Του Γιαννάκη Ομήρου
Πρώην Προέδρου της Βουλής
Των Αντιπροσώπων
Αυτό που βιώνουμε δεν είναι πρωτόγνωρο, αλλά σίγουρα είναι εφιαλτικό. Ένας κόσμος άγριος σε πλήρη αστάθεια και σε πορεία επιστροφής στις πιο σκοτεινές περιόδους του ψυχρού πολέμου.
Ο συνεχιζόμενος πόλεμος με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την επικρεμμάμενη απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, δημιουργεί παγκόσμια ανησυχία για περαιτέρω κλιμάκωση. Καθώς ο Ρωσικός στρατός αντιμετωπίζει δυσκολίες, το λογικώς αναμενόμενο είναι μια περαιτέρω όξυνση των επιθετικών διαθέσεων του Ρώσου Προέδρου. Ενώ στο δυτικό στρατόπεδο παρατηρούνται ρωγμές στη στήριξη της Ουκρανία, με την Ουγγαρία και την Πολωνία να παίρνουν αποστάσεις από τον Ζελένσκι. Και τον αρχηγό του πλειοψηφίσταντος κόμματος στις εκλογές της Σλοβακίας και μελλοντικό πρωθυπουργό να υποστηρίζει τον τερματισμό της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία
Στην Ευρώπη ο δεύτερος επερχόμενος ενεργειακός χειμώνας, ο αλματώδης πληθωρισμός και η επί θύραις οικονομική ύφεση, ωθούν τα Ευρωπαϊκά συλλογικά θεσμικά όργανα σε περαιτέρω κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Καμμιά σκέψη για μια Ευρωπαϊκή διπλωματική πρωτοβουλία για επίτευξη εκεχειρίας, ειρήνευση και αναζήτηση λύσης στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Ακολουθούν ευπειθέστατα τις εντολές της υπερατλαντικής δύναμης χωρίς την παραμικρή διαφοροποίηση στα πλαίσια της κοινής εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας.
Με αυτά τα δεδομένα, αυτό που λογικά μπορεί να προκύψει είναι η περαιτέρω κλιμάκωση της κρίσης με απρόβλεπτες συνέπειες για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Είναι χαρακτηριστικό της παγκόσμιας ανησυχίας το γεγονός της διαφοροποίησης της στάσης της Κίνας και της Ινδίας. Οι οποίες ενώ αρχικά στήριζαν τη Ρωσία στην «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» κατά της Ουκρανίας, τώρα διαφοροποιούν τη στάση τους τασσόμενες υπέρ της διπλωματικής λύσης μέσω ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.
Πάντως την αναθεωρητική πολιτική του Ρώσου ηγέτη φαίνεται να ακολουθεί από κοντά η κατ’ εξοχή αναθεωρητική χώρα της περιοχής μας, η Τουρκία του Ταγίπ Ερτογάν. Η οποία οραματιζόμενη μια νέα οθωμανική αυτοκρατορία, πέραν της συνεχιζόμενης κατοχής στην Κύπρο και έωλων διεκδικήσεων εις βάρος της Ελλάδας συμπαρατάχθηκε πρόσφατα με το Αζερμπαϊτζάν
Για την εξάλειψη του θύλακα του Ναγκόρνο – Καραμπάχ και του γηγενούς Αρμενικού πληθυσμού.
Η έκρηξη βίας στη Μέση Ανατολή με τις επιθέσεις της Χαμάςκαι την αντεπίθεση του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζαςεπαναφέρει στο προσκήνιο το χρονίζον παλαιστινιακό πρόβλημα. Η ανάγκη εφαρμογής των ψηφισμάτων των Η.Ε για δύο κράτη με ασφαλή σύνορα αποτελεί τη μοναδική λύση για την εμπέδωση της σταθερότητας στην περιοχή.
Την παγκόσμια αποσταθεροποίηση επιτείνει και η κλιματική κρίση, με τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές να προκαλούν αγωνία για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Σε αυτό τον ταραγμένο και άγριο κόσμο, με το ψυχρό πόλεμο να έχει επανακάμψει δριμύς και με τους λαούς της Ευρώπης να είναι περιδεείς για τον επερχόμενο ενεργειακό χειμώνα οι επιλογές για όσους παραμένουν προσηλωμένοι στην ανάγκη παγκόσμιας συνεννόησης, δεν είναι πολλές. Όπως σε όλες τις σκοτεινές περιόδους της ιστορίας της ανθρωπότητας επιβάλλεται η συλλογική δράση των δυνάμεων της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας για τη διάσωση του ανθρώπινου πολιτισμού.