Ο Γιώργος Κουτσίδης Α’ Λειτουργός Μέσης Εκπαίδευσης Πάφου σε χαιρετισμό του ανέφερε πως το Σωματείο του ΑΠΟΠ αναδείχθηκε ως ένας από τους σπουδαιότερους φορείς που κατέχει περίοπτη θέση στους άοκνους σκαπανείς του αθλητισμού, της κοινωνίας και του πολιτισμού της πόλης μας.
Πολλές δυσκολίες και εμπόδια αναφύονταν κατά καιρούς αλλά με επιμονή, προσπάθειες, ενέργειες, δραστηριότητες και ουσιαστικές πράξεις, έχουν συνθέσει την προσφορά μέσα από την ενεργή και πολυεπίπεδη δράση, στην 70χρονη πορεία αυτού του ιστορικού Σωματείου, συμπλήρωσε. Ήταν 09 Σεπτεμβρίου του 1953, ανέφερε ο κ. Κουτσίδης, όταν ιδρύθηκε ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Πάφου, μια μέρα δηλαδή πριν από τον φονικό σεισμό που έπληξε την επαρχία Πάφου. Από τα σπλάχνα του συνέχισε, ξεπετάχτηκαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, σπουδαίοι αθλητές, αγωνιστές της ελευθερίας αλλά πάνω από όλα σπουδαίοι Άνθρωποι.
Πέρα από το ποδόσφαιρο και τον κλασικό αθλητισμό, οι πρώτοι αθλητές του ΑΠΟΠ ψυχανεμίστηκαν από νωρίς, είπε ο κ. Κουτσίδης, πως ένας νέος αγέρας άρχισε να πνέει σε τούτο το άκρο του ελληνισμού και εντάχθηκαν από νωρίς στις τάξεις της ΕΟΚΑ. Αλλά και λίγα χρόνια αργότερα έδωσαν δυναμικά το παρόν τους κάθε φορά που η πατρίδα τους χρειαζόταν, πρώτα για να αποτρέψουν την τουρκανταρσία του 63-64 και 10 χρόνια αργότερα αντιστάθηκαν στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και έδωσαν άνιση μάχη με τον Αττίλα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974.
Μετά την ενοποίηση του ΑΠΟΠ με τον Ευαγόρα και τη δημιουργία της ΑΕΠ, συνέχισε, ο ΑΠΟΠ διατηρήθηκε ως αθλητικό και πολιτιστικό σωματείο και μετονομάστηκε σε Αθλητικός Πολιτιστικός Όμιλος Πάφου, διοργανώνοντας πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στη συνέχεια, δημιούργησε με μεγάλη επιτυχία τμήματα καλαθοσφαίρισης για διάφορες ηλικίες με συμμετοχή, σε πολλές διοργανώσεις της Κυπριακής Ομοσπονδίας Καλαθόσφαιρας.
Σήμερα, ο ΑΠΟΠ διατηρεί ακαδημίες καλαθόσφαιρας για παιδιά, αγόρια και κορίτσια από 6 μέχρι 18 ετών, ανδρική και γυναικεία ομάδα καλαθοσφαίρισης, η οποία συμμετέχει στην Α’ κατηγορία. Επίσης το Σωματείο έχει συμβάλει στη διάδοση του αθλήματος καλαθόσφαιρας τροχοκαθίσματος καθώς είναι μία από τις 4 ομάδες τροχοκαθισμάτων της Κύπρου, δίνοντας έτσι την ευκαιρία ψυχικής και σωματικής αναζωογόνησης στους αθλητές.
Αναφερόμενος στην ομαδική άθληση αυτή συνέχισε, αποτελεί μεγάλο κέρδος για μια κοινωνία, καθώς όπως αναφέρει ο Καζαντζάκης στο ταξιδιωτικό του βιβλίο «Αγγλία»: «Στα ομαδικά αθλήματα μαθαίνεις να ‘σαι έτοιμος, να συγκρατιέσαι, να περιμένεις στην κατάλληλη στιγμή, να θυσιάζεις τις ατομικές χαρές ή προτιμήσεις για τα συμφέροντα της ομάδας. Μαθαίνεις να προσαρμόζεις τις ιδιότητές σου στις ανάγκες του συνόλου, να εκμεταλλεύεσαι, όσο μπορείς, για τη νίκη τα ελαττώματα και τα προτερήματά σου. Με τη μέθοδο αυτή μονάχα μπορείς ν’ ασκηθείς για το μεγάλο παιχνίδι, αργότερα, της δημόσιας ζωής».
Μέσα από τον ομαδικό αθλητισμό, και μέσα από τη δημιουργία των αθλητικών Σχολείων, μαθαίνεις στο παιδί την ευθύνη. Γιατί στο ομαδικό παιχνίδι δεν παίζεις μόνος σου, παίζεις με άλλους. «Έχεις ευθύνη απέναντι σε όλους τους συντρόφους σου, όλοι σου οι σύντροφοι έχουν ευθύνη απέναντι σου. Άτομο κι ομάδα είναι ένα», όπως είπε ο κ. Κουτσίδης.
Επεσήμανε επίσης πως ο αθλητισμός σημαίνει πολιτισμός και το δίπτυχο ομαδικότητα-συνεργασία είναι συστατικό του στοιχείο. Σε εποχές άκρατου ανταγωνισμού και ατομισμού όπως οι δικές μας, τα οφέλη του ομαδικού αθλητισμού είναι πολλαπλά καθώς η συνεργασία αποτελεί το κλειδί που ξεκλειδώνει πολλά προβλήματα της μοντέρνας εποχής, συμπλήρωσε.
Το «ευ αγωνίζεσθαι» είναι το σπουδαιότερο μάθημα για τα παιδιά μας. Και εμείς σημείωσε “τόσο στο Αθλητικό Σχολείο της Πάφου όσο και οι ακαδημίες καλαθόσφαιρας του ΑΠΟΠ που τροφοδοτούνται και τροφοδοτούν το αθλητικό σχολείο της πόλης μας αυτό έχουν ως σύνθημα. Είναι πολύ σημαντική η διέξοδος που δίνεται μέσα από τον αθλητισμό. Δε θα γίνουν όλοι επαγγελματίες, δε θα γίνουν όλοι πρωταθλητές”.
Αναντίλεκτα, η ενασχόληση με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό του τόπου μας αποτελεί σημαντική διέξοδο, ιδιαίτερα στις μέρες μας ανέφερε ο κ. Κουτσίδης, προσθέτοντας πως η αποξένωση του σύγχρονου ανθρώπου από τη φύση, η αποξένωση του ανθρώπου από τον συνάνθρωπό του, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι τυποποιημένες κινήσεις, η καθιστική ζωή, το άγχος καθιστούν τον αθλητισμό και την ενασχόληση με τον πολιτισμό μας όαση εξανθρωπισμού με τεράστια οφέλη, κατέληξε.