Συνέντευξη του Θεοφιλέστατου Επίσκοπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρο
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος, διαθέτει σημαντικό ποιμαντικό, φιλανθρωπικό, κοινωνικό και πολιτιστικό έργο κατά τη 15ετή διακονία του στην Ιερά Αρχιεπισκοπή και στην Επισκοπή Καρπασίας.
Στην Πάφο είχε στενότατη συνεργασία με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β’ αλλά και τον νυν Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ.κ. Γεώργιο. Ως υποψήφιος για τον μητροπολιτικό θρόνο της Ιεράς μητρόπολης Πάφου τυγχάνει ευρείας αποδοχής και αγάπης από το πλήθος των πιστών της Μητρόπολης Πάφου καθώς ως Επίσκοπος διακατέχεται από έντονο εκκλησιαστικό πνεύμα και χαρακτηρίζεται από τον απλό, ταπεινό, ευαγγελικό και συνετό λόγο με αποτέλεσμα να τιμά την παράδοση της Εκκλησίας και να εμπνέει με τον βίο και το έργο του.
Εμείς φροντίσαμε να συναντηθούμε μαζί του και να συζητήσουμε γύρω από την απόφασή του να υποβάλει υποψηφιότητα για τον μητροπολιτικό θρόνο της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου.
Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Καρπασίας κ. Χριστοφόρε πώς αποφασίσατε να υποβάλλετε υποψηφιότητα για τον Θρόνο της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου;
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι στην ουσία δεν είμαι αυτόκλητος υποψήφιος, αλλά ανταποκρίθηκα στην έκκληση πιστών και παραγόντων της Πάφου για να θέσω τον εαυτό μου στη διαδικασία αυτή, και τους ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη.
Παρόλο που γεννήθηκα στο Πελένδρι, το 1964, η πνευματική γέννησή μου αν θέλετε και η μετάβασή μου στην ιεροσύνη είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Πάφο. Ήταν το 1991 που χειροτονήθηκα σε Πρεσβύτερο και προχειρίσθηκα σε Αρχιµανδρίτη, εντασσόμενος στην Αδελφότητα της Ιεράς Μονής Παναγίας της Τροοδιτίσσας , υπηρετώντας τη Μητρόπολη Πάφου ως κληρικός για 20 έτη με συμμετοχή μου στη Θρονική Επιτροπή της Μητρόπολης.
Στην Πάφο ευλογήθηκα να έχω στενότατη συνεργασία με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β’ αλλά και τον νυν Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ.κ. Γεώργιο με τον οποίο έχω μετάσχει σε πολλά συνέδρια της Μητρόπολης. Επίσης ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’ ήταν εκείνος ο οποίος το 2007 με χειροτόνησε πρώτο Επίσκοπο της ανασυσταθείσης Επισκοπής Καρπασίας.
Γνωρίζω καλά τις ανάγκες και τις προκλήσεις της Μητρόπολης Πάφου και βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με τους πιστούς, τους ιερείς τον τοπικών ενοριών, αλλά και με τις Μονές της Μητρόπολης και συμβάλλω με κάθε μέσο στην πνευματική και φυσική ενδυνάμωση του εκκλησιάσματος, προκειμένου να εμπνεύσω με τη στάση και τον ευαγγελικό λόγο, ώστε να ενδυναμωθεί η ομόνοια και η ενότητα και να ανταπεξέλθουμε απέναντι στις προκλήσεις και τις αγωνίες που βιώνει ο Ορθόδοξος Χριστιανός.
Οφείλω πολλά στην Πάφο και για εμένα θα αποτελέσει ιδιαίτερη τιμή το ενδεχόμενο να επιλεγώ ως ο επόμενος Μητροπολίτης Πάφου. Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι ο λαός της Πάφου με καθαρή καρδιά, φωτισμένο νου και σύνεση θα κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή για το καλό και την ευημερία της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου.
Ποιο είναι το Όραμα το οποίο επιθυμείτε να κάνετε πράξη με την υποψηφιότητά σας;
Η επισκοπική ιδιότητα έχει συγκεκριμένη ουσία και αποστολή. Ο Επίσκοπος πρώτα και πάνω από όλα είναι Πατέρας. Αυτό σημαίνει να έχει τη θέληση και διάθεση με καθαρότητα, ειλικρίνεια και ευθύτητα να εμπνεύσει και να απαλύνει τον πόνο του κόσμου. Καλούμαστε να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα και όραμα της Εκκλησίας που εμπεριέχει το πνευματικό αγκάλιασμα προς τον λαό. Αποστολή μας να ζεστάνουμε τις καρδιές των ανθρώπων με ενότητα, πίστη, αγάπη και τη στάση ζωής μας, ώστε να καταστούμε σημείο αναφοράς Ελπίδας.
Η Εκκλησία οφείλει να εμπνέει τους ανθρώπους μέσα από την πνευματική της ζωή και εμπειρία και να δημιουργεί υποδομές για να ανακουφίζει τον πόνο, διότι υπάρχει πάρα πολύς πόνος στον κόσμο και σωματικός, αλλά και ψυχικός.
Ο σωματικός πόνος με ένα παυσίπονο αμβλύνεται, ο πνευματικός, όμως, χρειάζεται μια ολοκληρωτική θεώρηση και φροντίδα. Πρέπει η Εκκλησία να βοηθήσει τον άνθρωπο βιολογικά, λογικά (με τον λόγο), κοινωνικά και πνευματικά για να είναι η φιλανθρωπία της ολοκληρωμένη.
Η Εκκλησία δεν πρέπει να δημιουργεί ενοχές, οι ενοχές είναι ο χειρότερος εχθρός της ψυχικής κατάστασης του ανθρώπου.
Γι΄αυτό η Εκκλησία πρέπει να θεραπεύσει τον άνθρωπο από τις ενοχές και να τον εντάξει μέσα στην αγάπη και το έλεος του Θεού, για να νοιώσει παρηγοριά και ελπίδα. Ο Χριστός είναι μια αγκαλιά, αν εμείς μετατρέψουμε την αγκαλιά σε δικαστήριο Θεού, τότε δεν θα είμαστε εκκλησία θα είμαστε κάτι άλλο.
Όραμά μου είναι να υπάρξει ψυχική-καρδιακή ενότητα και ειρήνη χωρίς αίσθηση αδικίας τόσο ανάμεσα στους ιερείς όσο και ανάμεσα στους πιστούς μαζί με σύνεση και την ομορφιά της καρδιάς μας. Ενότητα, συνεργασία και κοινός στόχος με εκκλησιαστικό πνεύμα είναι τα στοιχεία που μπορούν να φέρουν τον τόπο πιο μπροστά. Δεν πρέπει να καθοδηγούμε, αλλά να εμπνέουμε με την αγάπη, την καλοσύνη και τα έργα μας τα οποία θα χαρακτηρίζονται από το φως του Χριστού και την προφορά προς τον Άνθρωπο.
