20 Ιουλίου, ο Ερτογάν αλωνίζει στην κατεχόμενη Κύπρο και δημιουργεί επιπλέον τετελεσμένα.
Ούτε η Ευρώπη, ούτε και οι ΗΠΑ έχουν πειστεί από τη Λευκωσία και την Αθήνα για την ανάγκη ομαδικής αντιμετώπισης της επιθετικότητας της Τουρκίας. Τα συμβούλια κορυφής στις Βρυξέλες, όπου συμμετέχουν σε ανώτατο επίπεδο οι 27 χώρες της ΕΕ, οι δυο κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, άφησαν να παρέλθουν το ένα μετά το άλλο, χωρίς κόστος για την Τουρκία. Επιβεβαίωσαν απλά το φοβικό σύνδρομο που διακατέχει τις δυο χώρες.
Διερωτάται κάποιος, τι πρέπει να περιμένει από τη λεγόμενη ευρωπαϊκή μας «οικογένεια» αφού οι δυο χώρες, εκλαμβάνονται σαν μέλη παρίες και αποτελούν αποκλειστικά την τροφή, που κομμάτι-κομμάτι θα δοθεί για εξευμενισμό της Τουρκίας; Η Ελλάδα τι περιμένει πλέον από το Νάτο, εκτός από την επερχόμενη συρρίκνωση της κυριαρχίας της προς όφελος της Τουρκίας; Η επιθετικότητα της Τουρκίας, που ξεπέρασε πλέον κάθε όριο και υποτίθεται ότι αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των Αγγλοαμερικανών, των Γερμανών και των άλλων Ευρωπαίων επιβραβεύεται με δισεκατομμύρια Ευρώ και άρνηση για επιβολή κυρώσεων.
Με τα πιο πάνω δεδομένα, τι μπορεί να περιμένει ο Ελληνισμός; Εάν η επιθυμία για λύση δύο κρατών, που δήθεν επιθυμούν τώρα οι Τούρκοι στην Κύπρο, «αλλάξει» ξαφνικά αύριο και δεχτεί ο Ερτογάν τη λύση ομοσπονδίας, ποια Ελλάδα ή ποια Κύπρος θα τολμήσει να του πει «όχι» για πλήρη εξίσωση 50-50 των δυο κοινοτήτων; Ποιος θα τολμήσει να ζητήσει πίσω τη Μόρφου ή κομμάτι της Μεσαορίας προ του φάσματος κατάρρευσης των συνομιλιών; Ποιος θα αρνηθεί την επικυριαρχία της Τουρκίας επί της Κύπρου, προ του φάσματος να ξαναθυμώσει ο Ερτογάν; Ποιος θα αρνηθεί την απαίτηση της Τουρκίας για χάραξη της ΑΟΖ της σύμφωνα με τα σχέδια της «γαλάζιας πατρίδας»; Ποιος θα πει όχι στο να περιέλθουν τα οικόπεδα φυσικού αερίου της Κύπρου υπό την κατοχή της Τουρκίας, προ του φάσματος να αλλάξει πάλι γνώμη για λύση η Τουρκία; Ποιος θα αρνηθεί την απαίτηση της Τουρκίας για ες αεί παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο; Μήπως η φοβική κυβέρνηση των Αθηνών;
Και αν «παρ’ ελπίδα των συμμάχων μας», Αμερικανών, Άγγλων και της ΕΕ, «τολμήσει» η Κύπρος να επικαλεστεί την ανάγκη, τουλάχιστο για δικαιοσύνη έναντι του 82% του πληθυσμού της Κύπρου, δηλαδή των Ελληνοκυπρίων και προσπαθήσει «να μπλοκάρει τέτοια λύση» τι θα συμβεί; Αν το 2004 για το σχέδιο Ανάν όλοι αυτοί, συνεπικουρούμενοι από τους εν Κύπρω συμμάχους τους, απειλούσαν πως θα έπεφταν κεραμίδια να μας πλακώσουν, τι θα γίνει αύριο με «λίγη υποχώρηση» της Τουρκίας που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάποια λύση, ανεξάρτητα αν πρόκειται για τουρκική λύση; Θα μας απειλήσουν μήπως, όλοι αυτοί, με πυρηνικό πόλεμο;
Αντώνης Τρακκίδης, Δημοτικός Σύμβουλος Γεροσκήπου, Κίνηση Σωτηρία της Πάφου.