Ολοκληρώθηκε χθες η δεύτερη και τελευταία μου θητεία ως Πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής της ΕΔΕΚ.
Μου έλαχε δύσκολη περίοδος και προσπάθησα να την χειριστώ κατά τρόπο επωφελή για το Κόμμα.
Ανέλαβα κατά την περίοδο της θητείας του Συναγωνιστή Ομήρου και συνέχισα κατά την περίοδο του Συναγωνιστή Σιζόπουλου.
Δεν ανήκω σε κανένα πρόσωπο εκτός από τις αρχές του Βάσου Λυσσαρίδη.
Είμαι ΕΔΕΚΙΤΗΣ και με αυτόν το τίτλο θα πορευτώ μέχρι τέλους.
Η ταπελλοποίηση μας σε πρόσωπα είναι εργαλείο των ολίγιστων / μετρίων, με αυτό τον τρόπο επιβιώνουν δίπλα σε αυτόφωτα αναστήματα. Πρέπει να φαινόμαστε μεγαλόψυχοι με αυτούς. Επειδή είμαι αυτόφωτος, με προσβάλλει αυτή η ταπελλοποίηση.
Κάποτε η σιωπή, κάποτε η κραυγή, κάποτε το κλείσιμο των ματιών, κάποτε το φως είναι το καλό του Κινήματος. Το “Εν Οίκω μη εν Δήμω” είναι η φιλοσοφία αμαρτωλών Οίκων.
Ευχαριστώ τους Συναγωνιστές μου και τις Συναγωνίστριες μου που μαζί πορευτήκαμε αυτά τα χρόνια. “Οι φιλίες” θα διατηρηθούν γιατί “αυτές σώζουν τον Ελληνισμό” όπως λέει ο σύγχρονος φιλόσοφος.
Καλή Επιτυχία στους Συναγωνιστές που εξελέγησαν στη νέα Επαρχιακή Επιτροπή. Έχω την εμπειρία μου στη διάθεσή τους.
Είμαι ΕΔΕΚΙΤΗΣ. Ώρα για πράγματα που άφησα πίσω.
