Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών ο εκπαιδευτικός, πρώην επαρχιακός επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης Χριστόδουλος Γεωργίου Λαούρης. Ο Χριστόδουλος γεννήθηκε στη Χλώρακα το 1931 και τις τελευταίες δεκαετίες διέμενε στην Πάφο. Είναι παντρεμένος με την Άρτεμη Παπαδοπούλου/Χαριδήμου και έχει δυο γιούς, το Δρ. Γιάννη Λαούρη γιατρό-ερευνητή νευροφυσιολόγο, και το Γιώργο Λαούρη, πολιτικό μηχανικό.
Ο Χριστόδουλος αποφοίτησε από το Διδασκαλικό Κολλέγιο Μόρφου το 1951. Μετεκπαιδεύτηκε το 1969 στην εκπαιδευτική τεχνολογία, το 1973-74 στη διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας και το 1979-80 στην εκπαιδευτική διοίκηση σε Πανεπιστήμια της Αγγλίας. Κατέχει τους τίτλους Dipl. Ed., M.Sc. και Ph.D. Ανήλθε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στη δημοτική εκπαίδευση. Διετέλεσε Επιθεωρητής Δημοτικών σχολείων και ήταν επικεφαλής του Επαρχιακού Γραφείου Πάφου. Εργάστηκε ως δάσκαλος/διευθυντής στο Στατό, Νικόκλεια, Χλώρακα, Πέγεια, Μεσόγη, Παναγιά και Δίκωμο.
Το 1970 μετοίκησε με την οικογένειά του στη Λευκωσία στη Νεάπολη αφού αποσπάστηκε στη νεοϊδρυθείσα Υπηρεσία εκπαιδευτικής Ραδιοφωνίας/Τηλεόρασης. Πρωτοστάτησε στην αξιοποίηση του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, και εποπτικών μέσων (multimedia) ως μέσα διδασκαλίας στα σχολεία της Κύπρου.
Το 1974, αφού προσφυγοποίηθηκε, συνέβαλε στην αποκατάσταση των προσφύγων ως συντονιστής καταυλισμού στο δάσος του Μαχαιρά και αργότερα με απόσπαση στο υπουργείο εσωτερικών. Το 1977 προάχθηκε σε επιθεωρητή γενικών μαθημάτων και από το Υπουργείο Παιδείας όπου ήταν αποσπασμένος για 7 χρόνια στην εκπαιδευτική ραδιοφωνία/τηλεόραση, μετατέθηκε στην Πάφο. Εργάστηκε ως Επαρχιακός Eπιθεωρητής Πάφου και αφυπηρέτησε το 1991.
Ο Χριστόδουλος Λαούρης συμμετείχε πολύ ενεργά σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, όπως στην επιτροπή για τα δικαιώματα του παιδιού και στην επιτροπή για την ευημερία και προστασία των ηλικιωμένων. Το ενδιαφέρον του και η δράση του για την πολιτική ζωή του τόπου υπήρξε πάντοτε μεγάλη. Ήταν συνειδητά τοποθετημένος στο χώρο της ευρύτερης αριστεράς χωρίς αναστολές στην έκφραση κριτικής. Στήριζε κινήματα και πρωτοβουλίες που αποσκοπούσαν σε κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο. Πρωτοστατούσε και σύνδεε τη ζωή του με την πνευματική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή της πόλης και της επαρχίας Πάφου. Δημοσίευσε αρκετά άρθρα και βιβλία, όπως το «Οδηγό Μουσείου για μαθητές», «Παναγιά γενέτειρα του Μακαρίου», και τέσσερα επιστημονικά στα Αγγλικά με περιεχόμενο εκπαιδευτικό, παιδαγωγικό, και ψυχολογικό. Τιμήθηκε και βραβεύτηκε για τη δράση το 2010.
Ο Χριστόδουλος Λαούρης έφυγε με καθαρή ψυχή και συνείδηση, ευλογημένος γιατί πολλοί τον θυμούνται με δυνατά αισθήματα αγάπης, εκτίμησης, και ευγνωμοσύνης. Ανήκε σε μια ομάδα ανθρώπων που δεν υπάρχουν πια, με μηδενική ανοχή σε οτιδήποτε ανήθικο ή άδικο. Ο καλύτερος τρόπος αποχαιρετισμού για τέτοιους πολίτες είναι μια υπόσχεση ότι θα κρατήσουμε τις παρακαταθήκες τους, τον απόλυτο σεβασμό στις αξίες, την ηθική, την τιμιότητα και την ανθρωπιά.
