Η κοινωνία μας διαλύετε μπροστά στα μάτια μας. Κατά τα άλλα οι κύριος υπεύθυνοι μας διαβεβαιώνου πως όλα είναι βατά.!
Σε αυτό το τόπο που λέγετε Κύπρος κάποιοι έχυσαν πολύ αίμα για να ζούμε και να υπάρχουμε εμείς σήμερα.
Μια βόλτα στα δημόσια κτίρια τις ”Δημοκρατίας” είναι αρκετή για να αντιληφθεί κάποιος την τραγικότητα της μετέπειτα εξέλιξης μας που θα ακολουθήσει.
Δημόσια αγαθά όπως είναι η παιδεία και η υγεία στο μεγαλύτερο τους ποσοστό πάσχουν ένεκα αυτής της κατάσταση που δεν είναι άλλη από την μεταναστευτική επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά με την ανοχή του κράτους μας. Σήμερα γινόμαστε όλοι μάρτυρες της ”εκτέλεσης” του τρίτου και πολύτιμου αγαθού της Δημοκρατίας, είναι η Ελευθερία!
Στους δρόμους που οι παππούδες, θείοι και πατεράδες μας πολεμώντας κράτησαν ελεύθερους δεν επιτρέπετε σε κανένα φιλοξενούμενο να τους μαυρίζει.
Κι’αν τους μαυρίζει…?
Τι κάνομε?
Τι μπορούμε να κάνουμε?
Έντονος είναι ο προβληματισμός ανάμεσα στους πολίτες, το αίσθημα της ποιοτικής ευημερίας μοιάζει να είναι προνόμιο των λίγων αφού προφανώς δεν περνούν από αυτούς τους δρόμους, δημόσια σχολεία και νοσοκομεία δεν είναι στις επιλογές τους.
Όσο περνάει ο καιρός το πρόβλημα μεγαλώνει όπως επίσης μεγαλώνει και η ψαλίδα μεταξύ τάξης των πολιτών με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το κράτος έχει την ευθύνη με τις επιλογές του να μην δημιουργεί τάξεις πραγμάτων μεταξύ των πολιτών.
Η ελευθερία και η ποιότητα ζωής είναι προνόμιο όλων!
