Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι στην Κύπρο έχουν μηνιαίο εισόδημα από 500-1750 ευρώ. Ανάλογη φυσικά θα είναι όταν «γεράσουν» και η σύνταξη τους. Μια ζωή δηλαδή παρέα με «Μισθό Πείνας» αλλά και «Σύνταξη Πείνας»!
Διαβάστε από την άλλη τα εξωφρενικά ωφελήματα που παίρνουν στην αφυπηρέτηση τους όσοι διετέλεσαν υπουργοί, βουλευτές και δήμαρχοι, εκτός των υπερβολικών μισθών που παίρνουν κατά τη διάρκεια της θητείας τους:
Υπουργοί με μόνο δυόμιση χρόνια (30 μήνες) θητεία, παίρνουν εφάπαξ φιλοδώρημα 58.000 ευρώ! Υπουργοί με 5 χρόνια θητεία παίρνουν φιλοδώρημα 94.000 ευρώ! Υπουργοί με 10 χρόνια θητεία παίρνουν φιλοδώρημα 232.000 ευρώ!
Κατ’ αναλογία ισχύει για τους βουλευτές: για θητεία 5 χρόνων φιλοδώρημα 76.000 ευρώ και για θητεία 10 χρόνων φιλοδώρημα 185.000. Για θητεία 15 και 20 χρόνια καλύτερα να μην αναφερθούν τα ποσά, μήπως και αυξηθεί η πίεση σε όσους το διαβάσουν!
Για τους δημάρχους, για θητεία 5 χρόνων από 54.000-76.000, για θητεία 10 χρόνων από 130.000 -185.000 ευρώ, ανάλογα αν πρόκειται για μικρό ή για μεγαλύτερο Δήμο.
Όσοι διετέλεσαν υπουργοί, βουλευτές και δήμαρχοι παίρνουν σύνταξη από τα 60 τους χρόνια, συνήθως δεύτερη ή τρίτη ή ακόμα και τέταρτη σύνταξη. Μιλούμε πλέον για ποσά που όλα μαζί φτάνουν τις πέντε μέχρι τις δεκαπέντε χιλιάδες τον μήνα. Αφού «ζαλίζονται» με αυτά τα εξωφρενικά ποσά, γιατί να σκέφτονται τους υπόλοιπους, τους κοινούς θνητούς, τους «ποριψιμιούς» που πρέπει να φτάσουν στην ηλικία των 65 χρόνων για να πάρουν μια σύνταξη των 500, των 600 ή των 700 ευρώ; Οι ποριψιμιοί πρέπει να πεινούν, πρέπει να φοβούνται είτε να ανάβουν το φως στο σπίτι τους είτε ακόμα να ανάβουν το κλιματιστικό, …μήπως και «ξεπαγιάσουν» στους καύσωνες της Κύπρου!!!
Οι φτωχοί όμως πρέπει να αυξάνονται, για να γεμίζουν τη δεξαμενή από όπου αντλούν «εύκολους» ψηφοφόρους οι πολιτικοί. Ανεπαρκείς κατά το πλείστο πολιτικοί, που ξέρουν μόνο να κοιτάζουν τις χιλιάδες ευρώ, που μπαίνουν κάθε τέλος του μήνα στον λογαριασμό τους, από το υστέρημα του λαού, αδιαφορώντας για τον μισό Κυπριακό λαό που γεννιέται και πεθαίνει πάμφτωχος. Και ως να μην έφτανε αυτό, οι προνομιούχοι, αφού συνταξιοδοτηθούν από τα 60 τους, αναζητούν να μας «υπηρετήσουν» μέχρι τέλους της ζωής τους από διάφορα άλλα πόστα, των πέντε και των δέκα χιλιάδων ευρώ τον μήνα, γιατί κατά τον Αριστοφάνη: «Τον πλούτο κανείς ποτέ δεν χόρτασε. Κι αν ένας αποχτήσει δεκατρία τάλαντα, τότε επιθυμεί δεκάξι, κι αν τα τσεπώσει αυτά, θέλει σαράντα»!
Όλοι όσοι καθημερινά κάνουν πάρτι με το υστέρημα του λαού, γιατί να θέλουν να λυθεί το κυπριακό πρόβλημα, αφού υπάρχει κίνδυνος να χάσουν τα τόσα ωφελήματά τους; Από την άλλη, με τέτοια κατάφωρη κοινωνική αδικία γιατί τούτος ο λαός να θέλει να αγωνιστεί για την ελευθερία της Κύπρου; Ο τόπος καταστρέφεται μέρα με τη μέρα, ενώ είναι χιλιάδες όσοι στοιβάζουν πλούτο στο εξωτερικό, για να εγκαταλείψουν το βυθιζόμενο καράβι της Κύπρου με το πρώτο μπαμ!
Α.Τρακκίδης, Διορισμένος Δημοτικός Σύμβουλος, Δήμου Γεροσκήπου.
