Του Βαλεντίνου Φακοντή, Βουλευτή του ΑΚΕΛ Πάφου
Με ανακοίνωσή του στις 15 Φεβρουαρίου ο Υπουργός Παιδείας κ. Π. Προδρόμου θεωρεί ότι «εγείρεται ζήτημα αποφάσεων και βελτιωτικών παρεμβάσεων για το νέο Σχέδιο Αξιολόγησης Μαθητών». Για τα τετράμηνα σημειώνει πως «το νέο Σχέδιο Αξιολόγησης Μαθητών/τριών που εφαρμόζεται τμηματικά εδώ και τρία χρόνια, τυγχάνει σήμερα αμφισβήτησης από πολιτικές δυνάμεις και άλλες ομάδες». Ύστερα επιτίθεται στο ΑΚΕΛ με τη φράση «μια συγκεκριμένη πολιτική δύναμη το αντιμάχεται μάλιστα από την πρώτη στιγμή και προτού καν τύχει οποιασδήποτε εφαρμογής».
Την ίδια ημέρα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες κατέθεσε πρόταση νόμου για κατάργηση των εξετάσεων των τετραμήνων. Με σχετική δήλωση του Χρίστου Χριστοφίδη, βουλευτή, επικεφαλής του Γραφείου Παιδείας της Κ.Ε. ΑΚΕΛ, σημειώνεται ότι «ο θεσμός είναι πλήρως αποτυχημένος, καθώς έχει πάρει πολύ πίσω το εκπαιδευτικό μας σύστημα, έχει εκτοξεύσει την παραπαιδεία, έχει φορτώσει με άγχος και καταπίεση τα παιδιά μας, έχει φορτώσει με άγχος και καταπίεση τους εκπαιδευτικούς που τρέχουν απλά για να καλύψουν την ύλη, αλλά και τους γονιούς που τρέχουν τα παιδιά από ιδιαίτερα σε ιδιαίτερα, όσοι βέβαια μπορούν, γιατί οι άλλοι απλά τα βλέπουν να αποτυγχάνουν και δεν μπορούν να τα βοηθήσουν. Αυτός ο θεσμός έχει σκοτώσει την μαθησιακή διαδικασία. Εμείς θα ζητήσουμε να προχωρήσει τάχιστα η δική μας πρόταση νόμου και να τεθεί ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής».
Δυστυχώς ο κ. Προδρόμου επιμένει στον λάθος δρόμο που ο ίδιος και η απερχόμενη κυβέρνηση επέλεξαν. Οι εξετάσεις των τετραμήνων δεν εξυπηρετούν κανένα εκπαιδευτικό στόχο. Έχουν μετατρέψει το σχολικό χώρο σε εξεταστικό και όχι σε μαθησιακό κέντρο. Τις εμμονές του κ. Προδρόμου τις πληρώνουν οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί.
Η κριτική μάθηση, η σφαιρική γνώση, η πρόοδος των μαθητών δεν επιτυγχάνεται με αλλεπάλληλες εξετάσεις πάνω στη σχολική ύλη. Να γιατί το ΑΚΕΛ πήρε την πρωτοβουλία να καταθέσει πρόταση νόμου για κατάργηση των εξετάσεων των τετραμήνων. Αυτά δεν τα λέει μόνο το ΑΚΕΛ, πρώτα απ’ όλα είναι το κίνημα των μαθητών που ζητά την κατάργησή τους. Είναι οι συνδικαλιστές οι και γονείς που θέτουν ερωτήματα. Είναι και άλλες κοινωνικές δυνάμεις που προβληματίζονται.
Κάθε μέτρο κρίνεται από το αποτέλεσμά του και το μέτρο αυτό μόνο αναστάτωση έφερε στην εκπαιδευτική κοινότητα.
Γι’ αυτό η κατάργηση του είναι η μόνη λύση.