν ομάδες αγωνιστών στη Λευκωσία και σε άλλες περιοχές, όπου διανεμήθηκαν τα όπλα και τα πυρομαχικά που είχαν αποθηκευτεί στην Χλώρακα.

Δύο μήνες αργότερα είπε η Υφυπουργός Ναυτιλίας, οι αγωνιστές της Χλώρακαςείχαν οργανώσει και δεύτερη παραλαβή φορτίου οπλισμού με καΐκι από την Ελλάδα. Στην ακτή Ροδαφίνια της Χλώρακας ανέμεναν οι αγωνιστές Χριστάκης Εύζωνας, Κυριάκος Μαυρονικόλα, Νικόλας Μαυρονικόλα, Μιχαλάκης Παπαντωνίου, Νικόλας Πεντάρας και Χριστόδουλος Πεντάρας, με ομαδάρχη τον Κώστα Λεωνίδα. Με την ομάδα παραλαβής ήταν και ο εκ των μελών της Μυστικής Ομάδας Αθηνών Σωκράτης Λοϊζίδης, που περίμενε για να επιβιβαστεί στο καΐκι και να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Τη νύχτα εκείνη της 25ης Ιανουαρίου 1955, που οι αγωνιστές της Χλώρακας θα παραλάμβαναν το δεύτερο φορτίο με πολεμικό υλικό, κανείς τους δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η αποστολή τους είχε προδοθεί. Στην θαλάσσια περιοχή περιπολούσε αγγλικό πολεμικό πλοίο, το οποίο είχε ήδη εντοπίσει το καΐκι Άγιος Γεώργιος,και αστυνομική δύναμη έσπευσε στην περιοχή. Μια βάρκα από το καΐκι θα μετέφερε στην ακτή το στρατιωτικό υλικό σε τρεις διαδρομές.

Σε κάποια απόσταση από την ακτή η αστυνομική δύναμη συνέλαβε τον Μιχαλάκη Παπαντωνίου και τον Κυριάκο Μαυρονικόλα, τους οποίους ο ομαδάρχης είχε στείλει να φέρουν προμήθειες για το καΐκι. Προχωρώντας προς την ακτή η αστυνομική δύναμη συνέλαβε ακόμη τέσσερα μέλη της ομάδας, που είχαν μεταφέρει σε ένα μικρό υπόστεγο τα πρώτα κιβώτια με δυναμίτιδα και στη συνέχεια συνέλαβε και τους υπόλοιπους στον τόπο της εκφόρτωσης. Ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης ειδοποίησε με φωτοβολίδες το πολεμικό πλοίο.

Το πολεμικό πλοίο πλησίασε και έριξε προειδοποιητικές βολές εναντίον του καϊκιού Άγιος Γεώργιος, το οποίο προσπάθησε να διαφύγει, αλλά αναγκάστηκε να παραδοθεί, αφού προηγουμένως το πλήρωμα πέταξε στη θάλασσα το φορτίο των πυρομαχικών που είχε απομείνει.

Εκείνη τη νύχτα συνελήφθησαν 8 Κύπριοι αγωνιστές οι Κώστας Λεωνίδα από τη Χλώρακα,Νικόλας Μαυρονικόλας από τη Χλώρακα, Χριστάκης Εύζωνας από τη Χλώρακα,  Νικόλας Πενταράς από τη Χλώρακα,  Χριστόδουλος Πενταράς από τη Χλώρακα, Σωκράτης Λοϊζίδης από το Δίκωμο,και Μιχαλάκης Παπαντωνίου και Κυριάκος Μαυρονικόλας από τη Χλώρακα, οι οποίοι αθωώθηκαν.Επίσης συνελήφθησαν τα 5 μέλη του πληρώματος του καϊκιού «Άγιος Γεώργιος» ο Ευάγγελος Λουκάς Κουταλιανός από τη Σαλαμίνα,  ο Ανάργυρος Μέλλος από τον Πόρο, ο Αργύρης Καραδήμας από τη Λιβαδειά,  ο Μιχάλης Χριστοδουλάκης από τη Νικήτη Χαλκιδικής, και ο Μιχάλης Αλιφραγκής από τη Θήρα.

Ακολούθως αναφέρθηκε και στον υπολοχαγό Γεώργιο Αζίνα. Ο Γεώργιος Αζίνας γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1926και από πολύ νέος ονειρευόταν να δει την Κύπρο ελεύθερη από τον Βρετανό κατακτητή. Δεν πρόλαβε όμως να ζήσει το έπος του 55-59, αφού είπε η Υφυπουργός Ναυτιλίας, σε ηλικία 23 ετών, την 1η Απριλίου 1949 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, έπεσε ηρωικά στις μάχες στον Γράμμο και στο Βίτσι, υπερασπιζόμενος τη νόμιμη κυβέρνηση της Ελλάδας.

Πρόσθεσε επίσης πως η θυσία και ο ηρωισμός του Γεώργιου Αζίνα αποτέλεσαν το φωτεινό παράδειγμα για τους νέους της κοινότητας, να ακολουθήσουν τα χνάρια του, να σταθούν αντάξιοι της δικής του δόξας.Κανείς δεν ήθελε να μείνει πίσω και όλοι συνεισέφεραν με κάθε τρόπο στον ένοπλο αγώνα. Μια χούφτα αγωνιστών ξεσηκώθηκε, για να διεκδικήσει το αδιανόητο για κάποιους, την αποτίναξη του βρετανικού ζυγού, όπως είπε.

Η κυπριακή ψυχή αποδείχθηκε γενναία και ο ηρωισμός και η αποφασιστικότητα των αγωνιστών της ΕΟΚΑ προκάλεσε έκπληξη και αμηχανία ακόμα στους ίδιους τους Βρετανούς κατακτητές. Μια χούφτα αντάρτεςκατόρθωσαν να ξεσηκώσουν ένα ολόκληρο νησί που αναζητούσε την ελευθερία του. Η μικρή σε μέγεθος Κύπρος σφράγισε με ανεξίτηλα γράμματα την Ιστορία της, κατέληξε η Υφυπουργός Ναυτιλίας.

Ακολούθησε  τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων (Μνημείο αγώνα Ε.Ο.Κ.Α. 1955-1959, Χλώρακα).