Του Γιαννάκη Λ.Ομήρου
Πρώην Προέδρου της Βουλής
Των Αντιπροσώπων
Ο σοσιαλιστής Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν εις απάντησίν όσων τον συμβούλευαν να προχωρήσει σε άμεσες αποφάσεις και υλοποίηση πολιτικών, συνήθιζε να απαντά με μια σύντομη φράση, «Δώσε χρόνο στο χρόνο». Δεν επρόκειτο, ούτε για στάση ολιγωρίας, ούτε για διστακτική και άτολμη συμπεριφορά. Ο Μιτεράν, με εμπειρία δεκαετιών στον πολιτικό στίβο, γνώριζε καλά ότι οι βεβιασμένες αποφάσεις, χάριν εντυπωσιασμού ή δημαγωγικής, λαϊκίστικης και επικοινωνιακής αποδοχής, δεν οδηγούσαν πουθενά παρά μόνο σε πρόσκαιρες επιτυχίες. Αν αυτή η ρήση του Μιτεράν ισχύει σε ζητήματα εσωτερικής διακυβέρνησης και διαχείρισης της τρέχουσας πολιτικής, πολύ περισσότερο απαιτείται σε ζητήματα διαχείρισης κορυφαίων θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, ιδιαίτερα θερμών κρίσεων.
Η περίπτωση της εν εξελίξει πολεμικής σύρραξης μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς με εκατόμβες θυμάτων, ιδιαίτερα στον άμαχο πληθυσμό, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση. Στην οποία προτού υπάρξει η ανάφλεξη και κυριαρχήσει η φρίκη του πολέμου, θα έπρεπε να δοθεί χώρος και χρόνος στη διπλωματία. Η τυφλή αντεκδίκηση της βιβλικής ρήσης «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», πέραν της αβύσσου της πολεμικής παράνοιας, θα οδηγήσει σε διαιώνιση ενός φαύλου κύκλου πολεμικών συρράξεων, τυφλής τρομοκρατίας και δημιουργίας νέων γενεών εμποτισμένων με μίσος και αισθήματα εκδίκησης.
Παρά τις πανταχόθεν εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση και αποφυγή μιας αδιάκριτης, κατά «δικαίων και αδίκων», τιμωρητικής επιχείρησης, το κράτος του Ισραήλ, επετέθη στη Λωρίδα της Γάζας, προκαλώντας ανθρωπιστική καταστροφή. Παρά την αναγνώριση πανταχόθεν, του δικαιώματος αυτοάμυνας, οι συμβουλές και παραινέσεις να μην υπάρξει απώλεια ψυχραιμίας και επικυριαρχία του αισθήματος αντεκδίκησης, επελέγη η φρίκη του πολέμου.
Χαρακτηριστικές είναι οι αντιδράσεις ακόμα και των ίδιων των Ισραηλινών οι οποίοι διαδηλώνουν σε διάφορες περιοχές του κόσμου, με πιο έντονες να οργανώνονται στις Η.Π.Α. Και με κορυφαία την προτροπή του Αμερικανού Προέδρου για επίδειξη αυτοσυγκράτησης και για «μη επανάληψη των λαθών που διέπραξαν οι ΗΠΑ μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ηςΣεπτεμβρίου»
Η επιλογή της Ισραηλινής ηγεσίας να «ανοίξει τις πύλες της κολάσεως» οδηγεί και σε ένα άλλο κίνδυνο. Ενώ η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς οδήγησε σε διεθνή συμπάθεια και αλληλεγγύη προς το Ισραήλ, το τελευταίο οδηγείται σε απομόνωση και αισθήματα δυσφορίας και αποδοκιμασίας ακόμα και από τους παραδοσιακούς συμμάχους του.
Για μια ακόμα φορά στην μακραίωνη ιστορία της ανθρωπότητας, ως αξίωμα προβάλλει η ανάγκη για επίδειξη νηφαλιότητας, ψύχραιμης αντιμετώπισης κρίσεων και επιδίωξης συνδιαλλαγής που θα αποτρέπει συρράξεις που, ως συνήθως, έχουν ως πρώτα θέματα τους αμάχους.
Η προσφιλής ρήση του Μιτεράν «Δώσε χρόνο στο χρόνο» αποδεικνύεται επίκαιρη και διδακτική.
Σημ.1: Ο Ερτογάν εκμεταλλευόμενος τη πολεμική κρίση στη Μέση Ανατολή, κατά την προσφιλή του τακτική, «ψαρεύει σε θολά νερά». Θυμήθηκε την Οθωμανική αυτοκρατορία και μεταξύ άλλων, τη Θεσσαλονίκη, αναπόσπαστο μέρος της «μεγάλης πατρίδας». Θλιβερός και θρασύτατος νοσταλγός. Όνειρα «νεοθωμανικής νυκτός».
Σημ.2: Η αποχή στο ψήφισμα για την προστασία των αμάχων στη Γάζα, ήταν λάθος. Σε ένα τέτοιο ανθρωπιστικό θέμα, η μη τοποθέτηση είναι αδικαιολόγητη.
