Ο κ. Σακέλλης συνεργάζεται με το Πετρίδειο Ίδρυμα εδώ και τρία χρόνια, όταν τον κάλεσε το ΔΣ να συντονίσει την πρώτη έκθεση με διοργανωτή το Ίδρυμα. Ήταν εξαρχής ένα πολύ θετικό και δημιουργικό κλίμα, γι’ αυτό και η συνεργασία συνεχίστηκε με τις επόμενες εκθέσεις, και εξακολουθεί, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όπως λέει.

Σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Πετρίδειου Ιδρύματος, οι εκθέσεις αυτές, με συντονιστή τον Γιάννη Σακέλλη, αποτελούν ένα σήμα προς τους συμπολίτες, ότι η Πάφος δεν διαθέτει μόνο πολιτιστικό παρελθόν, αλλά και παρόν και μέλλον,

Με τις εκθέσεις, το Πετρίδειο Ίδρυμα δίνει ένα βήμα, μιαν πλατφόρμα, ώστε οι αυτοδίδακτοι και οι νέοι καλλιτέχνες να παρουσιάσουν το έργο τους, να δοκιμαστούν στη σχέση με το κοινό και, από εκεί και πέρα, να αξιοποιήσουν την εμπειρία για τη μελλοντική τους πορεία, ο καθένας κατά τις δυνατότητες και το ταλέντο του, και φυσικά με διάθεση για σκληρή δουλειά, δηλώνει ο κ. Σακέλλης σε συνέντευξή του.

Βασικός στόχος, σημειώνει, είναι να στηρίξουν τους αυτοδίδακτους και τους νέους καλλιτέχνες και ειδικά της Πάφου, εξηγώντας ότι όλοι οι συμμετέχοντες κατάγονται από την Πάφο ή είναι μόνιμοι κάτοικοι της πόλης. Συνεπώς, δίνοντας βήμα σε αυτούς τους δημιουργούς, τους συστήνουμε στο κοινό και ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει η ανάλογη ανταπόκριση, συμπλήρωσε. Πρόσθεσε πως “οι εκθέσεις είναι ένα σήμα προς τους συμπολίτες, ότι η Πάφος δεν διαθέτει μόνο πολιτιστικό παρελθόν, αλλά και παρόν και μέλλον, ότι υπάρχει μια ανερχόμενη καλλιτεχνική σκηνή, που αξίζει να τη γνωρίσουν και να την υποστηρίξουν. Στην περίπτωσή μας, σημείωσε, το κεντρικό ζητούμενο είναι δώσουμε ένα στίγμα, ένα σημάδι ότι η τέχνη στην Πάφο είναι ζωντανή”.

Αναφορικά με την ανταπόκριση του κοινού, στις τρεις καλλιτεχνικές εκθέσεις που διοργάνωσε μέχρι τώρα το Πετρίδειο απήντησε πως αυτή αποτέλεσε μεγάλη ενθάρρυνση, αλλά, όπως είπε, « και μια επιβεβαίωση ότι έχουμε όλοι ανάγκη από τέτοιες εκδηλώσεις, που φοβάμαι ότι, μετά τη γιορτή του 2017, γίνονται όλο και πιο σπάνιες, καθώς η εν γένει πολιτιστική κίνηση της Πάφου ακολουθεί μια φθίνουσα πορεία». Ο κόσμος, ωστόσο, συνέχισε, και φυσικά οι ίδιοι οι καλλιτέχνες, είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν κάθε αξιόλογη πρωτοβουλία, όπως διαπιστώθηκε και στις τρεις εκθέσεις που έγιναν μέχρι σήμερα. Ελπίζουμε, λοιπόν, σε ακόμα καλύτερη συνέχεια, πρόσθεσε.

Ερωτηθείς πόσο βοηθούν και προάγουν τον πολιτισμού τέτοιου είδους εκδηλώσεις ο κ. Σακέλλης σημείωσε πως τα όρια των εκδηλώσεων είναι πολύ συγκεκριμένα, και έχουν ένα ειδικό τοπικό ενδιαφέρον.

Δεν πρόκειται, δηλαδή, όπως εξήγησε για εκδηλώσεις μεγάλης εμβέλειας, διότι εξαρχής δεν ήταν αυτός ο στόχος. “Αν η Πάφος είχε την πολιτιστική δραστηριότητα που θα μπορούσε και που θα άξιζε να έχει, τότε ο ρόλος αυτών των εκθέσεων θα ήταν περισσότερο συμπληρωματικός, θα εμπλούτιζε ένα ευρύτερο πολιτιστικό πρόγραμμα. Ωστόσο, τα πράγματα παρατήρησε, είναι τόσο φτωχά, ώστε οι εκδηλώσεις του Πετριδείου αποκτούν έναν αναβαθμισμένο ρόλο, ενώ επωμίζονται και ένα βάρος μάλλον δυσανάλογο σε σχέση με τους αρχικούς τους στόχους”.

Σε ό,τι αφορά τη συνεργασία του με το Πετρίδειο Ιδρυμα, ο κ. Σακέλλης αναφέρει ότι “οι άνθρωποι του Πετριδείου, με τη συνέπεια και την ανιδιοτέλεια τους, με έκαναν να αισθανθώ από την αρχή ασφαλής και μου έδωσαν την ελευθερία που χρειάζεται ένας επιμελητής ή συντονιστής ώστε να ανταποκριθεί στη δουλειά του”.

