Η λειψυδρία είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος. Λόγω της παρατηρούμενης κλιματικής αλλαγής, η ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου βιώνει μειωμένα ποσοστά βροχόπτωσης, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τη διαθεσιμότητα του νερού. Είναι ακριβώς για τον πιο πάνω λόγο που η διαχείριση του νερού, ειδικότερα του πόσιμου νερού, πρέπει να τεθεί πάνω σε μια πιο ορθολογιστική βάση.
Η εφαρμογή μέτρων για αύξηση των υδάτινων πόρων με στόχο την υδατική ασφάλεια, καθίσταται αναγκαία για το νησί μας. Σε τρεις επαρχίες της ελεύθερης Κύπρου, τη Λευκωσία, τη Λεμεσό και τη Λάρνακα, λειτουργούν σήμερα Συμβούλια Υδατοπρομήθειας . Αντίθετα στην επαρχία Πάφου, ελλείψει Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας, δηλαδή ενός κοινού φορέα διαχείρισης του πόσιμου νερού, ο κάθε Δήμος και Κοινότητα επιλύουν από μόνοι τους προβλήματα τεχνικής φύσης, σχετικά με το σχεδιασμό, εγκατάσταση, συντήρηση, επιδιόρθωση, επέκταση των δικτύων ύδρευσης. Παράλληλα πρέπει να μεριμνούν για τη διάθεση υγιεινού πόσιμου νερού, από την εισαγωγή του νερού στα ντεπόζιτα μέχρι και το τελευταίο σπίτι στην περιοχή ευθύνης τους.
Στην επαρχία Πάφου, τα δίκτυα υδατοπρομήθειας λειτουργούν συνήθως ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, τόσο στους Δήμους όσο και τις Κοινότητες. Ο πάροχος πόσιμου νερού είναι σχεδόν αποκλειστικά το τμήμα αναπτύξεως υδάτων (Τ.Α.Υ). Από το διυλιστήριο στον Υδατοφράκτη Ασπρόκρεμμο, το πόσιμο νερό οδηγείται μέσω αγωγών στις υδατοδεξαμενές-ντεπόζιτα, τόσο των Δήμων όσο και των Κοινοτήτων της «χαμηλής περιοχής Πάφου». Από τη στιγμή όμως που το παρεχόμενο νερό χύνεται στα ντεπόζιτα των Δήμων και των Κοινοτήτων, η ευθύνη παροχής υγιεινού πόσιμου νερού στον τελικό καταναλωτή μετατίθεται στους φορείς ύδρευσης, δηλαδή τα Συμβούλια Υδατοπρομήθειας (δεν υπάρχει στην Πάφο), τους Δήμους και τα Κοινοτικά Συμβούλια.
Στις υδατοδεξαμενές – ντεπόζιτα, αρχίζει η διαδικασία παροχής υγιεινού νερού μέχρι και το τελευταίο νοικοκυριό ενός Δήμου ή μιας Κοινότητας. Έξι ντεπόζιτα στον Δήμο Γεροσκήπου, υπερδιπλάσια στον Δήμο Πάφου, ένα, δύο μέχρι και τρία ντεπόζιτα σε κάθε μια από τις γύρω Κοινότητες. Όλα διάσπαρτα σε όλα τα μήκη και πλάτη των Δήμων και Κοινοτήτων, κατά το πλείστον στα πιο ψηλά σημεία, αφού το σύστημα ροής μέσω της βαρύτητας προσφέρει μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας. Παρά την πρόνοια για περίφραξη των ντεποζίτων κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει πιθανές δολιοφθορές, π.χ. δηλητηρίαση του νερού, που μπορούν να αποβούν μοιραίες για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Η συντελούμενη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης, μετά την ψήφιση από τη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου, επιβάλει τον συντονισμό και τη σταδιακή ενοποίηση των δικτύων υδατοπρομήθειας. Ομολογουμένως πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα με στόχο τον εκσυγχρονισμό της προμήθειας υγιεινού πόσιμου νερού, τουλάχιστο στη «χαμηλή περιοχή Πάφου».
Είναι ακριβώς για τους πιο πάνω λόγους που πρέπει να δημιουργηθεί το συντομότερο το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Πάφου, που θα προβαίνει σε σχεδιασμό και δημιουργία σύγχρονων σταθμών υδροδότησης. Ζητούμενο είναι η αναβαθμισμένη παροχή υγιεινού πόσιμου νερού, η συγκράτηση της τιμής του νερού, ο έλεγχος και ο περιορισμός των διαρροών και προπάντων η διαφύλαξη της υγείας των πολιτών, μέσα από την ασφαλή λειτουργία του δικτύου. Σημαντικότατη παράμετρος είναι η εφαρμογή της νέας ευρωπαϊκής οδηγίας που επιβάλλει ενισχυμένα πρότυπα ποιότητας των υδάτων, τα οποία είναι αυστηρότερα από τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ).
Αντώνης Τρακκίδης, Διορισμένος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Γεροσκήπου.
