Τελείται την ερχόμενη Κυριακή 21 Μαΐου στις 8.30 π.μ. το 28ο ετήσιο μνημόσυνο του Νίκου Νικολαΐδη, από την Ι. Μ. Αγίου Νεοφύτου.
Για τους νεότερους που δεν έτυχε να τον γνωρίσουν ο Νίκος Νικολαϊδης συνέδεσε το όνομα του με την φωνή της αντίστασης και της δημοκρατίας κατά τις τραγικές μέρες του πραξικοπήματος του Ιουλίου του 1974.
Έφυγε ξαφνικά το πρωινό της 25ης Μαΐου του 1995 σε ηλικία 61 ετών αφήνοντας πίσω του το παράδειγμα της ανιδιοτέλειας, του πατριωτισμού και του αντιστασιακού πνεύματος υπέρ της δημοκρατίας.
Ο Νίκος Νικολαΐδης στο σύντομο πέρασμα του από τη ζωή καταξιώθηκε στη συνείδηση λαού και πολιτείας ως ο πατέρας της ελεύθερης ραδιοφωνίας στη Κύπρο αφού υπήρξε ο πρωτεργάτης της.
Η 1η του δράση έγινε με την στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ το 1953 όταν συμμετείχε και αυτός στις διαμαρτυρίες του παφιακού λαού που σημειώθηκαν κατά των εορταστικών εκδηλώσεων της στέψης.
Η δράση του συνεχίστηκε το 1955 κατά την διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα όπου προκαλούσε παράσιτα στις επικοινωνίες των Άγγλων στη Πάφο.
Το 1963-64 ο Ν. Νικολαϊδης συνέχισε την πατριωτική του δράση με την κατασκευή και λειτουργία τοπικού αυτοσχέδιου αγωνιστικού ραδιοσταθμού για αντιμετώπιση της τουρκικής ανταρσίας.
Η Κορυφαία όμως πράξη που τον καταξίωσε στην συνείδηση ολόκληρου του ελληνισμού ήταν τον Ιούλιο του 1974 με την λειτουργία του Ελεύθερου Ραδιοσταθμού της Κύπρου ενάντια στο πραξικόπημα της 15ης του Ιούλη. Ο Ραδιοσταθμός της αντίστασης και της δημοκρατίας λειτούργησε στις 15 και στις 16 του Ιούλη του74, στάθηκε όμως αρκετό για να συμβάλει στην διάσωση του προέδρου και Αρχιεπισκόπου της Κύπρου. Η φωνή του Μακαρίου μαγνητοφωνήθηκε για πάντα στη συνείδηση κάθε έλληνα κύπριου που αγωνίζεται για την δημοκρατία και την ελευθερία της πατρίδας του: “Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις, γνωρίζεις ποίος σου ομιλεί , είμαι ο Μακάριος …..“.
Και τέλος ο μήνας Μάιος σημειολογικά στάθηκε γι αυτόν μοιραίος και σημαδιακός στη ζωή του.
Στις 19 του Μάη γεννήθηκε, τον Μάιο του 59 προσλήφθηκε στο ΡΙΚ, τον Μάιο του 62 τέλεσε το γάμο του με την Δώρα, τον Μάιο του 94 αφυπηρέτησε, και τον Μάιο του 95 έκλεισε τον κύκλο της ζωής του.