Είμαι, είπε, «πολύ ευγνώμων γι’ αυτό, και το ίδιο πιστεύω να αισθάνονται και οι καλλιτέχνες που είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στις εκθέσεις». Το Ίδρυμα τόνισε, πήρε μια πολύ ωραία πρωτοβουλία, που είναι και μια μεγάλη ευθύνη, και νομίζω ότι στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, τιμώντας τους ευεργέτες Χριστόδουλο και Μαρία Πετρίδη, και συμβάλλοντας στην πολιτιστική ανάπτυξη της Πάφου. Το έργο είναι δύσκολο, αλλά το Ίδρυμα κινείται με μεγάλη προσήλωση και φαίνεται ότι οι δράσεις του θα ενταθούν στα επόμενα χρόνια, εμπλουτίζοντας όλο και πιο δυναμικά το πολιτιστικό τοπίο της πόλης μας.

Ερωτηθείς κατά πόσο η Πάφος στερείται πολιτισμού ή είναι φυτώριο πολιτισμού, αλλά και αν υπάρχουν νέα ταλέντα και ενεργοί, επαγγελματίες καλλιτέχνες ο κ. Σακέλλης δηλώνει πως “σε σχέση με τους δημόσιους φορείς, η Πάφος στερείται πολιτισμού, υπό την έννοια ότι απουσιάζει και το γενικό όραμα και οι συγκεκριμένες πολιτικές προς την υλοποίησή του”.

Την ίδια στιγμή, σε σχέση με τους καλλιτέχνες, λέει, “η πόλη μας εξακολουθεί να είναι φυτώριο πολιτισμού, όπως ήταν ανέκαθεν. Αυτή η αναντιστοιχία, ανάμεσα στην επίσημη πολιτιστική πολιτική (που απουσιάζει) και στη δυναμική πολιτιστική παραγωγή από τους δημιουργούς, είναι εξαιρετικά δυσάρεστη”. Η κληρονομιά που άφησε η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης “δεν αξιοποιείται, και έτσι προκύπτει ένα κενό, ένα έλλειμμα ως προς την πολιτιστική ζωή”, παρατηρεί, προσθέτοντας ωστόσο πως οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες (όπως αυτή του Πετριδείου, καθώς και αρκετές άλλες) προσπαθούν να καλύψουν το κενό αυτό, αλλά δεν είναι βέβαιος ότι κάτι τέτοιο είναι αρκετό για να αντισταθμίσει τη δυσάρεστη και μάλλον προβληματική κατάσταση που περιέγραψε.

Εκφράζει ακόμη την ελπίδα οι παρευρισκόμενοι στις εκθέσεις να τις είδαν ως ένα τεκμήριο ζωντάνιας και κινητικότητας στην τοπική πολιτιστική ζωή. Για τους ίδιους τους καλλιτέχνες, λέει ότι μέσω αυτών των εκθέσεων βοήθησαν τους αυτοδίδακτους να παρουσιάσουν το έργο τους και να γνωριστούν μεταξύ τους.

“Εξίσου σημαντική εμπειρία ήταν και για τους νέους (και για πολλούς εξίσου πρωτόγνωρη), ενώ ήταν κι ένα έναυσμα για την αρχή της πορείας τους”, όπως λέει.

Είπε ακόμη πως πολλά απ’ αυτά τα παιδιά έχουν μόλις επιστρέψει στην Πάφο, ύστερα από σπουδές σε καλλιτεχνικές σχολές του εξωτερικού, και κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ισοδυναμεί με ανώμαλη προσγείωση, εφόσον δεν είναι εύκολο να ξεκινήσει ένας καλλιτέχνης τη σταδιοδρομία του σε μια μικρή πόλη, όποια κι αν είναι αυτή. “Δεν θα είναι ρόδινα τα πράγματα, επειδή έγινε μια έκθεση, αλλά τουλάχιστον τούς δώσαμε ένα εφαλτήριο, ενώ τους φέραμε και σε επαφή μεταξύ τους, ανοίγοντας τη δυνατότητα να αναπτυχθεί μια κοινότητα μέσα από την οποία θα μπορούν να εξελιχθούν και δημιουργικά αλλά και σε σχέση με επαγγελματικές ευκαιρίες”.

Ερωτηθείς, τέλος, αν υπάρχει ενδιαφέρον από τους καλλιτέχνες για συμμετοχή ο κ. Σακέλλης απάντησε καταφατικά, αφού όπως σημειώνει, μέχρι τώρα έχουν συμμετάσχει στις εκθέσεις τους πάνω από 70 καλλιτέχνες, ενώ υπήρξε και μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό.

Ο Γιάννης Σακέλλης έκλεισε τη συζήτηση με μια νότα αισιοδοξίας. “Ακόμα κι αν οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες, ας είμαστε βέβαιοι ότι η τέχνη και η αγάπη για την τέχνη είναι ζωντανές στην Πάφο”, καταλήγει.