Παρακολουθώ με έκπληξη όσα κυκλοφορούν στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης αναφορικά με τα διαδραματισθέντα σε σύσκεψη αρχηγών κομμάτων με το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας για το σχηματισμό της Κυβέρνησης.

Επειδή, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ότι άξιος επιστήμονας της οικονομίας ο οποίος προοριζόταν για τη θέση του νέου Υπουργού Οικονομικών, απεκλείσθη την υστάτη, διότι υπήρξε στενός συνεργάτης μου, διά της ασκήσεως αρνησικυρίας (!), ήθελα, αν αυτό αληθεύει, να εκφράσω απορία και κυρίως βαθύτατη θλίψη.

Πιστώνω τον Νίκο Χριστοδουλίδη με ειλικρινή πολιτική βούληση να ασκήσει τα καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας με υψηλό αίσθημα ευθύνης, μακριά από ταπεινούς υπολογισμούς ισορροπιών και ευτελών προσωπικών και μικροκομματικών ελατηρίων.

Η ανοχή, ωστόσο, σε συμπεριφορές τοξικότητας, ανασφάλειας και ρεβανσισμού, στην ύψιστη πολιτειακή πράξη σχηματισμού του πρώτου Υπουργικού Συμβουλίου, που αποτελεί αποκλειστική συνταγματική προεδρική προνομία, αποτελεί παραφωνία.

Θέλω να ελπίζω ότι αυτό αποτελεί μια μικρή ατυχή παρένθεση.

Απευθύνω και πάλι θερμές και ειλικρινείς ευχές για κάθε επιτυχία στο νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.

Σημ: Ο ανεπίληπτος πολιτικός μου βίος  και η προσωπική μου ιστορία αγώνων για τη δημοκρατία, την ελευθερία και την κοινωνική προκοπή για τα οποία ταπεινά σεμνύνομαι, δεν ανέμενα ότι θα μπορούσε να αποτελέσει λόγο αρνητικού χαρακτηρισμού για οποιονδήποτε συνεργάτη ή συναγωνιστή μου.