MΉταν ο κανόνας κάποτε, να ανοίγουμε το γραμματοκιβώτιο και να βρίσκουμε μέσα κανένα γράμμα από κάποιο φίλο ή μέλος της οικογένειας μας που ζούσε σε άλλα μέρη. Το γραμματοκιβώτιο συνήθως μας πρόσφερε ευχάριστες εκπλήξεις.
Σήμερα όμως; Το γραμματοκιβώτιο υπάρχει για να γεμίζει λογαριασμούς! Ηλεκτρισμός, Τηλέφωνο, Νερό, ΣΑΠΑ, Σκύβαλα, Δημοτικοί φόροι, Τμήμα Υδάτων, Τράπεζες για να μας ανακοινώσουν αύξηση των Τελών ή καθυστερημένες δόσεις. Φοβάται πλέον ο καθένας μας να το ανοίξει, αφού οι …εκπλήξεις που μας προσφέρει είναι συνήθως δυσάρεστες!
Αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των κυπριακών νοικοκυριών που δεν τα βγάζουν πέρα με την ακρίβεια. Τα νεαρά ζευγάρια ειδικά, με μισθούς πείνας, καλούνται να σηκώσουν το βαρύ φορτίο της ανάπτυξης του κράτους, αλλά ταυτόχρονα να γεννήσουν τζιαι κοπελλούθκια για να μην καταντήσουμε σε λίγα χρόνια μειοψηφία στον τόπο μας. Οι ηλικιωμένοι από την άλλη,στην πλειοψηφία τους, μετρούν το κάθε σεντ για να βγάλουν τον μήνα.
Και δώστου καθημερινά αυξήσεις, σε βασικά είδη διατροφής αλλά και σε όλους γενικά τους λογαριασμούς. Αγώνας μέχρι τελικής πτώσης. Αυτός ο τόπος δεν θεραπεύεται με ευχολόγια. Αυτός ο τόπος χρειάζεται ηγέτες που θα σώσουν τις τοπικές κοινωνίες από τους αετονύχηδες.
Δυστυχώς η τοπική αυτοδιοίκηση δεν κρατά το πουγκίτου κράτους για να κατανέμει χρήμα σε όσους έχουν πραγματική ανάγκη. Μόνο ευαίσθητες τοπικές ηγεσίες μπορούν να απαλύνουν τον πόνο της πλειοψηφίας των Κυπραίων, που καταντήσαμε, κατά το γνωστό λαϊκό άσμα, πάντα γελαστοί και γελασμένοι!
Αντώνης Τρακκίδης, Πραγματικά Ανεξάρτητος Υποψήφιος Δήμαρχος Ανατολικής Πάφου.
