Είναι πραγματικά μάταιο να ψάχνουμε τρόπους και δράσεις για να φτιάξουμε ένα καλύτερο οικοσύστημα όταν εμείς οι άνθρωποι δεν σεβόμαστε αυτά που ήδη έχουμε… το αστικό πράσινο και την διαφύλαξη των δέντρων στην πόλη μας. Τα αυτονόητα δηλαδή.

Δεν θα ξεκινήσω να γκρινιάζω για το σημερινό λυπηρό γεγονός της κοπής δέντρων στην Γρίβα Διγενή. Ήδη αυτό έγινε από δεκάδες συμπολίτες μου και το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Δεν είναι άλλωστε και η πρώτη φορά που βρισκόμαστε εκ των υστέρων μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός. Σαφώς και δεν συμφωνώ με την κοπή δέντρων! Σαφώς και αρνούμαι να αποδεχτώ ότι δεν μπορούσαν να υπάρξουν άλλες λύσεις, έστω και αν ο σχεδιασμός δυσκόλευε το όποιο έργο ανάπλασης της λεωφόρου. Όπως σχολίασε κάποτε και ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας μακαριστός Γλαύκος Κληρίδης, δεν πήγαν τα δέντρα να βρουν τους ανθρώπους αλλά…. οι άνθρωποι πήγαν και βρήκαν τα δέντρα…. Φέρνω τα λόγια του ως παράδειγμα γιατί τα δέντρα επι της συγκεκριμένης Λεωφόρου υπήρχαν εδώ και πολλές δεκαετίες και θα έπρεπε να επιδείξουμε τον απαραίτητο σεβασμό…

Η άρνηση διαβούλευσης και διαλόγου με οργανωμένους πολίτες, κόμματα, περιβαλλοντικές οργανώσεις, επιτροπές πρασίνου αλλά ακόμη και με μελετητές, τεχνικούς μηχανικούς, συγκοινωνιολόγους και επαγγελματικά επιμελητήρια, είναι δείγμα πώς κάτι δεν γίνεται απολύτως σωστά σε αυτή την πόλη. Αν προηγείτο ο απαραίτητος διάλογος της τοπικής αρχής με την κοινωνία είμαι σίγουρος θα μπορούσε να βρεθεί η ορθότερη εφικτή λύση και σίγουρα θα υπήρχαν και λιγότερες αντιδράσεις.

Είναι γεγονός πως κανένας πολίτης δεν διαφωνεί με τα βελτιωτικά έργα στην πόλη του, ειδικά αν αυτά έχουν ως στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής του. Ίσως υπάρχουν και περιπτώσεις που για να ευοδωθούν οι στόχοι για ολοκλήρωση ενός έργου, να πρέπει να θυσιαστούν και κάποια δέντρα. Αυτό όμως πρέπει να γίνεται κάτω από συνθήκες διαλόγου και εξάντλησης όλων των τεχνικών προϋποθέσεων.

Σήμερα τοποθετούμαι για να ενθαρρύνω τους οργανωμένους φορείς, τα περιβαλλοντικά σωματεία και οργανώσεις, τα παθογενή κόμματα που κόπτονται δήθεν για το περιβάλλον, τις τοπικές οργανώσεις, τους αξιωματούχους των Δήμων όλης της Πάφου, τους Βουλευτές της Πάφου που σιωπούν εκκωφαντικά και να τους προτείνω να δράσουν συλλογικά με άμεσες ενέργειες τόσο για άμεση αντιστάθμιση αυτών των απωλειών με νέα δέντρα όσο και θέσπιση νομοθεσιών που να υποχρεώνουν τις τοπικές αρχές και τις Κυβερνητικές υπηρεσίες σε διάλογο και συγκατάθεση και των υπολοίπων φορέων για κοπή δέντρων. Είναι αδιανόητο να συνεχίσουμε να ζούμε αυταρχικές συμπεριφορές απ’ όπου και αν προέρχονται, με θύμα το αστικό πράσινο αλλά και κατ’ επέκταση τον ίδιο τον άνθρωπο. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα λοιπόν. ΟΙ φωνασκίες και οι γκρίνιες εκ των υστέρων δεν ωφελούν κανένα. Πόση πράσινη πόλη θέλουμε τελικά;