Μπλεγμένο κουβάρι, μνήμη και λήθη βαθειά αγκαλιασμένες, στη χώρα των μετριοτήτων που διχοτόμησαν το νησί, που κατακρεούργησαν τις ζωές και τα όνειρά μας, εμάς, των αφελών ονειροπόλων, της πλειοψηφίας του απλού λαού.
Εδώ, που ο ενταφιασμός της ιστορίας αιώνων αχνοφαίνεται στον ορίζοντα. Ξέρουμε γιατί. Ουδέποτε στην ιστορία αυτού του τόπου λατρεύτηκε τόσο πολύ, όσο σήμερα, το χρήμα, η πλάνη των ηλιθίων, που θεωρείται σαν μέσο ανέλιξης και μέτρο προσωπικής καταξίωσης.
«Η γνώση είναι δύναμη, ενώ η σιωπή είναι η αρετή ενός ανόητου», διατύπωνε ο Φράνσις Μπέικον, που θεμελίωσε την έννοια της επιστήμης και έδωσε έναν σκληρό αγώνα για την Ευρώπη, ώστε να βγει από τον πνευματικό μεσαίωνα. Περιγράφοντας την τυποποιημένη καθημερινότητα της κυπριακής κοινωνίας, δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσουμε την επικρατούσα άγνοια, αλλά και τη σιωπή, όπου είναι βυθισμένη. Ένα γεγονός που δικαιολογεί το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών, αυτών που έζησαν την αναγέννηση και των ραγιάδων αυτού του τόπου, που έζησαν και ζουν ακόμα στο σκοτάδι. Κυριαρχούν τα κατεψυγμένα μυαλά που επιμένουν στα παλιά. Αυτά μόνο ξέρουν άλλωστε. Κάθε τι νέο τους φοβίζει, όχι μόνο γιατί δεν το κατανοούν, αλλά, κυρίως, γιατί αποκαλύπτει την ανεπάρκεια τους!
Με αυτά τα δεδομένα, δεν μπορεί αυτός ο λαός να επιτύχει κάτι καλύτερο. Όταν η ανάγκη για άλματα προόδου αναλαμβάνεται από μετριότητες, ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για πορεία ολέθρου, είτε αυτό αφορά διοίκηση κρατικών οργανισμών, είτε πόλεων ή και του ίδιου του κράτους. Η επικρατούσα αχαλίνωτη φιλοδοξία αλλά και ο διάσπαρτος ερασιτεχνισμός, συμπαρασύρουν στο πέρασμά τους κάθε ίχνος σοφής και δημιουργικής σκέψης που γεννά τούτος ο τόπος.
Η κοινωνία μας, όπως την έχουμε διαπλάσει, εκτός από αγέλες σαλιγκαριών επωάζει και πολλούς λύκους. Πώς κατάφεραν όμως να ξεγελάσουν τον κόσμο να τους παραδώσει το πηδάλιο της εξουσίας; Απροκάλυπτα πλέον, εξάγουν πλούτο για να ζήσουν εκτός Κύπρου την «αθανασία» τους. Συνάμα, ο φτωχός αλλά ένοχος λαός παρακολουθεί αμήχανος ή μάλλον διαμαρτύρεται κοιμώμενος, ως να ζει ένα άσχημο όνειρο που τον βρίσκει αλυσοδεμένο, ανήμπορο να αντιδράσει μπροστά στον κίνδυνο.
Το πάρτι αφαίμαξης του αφελούς λαού διοργανώνει το κατεστημένο, οι διαχρονικοί κλέφτες, οι οποίοι, με όλη την άνεση προετοιμάζουν την έξοδό τους, παρατώντας το κράτος για τελικό ξεκοκάλισμα στις ύαινες, που οι ίδιοι ανέθρεψαν. Δεν είναι άλλοι επίσης από τα κυκλώματα διαπλοκής, διαφθοράς και αναξιοκρατίας που μετέτρεψαν το χρυσοπράσινο φύλλο σε βόθρο, που αναδύει συνεχώς μπόχα. Και ο τόπος οδηγείται σε λουκέτο. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα υπαρξιακού άγχους που χαρακτηρίζει την Κύπρο του σήμερα, ζητείται ελπίς. Προεδρικές εκλογές 2023. Η τελευταία ευκαιρία.
Αντώνης Τρακκίδης, Διορισμένος Δημοτικός Σύμβουλος Γεροσκήπου.
