Αυτό που βιώνουμε δεν είναι πρωτόγνωρο, αλλά σίγουρα είναι εφιαλτικό. Ένας κόσμος άγριος σε πλήρη αστάθεια και σε πορεία επιστροφής στις πιο σκοτεινές περιόδους του ψυχρού πολέμου.

Το τελευταίο επεισόδιο με την κήρυξη επιστράτευσης από τον Πούτιν και την σαφή απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, δημιουργεί παγκόσμια ανησυχία για περαιτέρω κλιμάκωση στη Ρωσοουκρανική κρίση. Καθώς ο «ανίκητος» κόκκινος στρατός ετράπη σε φυγή σε μερικές από τις καταληφθείσες περιοχές της Ουκρανίας, το λογικώς αναμενόμενο είναι μια περαιτέρω όξυνση των επιθετικών διαθέσεων του Ρώσου Προέδρου.

Στην Ευρώπη ο επερχόμενος ενεργειακός χειμώνας, ο αλματώδης πληθωρισμός και η επί θύραις οικονομική ύφεση, ωθούν τα Ευρωπαϊκά συλλογικά θεσμικά όργανα σε περαιτέρω κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Καμμιά σκέψη για μια Ευρωπαϊκή διπλωματική πρωτοβουλία για επίτευξη εκεχειρίας, ειρήνευση και αναζήτηση λύσης στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Ακολουθούν ευπειθέστατα τις εντολές της υπερατλαντικής δύναμης χωρίς την παραμικρή διαφοροποίηση στα πλαίσια της κοινής εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας.

Με αυτά τα δεδομένα, με ένα Πούτιν καθημαγμένο και εν πολλοίς ταπεινωμένο, αυτό που λογικά μπορεί να προκύψει είναι η περαιτέρω κλιμάκωση της κρίσης με απρόβλεπτες συνέπειες για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Είναι χαρακτηριστικό της παγκόσμιας ανησυχίας το γεγονός της διαφοροποίησης της στάσης της Κίνας και της Ινδίας. Οι οποίες ενώ αρχικά στήριζαν τη Ρωσία στην «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» κατά της Ουκρανίας, τώρα διαφοροποιούν τη στάση τους τασσόμενες υπέρ της διπλωματικής λύσης μέσω ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.

Πάντως την αναθεωρητική πολιτική του Ρώσου ηγέτη φαίνεται να ακολουθεί από κοντά η κατ’ εξοχή αναθεωρητική χώρα της περιοχής μας, η Τουρκία του Ταγίπ Ερτογάν. Η οποία οραματιζόμενη μια νέα οθωμανική αυτοκρατορία, πέραν της συνεχιζόμενης κατοχής στην Κύπρο, επιβουλεύεται ανοικτά την κυριαρχία της Ελλάδας με κυνικές και απροκάλυπτες απειλές κατάληψης των νήσων του Αιγαίου, ενώ εγείρει μειονοτικό ζήτημα για τους Μουσουλμάνους – Έλληνες πολίτες της Δυτικής Θράκης.

Σε αυτό τον ταραγμένο και άγριο κόσμο, με το ψυχρό πόλεμο να έχει επανακάμψει δριμύς και με τους λαούς της Ευρώπης να είναι περιδεείς για τον επερχόμενο ενεργειακό χειμώνα οι επιλογές για όσους παραμένουν προσηλωμένοι στην ανάγκη παγκόσμιας συνεννόησης, δεν είναι πολλές. Όπως σε όλες τις σκοτεινές περιόδους της ιστορίας της ανθρωπότητας είναι η συλλογική δράση των δυνάμεων της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας για τη διάσωση του ανθρώπινου πολιτισμού.

Σημ.: Η επικράτηση νεοφασιστικών κομμάτων στη Σουηδία και την Ιταλία πρέπει να σημάνει συναγερμό. Οι βρυκόλακες της ιστορίας επιστρέφουν. Ώρα να το ακούσουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, οι οποίοι υπνώττουν. Ώρα να κατανοήσουν ότι οι πολιτικές της μονόπλευρης λιτότητας, των ανάλγητων μνημονίων, της διαμόρφωσης πολιτικών από τις περίφημες αγορές και η ανεξέλεγκτη μετανάστευση οδηγούν στην παλινόρθωση των βρυκολάκων του παρελθόντος. Επιτέλους θα συνέλθουν;