Σχεδόν μισός αιώνας έχει παρέλθει από το 1974 και τη διχοτόμηση της πατρίδας μας με τη βία των όπλων. Εάν μετά από τόσα χρόνια δεν ισχύει το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» τότε έχασαν οι λέξεις τη σημασία τους!
«Η Κούβα της Μεσογείου» ήταν η θεώρηση των αγγλοσαξόνων που διαμόρφωσε τη μοίρα της Κύπρου τον 20ο αιώνα. Τα αποτελέσματα της κατοχής τα ζούμε σήμερα, μαζί όμως διαπιστώνουμε και μια ακατανόητη στάση από την ηγεσία του τόπου που θυμίζει μόνο χώρες χωρίς κανένα εξωτερικό κίνδυνο.
Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι η Τουρκία αποσκοπεί στον έλεγχο όλης της Κύπρου. Μας έλεγαν πως η Τουρκία δεν επιδιώκει τη διχοτόμηση, αφού δήθεν θα επέκτεινε τη γραμμή αντιπαράταξης με την Ελλάδα κατά 180 χιλιόμετρα. Δεν μας είπαν όμως οι πολιτικοί μας ότι η Τουρκία υιοθετεί μαξιμαλιστικές θέσεις επιδιώκοντας, μέσω μιας γεφύρωσης των διαφορών, την αποδοχή από την πλευρά μας όλων εκείνων των όρων που θα έθεταν ολόκληρο το νησί υπό τουρκική κηδεμονία.
Σήμερα, οι ισλαμιστές βρίσκονται στο τιμόνι της Τουρκίας και έχουν οδηγήσει τη χώρα τους σε αντιπαράθεση με την Ευρώπη, την Αμερική και το ΝΑΤΟ, αφού εξυπηρετούν εχθρικά προς τη «Δύση» συμφέροντα! Εντούτοις οι «Δυτικοί», λόγω οικονομικών και άλλων συμφερόντων, αρνούνται να τιμωρήσουν την Τουρκία, τι κάνουν όμως οι δικοί μας ηγέτες εκτός από ενέργειες εξευμενισμού της κατοχικής δύναμης;
Αν σήμερα δεν επιδιώκουμε καθημερινά τη διεθνή απομόνωση της Τουρκίας, πότε θα μπορέσουμε τουλάχιστον να τη ζητήσουμε; Αν σήμερα, με μια Τουρκία «υπό διωγμό» δεν στοχεύουμε μέσω καθημερινού αγώνα στην επιβολή σκληρών κυρώσεων και στην αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο, πότε θα το επιδιώξουμε; Σήμερα επίσης, ενώ η Ρωσία τιμωρείται σκληρά από τη διεθνή κοινότητα λόγω της εισβολής της στην Ουκρανία, γιατί δεν εκμεταλλευόμαστε τη συγκυρία για επιδίωξη τιμωρίας του δικού μας εισβολέα; Μήπως περιμένουμε να χάσει τις εκλογές ο Ερντογάν και να αναλάβει ένας δημοκρατικός «διαλλακτικός» ηγέτης στην Τουρκία; Σε τέτοια περίπτωση όμως θα πιεστεί περισσότερο η δική μας πλευρά, αφού θα υπάρξει καλόπιασμα της Τουρκίας για επιστροφή στο «Δυτικό Μαντρί»! Που είναι η χρήση των εργαλείων που διαθέτουμε για να επιβάλουμε, τουλάχιστο εντός της γερμανοκρατούμενης Ε.Ε. σκληρά μέτρα κατά της Τουρκίας;
Είναι για να απορεί κάποιος όταν ακούει για προσπάθεια επανέναρξης των συνομιλιών από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά, ως η Τουρκία να ήταν έτοιμη να συναινέσει σε μια δημοκρατική λύση που προϋποθέτει υποχωρήσεις εκ μέρους της. Ειδικά τώρα, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, με τον Ερντογάν περισσότερο αδιάλλακτο από ποτέ, με στόχο να επανεκλεγεί. Πολύ λίγοι πιστεύουν πλέον σε επίτευξη λύσης στο Κυπριακό. Οι Τουρκοκύπριοι είναι σήμερα η ισχνή μειοψηφία στα κατεχόμενα, η αδύναμη Ελλάδα δεν μπορεί να υπερασπιστεί την Κύπρο, οι Εγγλέζοι βολεύονται με το «διαίρει και βασίλευε» και ένα τσούρμο πολιτικών της κακιάς ώρας κτίζουν πολιτικές καριέρες σε βάρος του απλού λαού.
Γέμισε η Κύπρος προέδρους και άλλους αξιωματούχους, που το μόνο που κάνουν είναι να στοιβάζουν πλούτο, πολλοί εκ των οποίων είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά. Ηγέτες δειλοί, ανάξιοι, αρκούνται μόνο σε διαμαρτυρίες για τα τετελεσμένα που δημιουργεί ο κατακτητής, όπως τα μαθητούδια της προδημοτικής!
Α.Τρακκίδης, Διορισμένος Δημοτικός Σύμβουλος Γεροσκήπου, Κίνηση Σωτηρία της Πάφου.
