Η ενέργεια είναι μία από τις κεντρικές παραμέτρους που επηρεάζουν την διεθνή πολιτική στον 21ο αιώνα.
Το 2050 καθορίστηκε ως το ορόσημο από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την βιώσιμη ανάπτυξη και όλος ο πλανήτης έθεσε στόχους για την αναχαίτιση της Κλιματικής Κρίσης. Σε 27 χρόνια θα πρέπει να κάνουμε την οριστική στροφή από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές και να επιτύχουμε την πλήρη ενεργειακή ουδετερότητα.
Στον 21ο αιώνα όμως, η ενέργεια παραμένει, πηγή πολέμων και ανταγωνισμών.
Τα γεγονότα των τελευταίων μηνών με τον πόλεμο στην Ουκρανία δείχνουν μάλιστα ότι ο αιώνας που ζούμε μπορεί να εξελιχθεί χειρότερος από τον προηγούμενο.
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο πισωγύρισμα. Ο πόλεμος έχει διαλύσει την ειρήνη στην Ευρώπη, προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων. Έφερε επίσης ξανά στο προσκήνιο τον επικίνδυνο μιλιταρισμό. Εκτός αυτών, κατέστρεψε και την ενεργειακή συνεργασία.
Οι συνέπειες του πολέμου είναι ακόμα μπροστά μας. Βιώνουμε ήδη την πρωτοφανή ενεργειακή κρίση που κτυπά το σπίτι του καθενός μας. Οι αλυσιδωτές επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης, μάς έχουν συλλάβει απροετοίμαστους. Τώρα βγαίνουν στο φως, οι αδυναμίες μας στο να σχεδιάσουμε έγκαιρα και να εφαρμόσουμε μια ολοκληρωμένη στρατηγική.
Τι έγινε τα τελευταία 10 χρόνια της διακυβέρνησης Αναστασιάδη στον τομέα της ενέργειας; Πολύ λίγα βήματα για την πράσινη μετάβαση.
Υστερούμε στα ηλεκτρικά δίκτυα για να υποδεχθούμε τις ΑΠΕ. Δεν «σηκώνουν» πολλά φωτοβολταϊκά.
Μείναμε πίσω στις υποδομές αποθήκευσης ηλεκτρισμού που παράγεται από τις ΑΠΕ.
Οι συμβάσεις που δόθηκαν για την ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ κατακυρώθηκαν σε πολύ υψηλές τιμές.
Τώρα που οι τιμές του ηλεκτρισμού εκτοξεύτηκαν στα ύψη τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα. Έλεγαν λόγια πολλά, ο πρόεδρος και οι υπουργοί του και έκαναν ελάχιστα. Τα δέκα χρόνια της διακυβέρνησης Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ, ήταν δυστυχώς για την Κύπρο 10 χρόνια χαμένα.
Ας μην κρύβονται πίσω από τις συνέπειες της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης. Η αλήθεια είναι ότι τα δικά τους λάθη, έχουν επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Καλούμε τους πολίτες να δουν τί έκαναν τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ που ανέπτυξαν τις ΑΠΕ και να συγκρίνουν με τα πενιχρά έργα της απερχόμενης κυβέρνησης. Χώρες με πολύ λιγότερη ηλιοφάνεια, βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, πέτυχαν υψηλές επιδόσεις με ΑΠΕ σε φωτοβολταϊκά. Γιατί άραγε;
Τι εμπόδιζε την κυβέρνηση του Συναγερμού για 10 χρόνια να κάνει αυτά που της αναλογούσαν; Είχαν φαίνεται άλλες προτεραιότητες…
Η ενέργεια για εμάς ως ΑΚΕΛ είναι κοινωνικό αγαθό που πρέπει να παρέχεται με προσιτή τιμή στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις…
Γι’ αυτό, κατά την άποψή μας, το κράτος πρέπει να παρέμβει με διορθωτικά μέτρα και να δώσει συγκεκριμένες λύσεις και ελαφρύνσεις:
Πώς θα στηριχθούν τα νοικοκυριά;
Πόσοι είναι σήμερα εκτεθειμένοι στην ενεργειακή φτώχεια;
Πώς θα σταθούν και θα δουλέψουν οι επιχειρήσεις, οι μικρομεσαίοι;
Και εδώ η απερχόμενη κυβέρνηση αρνείται να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί. Η Βουλή, με πρωταγωνιστικό ρόλο του ΑΚΕΛ έχει προχωρήσει στην ψήφιση νόμων για συγκράτηση των μεγάλων αυξήσεων στην ενέργεια.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης αρνείται να υπογράψει τους νόμους.
Απορρίπτει:
- Τη μείωση του ΦΠΑ στον ηλεκτρισμό
- Την κατάργηση της διπλής φορολογίας στα καύσιμα
- Την επιβολή πλαφόν στα καύσιμα μέσα στις δύσκολες και ασταθείς οικονομικά συνθήκες σήμερα..
Το ΑΚΕΛ είναι αποφασισμένο να αγωνιστεί για στήριξη των μικρομεσαίων στρωμάτων με προτεραιότητα στις ιδιαίτερα ευάλωτες ομάδες. Υπάρχει μια ευκαιρία και δεν πρέπει να χαθεί και αυτή δεν οφείλεται στην κυβέρνηση αλλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση: το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας προσφέρει σημαντικούς πόρους για να καλύψουμε τις έκτακτες ανάγκες γρήγορα και με σχεδιασμό.
Θέση μας ως ΑΚΕΛ είναι να υπάρξει κλιμακωτή επιδότηση για άμεση εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις οικιστικές μονάδες. Θέση μας είναι επίσης η φορολόγηση των απροσδόκητα υπέρογκων κερδών των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας.Οι πολιτικές αναδιανομής πόρων είναι αναγκαίες περισσότερο από ποτέ προηγουμένως.
Σε ότι αφορά την προοπτική αξιοποιίησης του φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, θεωρώ ότι η δεκαετία που πέρασε χαρακτηρίστηκε από πολλές επιπολαιότητες στην διαχείριση μιας τόσο σοβαρής και υποσχόμενης προοπτικής.
Πριν από 10 χρόνια, επί διακυβέρνησης Χριστόφια, εντοπίστηκε το πρώτο εμπορεύσιμο κοίτασμα, το Αφροδίτη. Από τότε, επί της διακυβέρνησης Αναστασιάδη, λέχθηκαν πολλά και ωραία λόγια που δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση Αναστασιάδη έμπλεξε την Κύπρο σε μια μεγάλη περιπέτεια.
Αντί να δουλέψει αθόρυβα και μεθοδικά για το φυσικό αέριο, παράλληλα με τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού για να ενισχύσει και την προσπάθεια επανένωσης, εγκατέλειψε το τραπέζι του ΟΗΕ.
Έκανε τριμερείς για δημόσιες σχέσεις και μεγαλόπνοες διακηρύξεις για αγωγούς που έμειναν στα χαρτιά.
Χρειαζόμαστε ένα ρεαλιστικό σχέδιο για να πετύχουμε που να λαμβάνει υπόψη την αδήριτη ανάγκη για επανάληψη των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού και τις νέες ανάγκες που έχει η Ευρώπη σε εναλλακτικές επιλογές προμήθειας φυσικού αερίου.
