Ουκρανοί και ρωσόφωνοι πραγματοποίησαν το Σάββατο εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλες τις πόλεις της Κύπρου, ενάντια στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, στην επέτειο των δύο χρόνων από την έναρξη της εισβολής.
Ρωσόφωνοι ακτιβιστές που μένουν στην Κύπρο, ενώθηκαν με διαδηλωτές από όλο τον κόσμο για να εκφράσουν την καταδίκη τους για τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, στο πλαίσιο της συμπλήρωσης δύο χρόνων από την εισβολή, σε μια παγκόσμια εκστρατεία με τίτλο «Όχι στον Πούτιν και τον Πουτινισμό».
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε Λευκωσία, Λάρνακα, Λεμεσό και Πάφο το απόγευμα του Σαββάτου.
“Αυτή η τραγική ημέρα χρησιμεύει ως αυστηρή υπενθύμιση της συνεχιζόμενης σύγκρουσης και των αθώων ζωών που χάθηκαν στην προσπάθεια για ειρήνη”, αναφέρουν οι διοργανωτές σε ανακοίνωσή τους.
Οι διαδηλωτές ζήτησαν τον άμεσο τερματισμό του πολέμου, την απελευθέρωση των κατεχόμενων περιοχών και την ασφαλή επιστροφή όλων των Ρώσων στρατιωτών στα σπίτια τους. “Η διαδήλωση επιδιώκει να αποτελέσει μια ισχυρή και ενεργή έκφραση της αντίστασης των πολιτών στη συνεχιζόμενη σύγκρουση”, αναφέρεται στην ανακοίνωσή τους.
Σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την Ουκρανία, οι ακτιβιστές αναφέρουν ότι είναι υπέρ μίας ουκρανικής νίκης στον πόλεμο, υπέρ μιας Ρωσίας χωρίς “Πούτιν και Πουτινισμό” και καλούν στην άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων που καταδικάστηκαν στη Ρωσία για αντιπολεμικές δράσεις.
Όπως αναφέρουν, παρόμοιες δράσεις θα λάβουν χώρα σε πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο.
“Επιβεβαιώσαμε ότι δεν υποστηρίζουμε το καθεστώς Πούτιν και τις βίαιες πολιτικές του. Δηλώσαμε τη συμμετοχή μας σε μια εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων που ξεκίνησε από ανεξάρτητα ρωσικά μέσα ενημέρωσης για να βοηθήσει τα θύματα στην Ουκρανία. Τιμήσαμε τον εκλιπόντα ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι και το κίνημά του κατά της διαφθοράς σε ένα αυτοσχέδιο μνημείο, όπου επαναλάβαμε τα λόγια του: “Ποτέ μην τα παρατάτε”. Ο θάνατός του στη φυλακή, που προκλήθηκε από τη βίαιη καταστολή του Πούτιν, ενισχύει μόνο την αποφασιστικότητά μας να αγωνιστούμε κατά του πουτινισμού”, ανέφεραν με γραπτή δήλωσή τους οι διοργανωτές.
Στη Λευκωσία η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε μπροστά από τη Ρωσική Πρεσβεία, ενώ στη Λεμεσό, Ρώσοι υπήκοοι συγκεντρώθηκαν έξω από το Προξενείο της χώρας τους, εκφράζοντας την αντίθεση τους στον πόλεμο, κρατώντας σημαίες και πλακάτ.
Η εκδήλωση των Ρωσόφωνων ακτιβιστών στην Πάφο πραγματοποιήθηκε στην προκυμαία στο Λιμενικό Περίπτερο. Οι διαμαρτυρόμενοι με πανό που αναγράφονταν συνθήματα ενάντια στον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, ανέφεραν πως στρέφονται ενάντια στη “δικτατορική πολιτική του Πούτιν”. Εξέφρασαν επίσης “τον αποτροπιασμό τους για τον άδικο θάνατο” του Αλεξέι Ναβάλνι.
Ταυτόχρονα, στη Λεμεσό πραγματοποιήθηκε ακόμα μία εκδήλωση διαμαρτυρίας, με πορεία της κοινότητας Ουκρανο-κυπριακής Φιλίας, κατά μήκος της επίχωσης Λεμεσού, με ομιλήτρια την Πρόεδρο της, Ksenia Mukhortova, η οποία ανέφερε ότι η 24η Φεβρουαρίου αποτελεί μια από τις μελανότερες μέρες για κάθε Ουκρανό.
Για τους Ουκρανούς, συνέχισε, ο τρόμος δεν ξεκίνησε πριν από δυο χρόνια, αλλά το 2014 (με την εισβολή στην Κριμαία) και διαμήνυσε ότι ο πολιτισμένος κόσμος πρέπει να βοηθήσει, όχι μόνο γιατί η Ουκρανία υποφέρει αλλά και για τις αξίες της Δημοκρατίας, της ανθρωπότητας και της ελευθερίας.
Προειδοποίησε δε ότι, εάν η Ουκρανική άμυνα καταρρεύσει, τα δικτατορικά καθεστώτα σε όλο τον κόσμο, θα αντιληφθούν ότι μπορούν να επιτύχουν τους στόχους τους, ενώ «οι μπότες των κατακτητών θα κτυπήσουν τις πόρτες των Ευρωπαίων, των πολιτισμένων και τεχνολογικά ανεπτυγμένων χωρών της Ασίας και ενδεχομένως, να μην μπορούμε να αποφύγουμε ένα γενικευμένο πόλεμο».
Αυτή τη στιγμή, τόνισε, οι Ουκρανοί πεθαίνουν ώστε η Ευρώπη να μπορεί να συνεχίσει την καθημερινότητα της και καθώς ο χρόνος κυλά και αν δεν στηριχθεί η Ουκρανία, με κάθε δυνατό τρόπο, «αύριο θα είναι οι δικοί σας γιοί που θα υπερασπίζονται τη γη και τις οικογένειες σας».
Διαμήνυσε ακόμη ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την Ουκρανία από το να υπερασπιστεί τα εδάφη της, τον πολιτισμό και την γλώσσα της και πως αυτό θα το κάνει μέχρι τέλους, με αξιοπρέπεια και πίστη προς το στόχο της ελευθερίας.